BETTER LIFE

12

Ivy's POV

Nagising ako na parang may mabigat na nakadagan sa aking bewang.

broken hearted ako, pero bakit ang sarap ng tulog ko.

minulat ko ang mata ko , at natigilan ako sa nakita ko,
sobrang amo ng mukha nya, parang angel na bumaba sa lupa .

si ate deans naka yakap ang mga braso nya sa bewang ko.

habang  ang mga mukha namin ay halos magdikit na, sa sobrang lapit.

dali dali akong bumangon,
dumaretcho ako sa cr para maghilamos at magtoothbrush.

shit na malagkit baka mabaho pa ang hininga ko.

pagtapos kong gawin ang morning rituals ko.

pumunta na akong kitchen,
para magluto ng breakfast namin ni ate deans.

pang thankyou narin sa pagdamay nya sa kalungkutan ko kagabe.

nagluto lng ako ng egg, ham and bacon.
sinamahan ko narin ng hotdog at fried rice.
meron din bread , para kung sakaling hindi sya nagheheavy meal sa umaga, pwede yung bread.

pinagmasadan ko yung mga pagkain.
na realize ko na parang fiesta sa dami ng niluto ko.

hayst hayaan mo na nga,

inayos ko na ang aking sarili, nagpalit narin ako ng bagong damit. baka amoy itlog na yung damit ko kanina,

tska ko pupuntahan c ate deanna.

pagbukas ko ng pinto, wala ng tao sa kama,

mukhang nasa banyo na c ate deans.

sabihan ko nlng.

Te deans baba ka nlng po ha.
ready na po yung breakfast.

DEANNA's POV

narinig ko yung boses ni ivy,

sumagot naman ako.

sigesige ivy, pababa na.

pagbaba ko sa kitchen,
nagtaka ko sa dami ng nakahain sa lamesa,

ivy may bisita ka ba?

wala te, ikaw lng.

apaka dami naman nitong niluto mo.

okey lng yan te deans matakaw naman po tayong parehas e.

oh paano ivy, salamat sa masarap na breakfast.
mauuna na ako, baka nagwawala na si coach O,

thankyou din po ate deans.

wait ivy, okey kana ba?

ako te deans?
hindi ko masasabing okey.
pero itinutuloy ko yung buhay na meron ako.

kung nagawa man nyang saktan ako, alam kong may dahilan sya.

kailangan kong magpatawad te deans, para mapatawad ko yung sarili ko.

bilib talaga ako sayong bata ka e.
sana kasing strong mo ko.

Gaya nga ng sabe ko te deans,
kailangan mong magpatawad. pero hindi ko naman sinasabing kalimutan mo yung sakit.

yung sakit na nararamdaman natin ngayon, kakambal yan ng pagmamahal.

kaya tayo nasaktan ng sobra,
dahil nagmahal tayo.

kaya wag mong solohin ung sakit at pagkakamali te deans,
matuto tayo magpatawad.

thankyou ivy,
I appreciate you!

oh sya sige te deans may training din kami.
bukas na kase ang game eh

mag ingat ka te deans,

ikaw din ivy.

_____________________________________________

Jovs💛💜