Dövüşün Ortasında

Bölüm 8: Dövüş

Birazdan dövüşe girecektim, Çağan'ı zar zor ikna edebilmiştim. Rakibimi görmemiştim ama Okan onun bıçakla dövüşeceğini söylemişti. Dizlerim deli gibi titriyordu.

Korkuyor muydum ? Belki .
Ama bu korku rakip korkusu değildi .
Ben sevdiklerim için korkuyordum.

Göktürk için.

Çağan için

İkisi içinde korkuyordum.

Dövüş için uygun kıyafetlerimi giyip soyunma odasından çıktım. Çıkar çıkmaz Çağan koşarak yanıma geldi. Uzun koridorda sadece bir tane lamba yanıyordu. Bu yüzden etraf karanlıktı.

" Tuana gel gidelim ne olur çıkarırım ben seni buradan." Dedi. Benim için korkuyordu.

O kadar masumdu ki , Gülümseyip ellerini tuttum.

" Çağan sakin ol, bana hiçbir şey olmayacak sapa sağlam çıkacağım dövüşten merak etme." Dedim

" Okan'ın dediklerini duymadın mı canın tehlikede seni riske atamam ! "

O bana korkuyla bakıyorduBen ona gülümsüyordum

" Sen Okan 'a bakma o beni korkutmak için yapıyor."

Küçük çocuklar gibi başını iki yana salladı. Asla ikna olmuyordu.

" Çağan lütfen kendim için dövüşmüyorum, kardeşim için dövüşüyorum. Buradan bi çıkalım sana her şeyi anlatacağım. Hem ben dövüşürken sen beni izleyeceksin zaten."

" Eğer sana bir şey olacak olursa dövüş mövüş dinlemem basarım kafesi." Dedi

Kıkırdayıp başımı salladım.
"Anlaştık eğer bana bir şey olacak olursa istediğin gibi basabilirsin kafesi." Dedim

Oda gülümsedi. Her şey tamamdı.

Hadi bakalım dövüş vakti.

Kafesin önünde bekliyordum. Rakibim iri yarı bi adamdı kafası kel kolları baya bi kaslıydı. Üstünde siyah kolsuz altında da kırmızı bir şort vardı. Pis pis sırıtıyordu.

Aklınca beni korkutmaya çalışıyordu, Ben çok dövmüştüm bunun gibi tipleri.Okan yanıma geldi.

" Bu sefer kurtulamayacaksın yazık olacak sana da vedalaştınız mı bari " Dedi kafasıyla Çağan 'ı gösterip yüzündeki sırıtma beni deli ediyordu.

" Bence sen beni fazla hafife alıyorsun, neredeyse beş aydır burada dövüşüyorum. Beni tanımış olman lazımdı." Dedim O sırıttıkça inadına bende sırıttım. Etraftaki izleyicilerin bağrışmasından dolayı çok ses vardı, birbirimizi duymak için bağırarak konuşuyorduk. Bir şey demeden yanımdan ayrıldı.

Gözlerimi Çağan'a çevirdim, Bana bakıyordu. Korktuğu çok belliydi. Çağan'a kocaman gülümsedim. Annemin ölümünden uzun zaman sonra ilk defa birinin beni düşündüğünü hissettim.

Düdük çaldı kafesin kapıları açıldı. Dövüşe girmeden önce son kez Çağan'a baktım. Korkmuyordum. Çünkü o vardı. Kendime de güveniyordum. Daha önce bir sürü bunun gibi adamları dövmüştüm. Ama kendimden çok ona güveniyordum.

Kafesin içine girdim, rakibim girmiş beni bekliyordu. Bende girince kapıları kapattılar.

"Ölmeye hazır ol" dedi rakibim cevap vermedim.

Bir eline çakıyı almış bir elini de yumruk yapmıştı. İlk önce yumruk atmaya çalıştı yumğundan kaçtım. Ben yumruk hamlesi yaptığımda oda kaçtı. Çakıyı daha açmamıştı. Tekrar yumruk atmaya çalışınca yumruğunu savurup kasığına tekme attım. Yere düştü

" Bence beni hafife alma." Dedim

Hızla ayağa kalkıp çakıyı açtı.

İki defa yumruk hamlesi yaptı, ikisini de savurdum. Bu defa Çakıyı yüzüme doğru savurdu. Yanağımda sızlama hissettim. Yüzüm çizilmişti.

