deel 78

301 11 2
                                    


nassim
ik klop op de deur van nisa haar kamer
Nassar : binnen
ik doe de deur open en ik zie nisa.... ik weet niet wat ik moet doen

nassar : ik moet romaissa even thuis brengen blijf jij hier
ik: ja is goed
nassar : gedraag je he
ik: doe niet alsof ik een klein kind ben ja
nassar en romaissa verlaten de kamer en het wordt stil
nisa : oke je mag ook gaan
ik: wil je dat ik ga
nIsa : je zegt toch niks
ik : ja jij heb makkelijk praten jij bent alles vergeten maar ik niet ja
nisa : makkelijk praten ..... het spijt me dat ik me geheugen kwijt ben ja.
ik: zo bedoelde ik het niet sorry
nisa : ik ook sorry hoe kennen wij elkaar vertel iets over onze band misschien herinner ik me dan wat
ik: umhh ik ken je via me broer nassar in het begin haatte wij elkaar maar nu zijn we ....
nisa : zijn we...
ik: je moet er zelf achter komen
nisa : waarom
ik: dat zei de dokter. het is al laat ga maar slapen ja '

ik wil opstaan maar nisa haar stem houdt mij tegen

nisa : ga je
ik: ja
nisa : kan je misschien hier blijven slapen
ik: umhh ja is goed ik ga dan even langs huis even spullen halen heb jij wat nodig
nisa : nee ik wil echt niet alleen blijven
ik: owh umhh ik vraag me broer of hij onze spullen kan brengen
nisa : dankje en voor de rest waar is mijn famillie
ik: famillie .....
nisa : oja ... laat maar mijn moeder is overleden, ik weet niet wie mijn vader is , mijn zus is dood en mijn zusjeis.....umhhh
ik: je zusje woont bij je tante .... en weetje dat allemaal nog
nisa : jaaa dat zit in mijn lange termijn geheugen. ik ken jullie volgens mij niet zo lang
ik: umhh ik denk iets meer dan een half jaar
nisa : echt
ik: ja waarom kijk je zo verbaast
nisa : ik heb nooit vrienden gehad
ik: hhahah nou die heb je dus wel ik ga even me broer bellen ja
NIsa : aaaa dus wij zijn vrienden je heb jezelf nu net veraden hahah
Ik: umhh ik ga even bellen
nisa knikt en ik ga de gang op en bel me broer
Hoe lang ga ik dit nog vol houden nu denkt ze dat we alleen vrienden zijn niks meer ..... ik moet het laten wat boeit het mij allemaal vrienden zijn is prima genoeg andere meiden. Ik loop weer terug naar de kamer van nisa
nisa : waar ga jij slapen
ik: in de stoel
nisa : in de stoel nee ben je gek
ik: hahah nee kan gewoon
nisa : nee ik kan wel wat regelenen
nisa wilt uit bed stappen maar ze zakt gelijk in ik loop naar haar toe til haar op en leg haar in bed
ik: hey gaat het
nisa : ja... ik ...
ik: jij gaat niks reglenen jij blijft liggen. Je moet herstellen en het is zo'n lig stoel dus voor een nacht is het prima.
Nisa : als jij het zegt
Ik ; honger
Nisa: nee
Ik: je moet wat eten
Nisa : ik hoef niet
Ik: ik ga Mac bestellen want eten hier is niet te eten .
Nisa : ik hoef niet
Ik; zeker
Nisa: honderd procent

Ik bestel 2 grootte patat aardbei milkschake en fish o filet. Na 15 minuten is het eten. Wanneer ik wil eten kijk nisa me aan
Ik: wil je
Nisa begint te lachen
Ik: wat wil je
Nisa : nee eet alsjeblieft
Ik: zeg anders ga ik weer bestellen
Nisa : patat
Ik: hier en je aardbeien milkschake
Nisa: hoe weet je dat ik daar van hou
Ik: ik ken jou hè
Nisa : oja duhh sorry
Ze lacht en ik lach terug begint ze nou te blozen ??? Ondertussen heeft Nassar onze spullen al gebracht na eten praatte we wat en kleed ik me om en ga op de stoel liggen
Ik: welterusten
Nisa : welterusten

Einde deel

Achtervolgd door het verledenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu