Sevgili Yongbok;
Gece uyduğunda yatağına yaklaşıp hafifçe göz yaşlarını sileceğim küçüğüm. İpek saçlarını okşarken şafak sökene kadar şarkı mırıldanacağım kulağına. Saatler geçtikçe göz yaşların bir hayli çoğalacak. Pürüzsüz, tombul yanaklarını kirleterek iz bırakırcasına süzülüp gidecek. Toplumun kirlettiği göz yaşlarını silmeye çalışacağım. O ellerimi küçük, narin ellerine götüreceğim. Elini benden geri çekmek isteyeceksin. Elimi tutmak istemeyeceksin. Adeta küçük bir çocuğa lolipop alınmışta dünyalar onun olmuş gibiydi o güne kadar. O küçük çocuğun elinden lolipopu çekmiş, hıçkırarak ağlamasına şahit oluyordum. Küçük bebeğim, lolipopunu elinden çektiğim için affet beni. Özür dilerim. Seni özgürlüğüne kavuşturamadığım için, karanlık duvarların arasında mahsur bıraktığım için, sözünü tutamadığım için özür dilerim.
Şafak sökmeye başlarken yanına bu mektubu bırakacağım. Anlına küçük bir öpücük kondurup geri çekileceğim. Senin üşümemen için yorganını örteceğim üzerine. Gözlerini açmak isteyeceksin. Bunun bir rüya olmasını dileyeceksin. Bu kabustan uyanmak isteyeceksin. Lakin karanlığa gömülmüş sen, zifiri odada hiç bir şey göremeyeceksin. Sadece bir boşlukta süzülüp gideceksin. Zamanı gelecek, bu mektup eline düşecek. Bu mektubu okuyorsan Yongbok; Aşkımı öğren. Sana karşı olan hislerim mükemmel seni ilk gördüğüm yerde başlamıştı. Aynı yerde aşkımı sonlandırmak zorundayım. Sana olan aşkımı elbet bir gün haykıracağım Yongbok. Elbet bir gün, diğer evrende görüşeceğiz. Karanlığın içinde aşkımıza sığınacağız ve dillere destan sevdamız bizi aydınlığa çıkaracak. İşte o zaman Yongbok.. işte o zaman sana olan aşkımı haykıracağım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mahkum . Hyunlix
FanfictionYağmurlu bir havada evden kaçan üvey kız kardeşini aramak niyetiyle kendini dışarı atan bir genç, düştüğü hapishanede bir avukatla tanışır.