" Tuana ! "

Çağan'ın sesini duydum, ama dönüp bakamadım. O kadar hızlı hamleler yapıyordu ki Çağan'a bakacak zamanım yoktu.

Kendimi toparlayıp tekme atmaya çalıştım , bacağımı havada yakalayıp beni düşürdü. Kafamın üstüne düşmüştüm. Daha ne olduğunu anlamadan kolumda bir acı daha hissettim. Kanıyordu Çakısıyla kolumu çizmişti. Resmen benimle oynuyordu.

Çağan bana bir şeyler söylüyordu , ama duyamıyordum. Başımın üstüne düşmemin etkisiyle başım çok döndü görüş alanım bulanıklaştı. Birinin beni buğazımdan tuttuğunu hissettim.

Rakibimdi. Beni boğazımdan tutmuş sürüklüyordu. Kafesin ortasında durdu.

"Buraya kadarmış ben kaybetmem." Dedi

Ölecek miydim şimdi ? Her şey buraya kadar mıydı ? Birdaha Göktürk'ü göremeyecek miydim ? Sesini duymayacak mıydım ?  Peki Çağan ' ın gamzeleri onları birdaha göremeyecek miydim ?

Çağan'ın bağırışlarını duyuyordum. Sesi boğuk boğuk geliyordu. Kendimi daha fazla tutamadım , gözlerim kapandı.

Yavaşça gözlerimi açtım , birkaç saniye bekledim. Neler olduğunu anlamaya çalışıyordum. Hatırladım. Dayak yemiştim , en son boğazımdan tutmuşlardı. Etrafa bakındım,hastanedeydim odada kimse yoktu kolumda serum vardı. Yavaşça doğruldum, serumu çıkarıp odadan çıktım.  Başım hala döndüğü için yamuk yumuk yürüyor ayakta zor  duruyordum. Koridorda da kimse yoktu, heryer çok sessizdi.

" Tuana ! "   Çağan , Çağan buradaydı. Hızla yanıma gelip belimden tuttu. 

" Kızım niye kalkıyorsun ? " Dedi  bir eli belimde bir eli kolumdaydı, yavaşça yürütmeye başladı beni odaya geldik.

Yatağa oturdum. Oda karşıma sandalyeye oturdu.

" Niye kalktın iki dakika su almaya gittim." Dedi

" Neler oldu ?" Dedim sesim kısık çıkmıştı.

" Dövüşürken bir anda kötü oldun , az kalsın seni bıçaklıyordu. " Dedi

" Nasıl kurtuldum ben  ?" Diye sordum

" Sana demiştim , eğer sana bir şey  olucak olursa kafesi basarım demiştim. " Dedi

Kıkırdadım

" Kafesi mi bastın ?" Dedim

" Gülme çok korktum ben sana bir şey olacak diye" dedi biraz bekleyip devam etti

" Öldüm resmen ! " Dedi   "Hareketsiz duruyordun seslendim ama duymadın bir an öldün sandım ! "

" Bende öleceğim sandım."  Dedim

Ağlamaya başladım. Hayatımdaki aksiyonlar bana fazla geliyordu.

" Bir an sizi bir daha asla göremeyeceğim sandım." Dedim ağlarken

Beni kendine çekip sarıldı.

" Saçmalama ben vardım orda ben ! ben varken sana hiçbir şey olmaz ." Dedi

Güldüm " Biliyorum."  Dedim

Birbirimizden ayrıldık. " Hadi bakalım Naz hanım siz şimdi dinleniyorsunuz."

Kafa sallayıp yatağa yattım. Üstümü örttü.

" Sen şimdi uyu ben serumların bitince seni uyandırırım. Hem daha bana anlatacakların var unutma " Dedi

Göktürk'ten bahsediyordu. Kafa sallayıp gözlerimi kapattım. Çağan buradaydı. Ben iyiydim. Nasıl kurtulduğumu tam anlamamıştım, ama bunları şimdi düşünmek istemedim. Hemen uyumak istedim, çok yorulmuştum.

Biraz kısa oldu özür dileriiim belki bu hafta içinde bir bölüm daha atabilirim. Yazım yanlışım veya noktalama işareti yanlışım varsa özür dileriiim . Oy verip takip etmeyi unutmayıııınnn sizi seviyoruuuuummmm :)