𝗣𝗶𝗻𝗸-𝗛𝗮𝗶𝗿𝗲𝗱 𝗕𝗼𝘆 »𝖸𝖾𝗈𝗇𝖡𝗂𝗇

~2~

" bin birinci söyleyişim de neyse beomgyu karnım ağrıdı eve geldim bir şey yok ya"
"Yaaa Choi yeonjun yalan söyleme eminmisin"
"Eminim eminim hadi yemek yiyeceğim görüşürüz bay bay"

Tuvalette biraz ağladıktan sonra eve gelmiştim.
Şimdi ise evimin alt katına inip dans odamda canlı açıp bütün sinirimi danstan cikaracağım.

Herşeyi kurdum canlıyı açtım. Yüzümde siyah maskem ve siyah şapkam sayesinde tanınmıyordum.
Evet şarkı basladı ve bende dansa basladım o kadar sinirli ve üzgündümki
Hareketlerimi o yoğun duygular ile daha iyi yapıyordum sanki. Ayak ritimlerim vücudumun hareketleri ile uyumluydu ve şimdiden canlıda yirmi bin kişi olmaya başladı ve yorumlar , yorumlarda gerçektende çok güzel şeyler yazıyordu ve bu beni gerçektende mutlu ediyor.

Bugünkü dansımıda yapmıstım saat sekiz buçuktu ve kapı çaldı.
Kapıyı açtığımda elinde poşet ile bekleyen beomgyu'yu görünce sevindim.
Daha yeni dans ettiğim için karnım gerçektende çok açtı ve poşette ramen vardı.
Beomgyu'yu içeri aldım ve hızlıca ramenleri yapmaya başladık.

Ramenin buharı yüzüme vuruyordu bu sıcak buhar gerçektende içimi ısıtiyordu.
"Beomgyu aslında o dans eden çocuk varya aslında o çocuk benim" dedim ve beomgyu bir anda öksürük krizine girdi.
"Lan mal öhö öhö böyle şakamı olur"
"Değil"
"Ne"
"Şaka yapmıyorum bak bu hesap benim o çocuk benim"
"Sen ciddimisin"
"Evet"
" YEONJUN!!buuuu çok guzell bir şey yaaa neden bana hiç söylemedin he"
"Bilmiyorum kimseye söylemedim nedense şuanda bir anlık şeyle söyledim bunu kimseye söyleme tamammi"
"Yok söylemem canım arkadaşım en sevdiğim insan"
"Tamam canım tamam yalakalık yapma"
"Ya Choi yeonjun o hareketleri nasıl yapıyorsun"
"Dans kursuna gittiğim zaman öğrenmiştim"
"Vayyy çok havalısın kanka"
"Saol saol hadi yemeğimizi yiyelim"
Beomgyu ile yemeğimizi yemeye başlamıştık. O gerçektende hiç susmuyor.

Ertsei gün okula gitmek için sıcacık
yatağımdan kalktım.
Lavaboya gidip elimi yüzümü yikadım
Ve hızlıca üniformamı üstüme geçirdim.
Yeni kalktiğım için evin içinde yalpalayarak yürüyordum.
Okula gerçektende artık gitmek istemiyordum insanların o iğrenç yüzünü görmek istemiyordum.

" Jun hadi hızlı yürü"
"Yaa gyu biraz yavaşlasanmı acaba gerçektende çok yoruldum"
"Hayır ilk ben nöbetçi olucamm"
"Tamam gyu tamam sen ol nöbetçi"
"Bu arada jun sen sınıfa söyleyecekmisin"
"Bilmiyorum gyu çok kararsızım belki bir ara canlıda yüzümü gösteririm ama şuan kimsenin benden daha çok tiksinmesini istemiyorum en azından şuan sosyal medyada seviliyorum"
"Haklısın,eğer birisi birşey derse bana söyle"
"Yaa ben bebek değilim kendimi savunabilirim"
"Yii bin bibik diğilim kindimii siviibilirim,o yüzden mi kendini savumuyon mal çocuk"
"Buda benim yapım neyse uzatma hadi okula geldik git nöbetçi ol"
"Hadi bayyy"
"Bayy"

Bende sınıfa yavaş adımlarla ilerlemeye başladım.
Gerçekten insanların bakışlarını üstümde hissediyorum ve bu çok rahatsız edici.
Sınıfa adım attım ve bütün bakışlar bana döndü.
Sınıfta soobin,beomgyu,Kai,yeji ve ryujin en arka sıraya oturmuş uno oynuyorlardı
Yeji'nin beni görmediğine şükrediyorum gerçekten dedim ama beni gördü.
"Ooo sınıfımızın küçük ibneside gelmiş"
"Hâlâ nasıl okula gelebiliyor"diye ekledi soobin.
Ahhh bunlar gerçektende çok sinir bozucular.
Yeji oturduğu yerden kalktı ve benim yanıma gelip pembiş saçımı tutup beni biraz sarstı ve saçlarım o kadar acıdıki ağzımdan küçük bir inleme çıktı.
Yine ve yine gözlerime engel olmadım yavaş yavaş dolmaya başladı.
"İbnelikten zevkmi alıyorsun sürtük olmak güzel bir şeymi"dedi ve bu son damlaydı gerçektende çok sinirlendim buna"YEJİ ! BEN SENİN DEDİĞİN BİR İNSAN DEĞİLİM SİZİN DEDİĞİNİZ BİRİSİ DEĞİLİM SİZİN DÜŞÜNDÜĞÜNÜZ BİRİSİ ASLA DEĞİLİM GELİP ŞURDA BAZI UCUZ İNSANLARIN UYDURDUĞU BİR DEDİKODUDAN İBARET OLAN BİRŞEYİ DEVAM ETTİREN SALAKLARSINIZ GERCEKTEN MERAK EDİYORSANIZ BU ZAMANA KADAR ERKEK SEVGİLİM HİÇ OLMADI KİMSENİN SÜRTÜĞÜ OLMADIM EVET ERKEKLERDEN HOŞLANIYORUM AMA BU BENİM BİLE İSTEĞE YAPTİĞİM BİR SEY DEĞİL BU SAATTEN SONRA BÖYLE APTALCA ŞEYLER DEMEYE DEVAM EDERSENİZ GERÇEKTENDE  BU ZAMANA KADAR YAPMADIĞIM ŞEYLERİ SİZE UYGULARIM BUNU YAPMAKTAN ÇEKİNMEM!" Dedim.
Sınıftan  çıkarken sınıftakilerin ve koridordakilerin hepsi çok şaşırmıştı ve bende tüm sinirimi çıkardığım için mutluydum. Bu saatten sonra susmayacaktim.

.
.
.
.
.
.

BU BÖLÜM HİÇ İÇİME SİNMEDİ AMA OLSUN BUNDAN SONRA YEONJUN
ÇOK DEĞİŞSİN İSTİYORUM ONA O KADAR ÇOK ZORBALIK GÖSTERMEYECEĞİM ÇÜNKÜ KIYAMIYORUM :)))