- შენ ჩემი ხარ და სხვა არავისი! - სწრაფად ამბობს წითური და ჭორფლიანს უყურებს.
- როდიდან გავხდი შენი?
- იმ დღიდან როცა ამ დაწყევლი ადგილას ფეხი შემოდგი.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ორი სხეული, სიბნელით ბიბლიოთეკაში მისეირნობს. ფელიქსი წიგნების თვალიერებითა გართული, უნდა რამე წაიკითხოს, მოწყინდა ყველაფერი უკვე ორი კვირა აქაა და ყველაფერი ნახა, ახლა რაღაც ახალი უნდა, ამიტომ ჰიუნჯინი ბიბლიოთეკაში ამოათრია და წიგნების ძებნას შეუდგა.
- პატარავ, ამდენი წიგნს წაიკითხავ? - ანიშნა წიგნებზე რომელიც, ჰიუნჯინს ეჭირა და სადაცა გაუცვივდებოდა.
- კი წავიკითხავ, შენ მაგაზე არ იდარდო - უთხრა და კიდევ დაუმატა წიგნები.
- კარგი რა მეტისმეტია მეტკინა ხელები! - დაუყვირა ჰიუნჯინმა.
- ვამპირი შენ ხარ მე კი არა! - იგივე ტონით უთხრა მანაც.
-შენ არ იცი რომ ბევრი წიგნის კითხვა თვალის პრობლემებს აჩენს? კიდევ იცი წიგნების კითხვით რამდენი გაგიჟდა? - წიგნები ძირს დაყარა და ფელიქსისკენ დაიწყო სიარული.
- ჯობია წიგნების კითხვით გავგიჟდე და მოვკვდე ვიდრე რომელიმე თქვენგანმა სისხლისგან დამცალოს - არ დააკლო ქერამაც და უკუსვლით წავიდა. ბოლოს კი წიგნების თაროს მიეჯახა და რომ მიხვდა ვერსად წავიდოდა, ცოდვების მონანიება დაიწყო, რადგა ეგონა ჰინჯინი მის კბენას აპირებდა.
- უკვე ორი კვირა ვიცდი - ჰიუნჯინმა ხელები ქერას გარშემო შემოალაგა.
- აჰჰ, ანუ მოვიდა დრო რომ ჩემი სისიხლით გამოგკვებო?
- ნაწილობრივ კი - თვა თუ არა, კოცნა დაუწო ფელიქს. თავიდან ქერა მის მოშორებას ცდილობდან, მაგრამ ცდუნებას ვერ გაუძლო და კოცნაში აყვა.
ჰიუნჯინმა ენა უმცროსის პირში შეაცურა. (რეებს ვწერ ხალხო!!) ფელიქსის ბაგეებს კვნესა დასცდა. ჰიუნჯინს კი ჩაეღიმა.
უფროსი ახლა ყელზე გადავიდა, კოცნიდა და ლამაზ ლაქებს უტოვებდა იმის დასადასტურებლად, რომ ეს არსება უკვე მისი იყო და ვინც მას უბრალოდ შეხედავდა ყველას მოკლავდა. ( ეს რა ეჭვიანი ლამაა ჩემი კარგსი...💀)
ფელიქსმა ბიჭის მაისურში შეუცურა ხელი და პრესებზე თითებით გაეთამაშა.
ეს სასიამოვნო მომენტი კი ჰანმა შეაწყვეტინა რომელიცა, კივილით მორბოდა ორი აღზნებილი წყვილისკენ.
ჰიუნჯინმა ჰანს მამის მკვლელი სიფათით გახედა, მაგრამ ჰანმა დააიგნორა და ფელიქსი უკან დაიმალა.
- რა გჭირს?
- მინჰო... მინჰო მომდევს - ძლივს თქვა ჰანმა და ბიჭის ზურგს უფრო აეკრო. მალევ მინჰო გამოჩნდა რომელიც წაშლილი სიფათით მორბოდა.
- ჰან ხომ იცი რომ ვერ გამექცევი?
- რა ჯანდაბა გინდა შე ტუტუცო? - დაუყვირა ჰანმა და ახლა ჰიუნჯინიც აიფარა.
- მე ხომ უკვე გითხარი - ფელიქს ანიშნა გაწეულიყო, მაგრამ ბიჭს წარბიც არ შეუხრია.
- მინჰო დაანებე თავი ორი კვირა დასდევ, მოწყინდება ცოტახანში!
- შენ და ფელიქსი ასე რატომ სუნთქავთ? მიგაკითხეს უკვე - თემა შეცვალა მინჰომ და ჩაიცინა.
- ჩაიჯვი!
- მე და ჰანი დაბლა ჩავალთ - ფელიქსმა ჰანს ხელი მოკიდა.
- სად მიდიხარ? ხომ არ დაგავიწყდა წესები? - ცალი წარბი აწია ჰიუნჯინმა.
- წესები, წესები. ფეხი ვერ გადამიდგია რა!
- ხომ არ დაგავიწყდა სადაც ხარ?!
- სკლეროზი კი არ მჭირს, ზოგ-ზოგიერთებივით - დამწუხრებულმა ჰანს გახედა.
- ვერ მივხვდი - ჩაეკითხა უფროსი.
- ვერც მიხვდები - თქვა და ჰანთან ერთად ბიბლიოთეკა დატოვა.
______________________________________
ხალხო რაიმე შიფი მითხარით რო დავწერო ფიკი, თორემ უკვე ცუდად ვარ!!
შეცდომები დავიკიდოთ.
ახალ თავს 5+ ვოუთზე დავდებ. ახალ ფიკს ვწერ კიდე ასე რომ.....
