ისე მინჰო ნარის ისე უყურებსსსს... ვშიფავ ამათ. ცოტახნის წინ ჰიუნჯინმა სახლში მოგვიყვანა მე და ნარი. ძალით შევაქმნევინე ბიჭებს ჩათი რო გავიგო ჰიუნჯინი ისვენებს თუ არა. როდიდან გავხდი ესეთი მზრუნველი არ ვიცი. ამ ქალბატონმა მშიაო ხოდა საჭმელს ვუკეთებ ეხლა, რა კეთილი ვარ. უცებ ტელეფონზე მესიჯი მომივიდა.
ვიზრუნოთ ჰიუნჯინზე💪
ჯონგინი: ჰანა ჰიუნჯინი საჭმელს არ ჭამს.
ჰიუნჯინი: არ მშია ვაახ.
ჰანა: ჰვანგ ჰიუნჯინ მოვალ და დაგახრჩობ.
ფელიქსი: ვეხვეწებით და არ ჭამს მაინც. ექიმმა თან გვითხრა რომ თუ არ შეჭამს ცუდია.
ჰანა: ხოდა არ ჭამოს და როგორ გავცემ ხმას ნახოს მერე.
ჰიუნჯინი: მომშივდა ბიჭებო მოვდივარ!
ნარი: საღოლ დაო.
ჰანა: ჰეჰეჰე.
მაინც რო დავრწმუნდე ჩათში დავრეკე კამერით.
მე: აბა ჰიუნჯინ მანახე ერთი თუ ჭამ.
კამერა ჩართო და მართლა ჭამს, ჰეჰე.
მე: ძალიან კარგი. აბა წავედი მე და თუ რამეა მომწერეთ.გავთიშე და საჭმლის კეთებას დავუბრუნდი. მალე მოვრჩი და ვიცოხნავეთ.
*მეორე დღე*
ნარი: გაიღვიძე ჩმორო!
მე: კიდე ჩმორს დამიძახებ და შენს თავს ძაღლებს მივუგდებ გაიგე?
ნარი: კაი ბოდიში ხო. მე უნდა წავიდე.
მე: ოკ.
ნარი: აუ რა გველია.
მე: კაი ხო. რატო მიდიხართ ქალბატონო?
ნარი: დედაჩემი მიმათრევს სადღაც.
მე: ოკ მაინც ნერვებს მიშლი. მადლობა დედაშენს.
ნარი: ვერ გიტან.
მე: ვერც მე.წაეთრა ეხლა ეს ქალბატონი და დავისვენე. ეხლა ვზივარ ტელევიზორს ვუყურებ თან მარტო ვარ, დედაჩემი და მამაჩემი სადღაც წავიდნენ 3 კვირით. უცებ კარებზე კაკუნი გავიგე. ვინ უნდა იყოს ეხლა? ღმერთო. ავდექი, გავაღე და ვიღაც მეხუტება გიჟივით. ვიხედები და ჰიუნჯინს ვხედავ... რა ჭირს ამას?
მე: ჰიუნჯინ რა მოხდა?
ჰიუნჯინი: კარგად ხარ?
მე: ცუდად რატო უნდა ვიყო?აღარაფერი უთქვამს და სახლში შევედით. დივანზე დავჯექით და კიდე არ მცილდება. ესე ვიჯექით და ცოტახანში ჩემზე ჩახუტებულს ჩაეძინა. ვაიმე რა საყვარელიაა. ტელეფონი ავიღე ფრთხილად რომ არ გაღვიძებოდა და ბიჭებს მივწერე.
ვიზრუნოთ ჰიუნჯინზე💪
ჰანა: ბიჭებო ჰიუნჯინს რა ჭირს?
ჰანი: არ ვიცი დილით უცებ წამოხტა და წამოვიდა შენთან. შეიძლება ცუდი სიზმარი ნახა.
ჰანა: ააა...
ფელიქსი: ეხლა რას შვება?
ჰანა: ძინავს, რომ მოვიდა მალევე ჩაეძინა.
ჩანი: კაი ეძინოს მაშინ, ინერვიულა და დამშვიდდეს.
ჰანა: მადლობა ბიჭებო.
ტელეფონი დავდე და მალე მეც ჩამეძინა. სადღაც ნახევარი საათი მეძინა მარტო. ჰიუნჯინს ჯერ კიდევ ძინავს. ნელა ავდექი, ბალიშზე დავადებინე თავი და საბანი დავაფარე, მე კი სამზარეულოში გავედი. მილიონი რაღაც გავაკეთე და მაგიდაზე დავაწყვე.
ჰიუნჯინმა გაიღვიძა და დავიწყეთ ჭამა.
ჰიუნჯინი: აუუ რა გემრიელია. სულ შენ მომიმზადე ხოლმე საჭმელი რა.
მე: აუცილებლად. - გავიცინე.