Pamiętam jak trzymałaś mnie za rękę,
czuję radość jak trzymałaś mnie za nią,
zachowujesz się teraz jak nieznajoma,
mimo ze nosisz tą samą parę jeansów,
traktujesz mnie jak powietrze,
czuję się jak martwe wspomnienie
twojej przeszłości, przecież byłem
dla ciebie ponoć wszystkim,
a ty mnie tak potraktowałaś,
czuję się jak powietrze i kamień.
kamień którym można rzucić
za siebie, przecież trzeba żyć tym co nowe,
nieprawdasz kochanie?
