Yüreğimin hasret kokan dalından siyah ve beyaz yapraklar dökülüyor birer birer. Bazıları süslü cümlelerle dolu; bazıları kurumuş, toprağa kavuşmak arzusunda.
Bir gülüşüne bağlı bütün yorgunluklarım, bir seslenmene bağlı bütün kurumuşluklarım ve bir de gelişine bağlı bütün hayallerim.
Güneş umutla tırmanıyor ufuklara doğru.
İnsan, iradesi olmayan bir doğum ile hayata gözlerini açar ve doğduğu an itibariyle artık yaşı ilerlemeye başlıyor. Günler bir birini kovalar, aylar bir birini selamlar ve yıllar kavga ederek dönüşü olmayan bir düşmanlıkla birbirinden uzaklaşarak hayatımıza işlenmeye başlıyor. Bebeklik dönemlerinde hayat hep güllük gülistanlıkken neyin nereden geldiği ve hayatın asıl amacı bilinmeden küçük heyecan ve mutluluklarla zamanımızı katlederiz.
Belli yaştan sonra artık hayatın işleyişi boyut değiştirir ve gülistanlık bahçemizin içindeki mutluluğu temsil eden çiçekleri belki de gün be gün yok etmeye başlar. Kimse bizi anlamamak için var gücüyle uğraşırken kimisi anlar ya da anladıklarını yapar gibi görünerek söz ve davranışlarıyla yansıtır.
Herkesin hayatında bir çağın kapandığı ve yeni bir çağın açıldığı dönemler olur. Kimisi istediği kariyer basamağında olurken kimisi istediği şehirde okurken...
🌿
Benim çağım, yıllarımın seninle denk gelmesiyle açıldı. O iradesiz doğumumdan sonra, yeniden ama idrak edebildiğim bir doğuşla hayata başladım. Tıpkı çocukluğum gibi etrafımda güllük gülistanlık oldu. Belki de yıllar çocukluğumda sahip olduğum güllerin hepsini koparıp götürürken Rabbim bana hepsine tekabül edecek bir çiçek nasip etti: papatya masumiyetinde, reyhan kokulu ve güllerden güzel bir çiçek. Hamd olsun.
Bir annenin, bebeğinin ilk “Anne” deyişinden aldığı mutluluğu yaşadım, sesini duyunca.
Bir babanın, bebeğinin başarısından aldığı mutluluk ve heyecanı da seninle yaşadım.
Bu şekilde örnekler veriyorum, çünkü bu duyguların tarifi olmuyor. Bende seni tarif edemediğim için bu satırları nakşediyorum.
‘Biz farklıyız’ derdim hep sana. Farkımız, birbirimiz konusunda gönüllerimiz ne diyorsa aklımızı susturarak hareket ettiğimizdendir.
Güzel oluşumuzun asıl müsebbibi sensin, sonrası güzel sevdamız.
And olsun ki yaşamım boyunca senin kadar güzel gülen birine rastlamadım hiç.
Yıllardır şiir yazıyorum, toplasan yüzlerce oldu. Bütün bu birikimim, senin gülüşünü tarif edecek cümleyi kurmama yetmedi. Gülüşünü tarif edecek cümleyi kurduğumda şiir yazmayı bırakacağım ve o cümleyi gözlerine bakarak söylemekten geri durmayacağım. Yıllar gençliğimizi çalabilir, ama gönlümüzdeki sevdanın Hennanı Allahtır. O aşk zayi olmaz biiznillah.
İnsan, kendini bulduğu yerde huzuru bulur, Huzurum sensin.
İnsan, Allaha yöneldiğinde umutlu olur, dayanağım odur.
Ve insan gerçekten aşık olduğun da
Hatta Aşkın kendisi olduğun da maşuka vuslat için dua eder.
Sen benim suskunluklarımın cümlelerisin.
Kalabalıkların içinde ki yalnızlığımı gelişinle kovar mısın?
BENİM DUAM SENSİN.
BEN SENİM
