Bölüm 5: Sinema

304 14 1
                                    

Gördüğüm kabusla hızla gözlerimi açtım. Terlemiştim ,  yine o geceyi görmüştüm Çağan'ın katil olduğu geceyi .
dün gece düşünüp durmaktan geç yatmıştık, başım ağrıyordu.

Dün Çağanla videoyu izledikten sonra bir süre düşünmüştük, ne yapacaktık ki ? Okan ap açık tehtit etmişti bizi Oka'nın derdi benimleydi ve buna Çağan'ı da dahil ediyordu. Gidip Okan'la kendim konuşacaktım.

Çıplak ayaklarımı umursamadan yataktan kalktım,Aşağıya indiğimde Çağanla Ege tartışıyorlardı.

"Ya oğlum anlamıyor musun uyuyor kız uyuyor uyansın sorarız !"

"Abi uyandıralım işte çok uyudu zaten"

Çağan bıkkınca nefes verdi, bu halleri komiğime gittiği için kıkırdadım.
İkisinde sesimi duyup bana döndü.

"Al uyandı Tuana ablacığın !" Dedi Çağan sinirli sinirli

Ege Çağan'a dil çıkarıp tekrar bana döndü.

"Uyandım uyandım da siz niye didişiyorsunuz sabah sabah ?"

İkisinde birbirine baktılar Çağan Ege'ye kaş göz yapıp başıyla beni gösterdi. Ege omuzlarını.kaldırıp indirdi.

"Hey noluyor resmen konuşmadan konuşuyorsunuz, hiç bir şey anlamadım lütfen benimde anlayabileceğim bir şekilde konuşun!" Dedim hızlı konuştuğum için nefesim tükenmişti, sözümü bitirince derin bir oh çektim.

Ege tekrar abisine bakınca Çağan - sonunda- konuştu,
"Ege ikimizle sinemaya gitmek istiyormuş. Diyorum Tuana ablanın işleri vardır diye ama dinlemiyor."
Ege'ye baktığımda masum masum bana bakıyordu.

"Aslında doğru işilerim var" Dedim

Ege kafasını önüne eğip omuzlarını çökertti.
"Ama bügünlük iptal edebiliriiim" Dedim heyecanla

" Gerçekten miii ?" Dedi Ege Mutlu mutlu başımı salladım. Ege koşup bana sarıldı

"Yess be o zaman gidiyor muyuz sinemaya ?" Ege'yi kendimden ayırdım.
"Gidiyoruz,gidiyoruz hadi koş hazırlan" Dedim ikimizinde gülümsemesi hiç yüzünden gitmiyordu.
Ege koşup yukarı çıktı.

Çağanla ikimiz mutfakta kalmıştık, Çağan galiba sesini yutmuş çünkü hiç konuşmuyor !

"Nasıl yapıyorsun ?" Dedi Çağan

"Neyi nasıl yapıyorum ?"

"Hep iyi olmaya çalışıyorsun, başarıyorsun da nasıl hep iyi olabiliyorsun ?"
Çağan'ın yanına gidip tezgaha dayandım.

"Alışkanlık" haklıydı ben iyi olmasam bile iyi olmaya çalışırdım. Bir süre sonra bu bende alışkanlık haline gelmişti.

"Bence artık  yapma bunu " Dedi Çağan ikimizde birbirimize bakmıyorduk, karşımıza bakıyorduk. Çağan bana döndü , yüzünü görmek istediğim için bende ona döndüm
"Yani en azından benim yanımda iyi olmaya çalışma kötüysen de birlikte kötü oluruz hep iyi olmaya çalışmak seni çok yorar"
Haklıydı yorulmuştum bu durumdan.

"Haklısın yoruldum,birdaha iyiymiş gibi yapmam senin yanındayken yani " Diyip göz kırptım.
O ise sadece güldü, gamzeleri... gamzelerini göstere göstere gülmüştü yine bu çocuk mümkünse herkesin yanında gülmesin ! Herkesi aşık eder kendine başımıza bela alırız.

Dövüşün Ortasında Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin