...
Tan yerinde gibiyim kaybetmek üzereyim aydınlıklarımı.
Kırılmak üzere tutunduğum dallarım. Ne yöne gitsem karanlık nereye kaçsam bırakmıyor beni tutsaklığım.
Bu aralar pekte aydınlık esmiyor benden yana
Gönlümün ne his ettiğini bilmiyorum Özlem ağır basıyor sadece bunun farkındayım. Çok şeye hasretim. Uzak kalmaktan hasıl olan her Özlem
Mesela evimizin batısında bir taş var sürekli üzerinde oturup kendimle muhasebe ederdim. Orada ki huzuru bile özledim.
Ne yaptıysam elimden patlıyor. Sönmek üzere umut ufuklarım. Seni beklemek olan yanım Aydın biraz ona yöneliyorum Arada
Hayal kuruyorum gelişini her gün bir adım yaklaşıyor gibiyim. Ölmeden önce seni görmek mümkün mü bilmem ama çok yoruldum gelmen lazım.
