Yıl 1984 ocak ayı sabahın 5'i soğuk ve kar yağıyordu lapa lapa doğum uzun sürsede Doktor Ahmet başarılı bir şekilde dünyaya gelememi sağladı annem Melike hanım'ın kucağına verdi maşallah 5kg doğan bir bebek diyerek gülümseterek annemin sevinç göz yaşlarına boğulmasını izledik hep beraber babam Hasan mutlu oğlu oldu tabi Keşke hayat orada son bulsaydı adımı Kerem koydular doğmamış olmak yada doğum anı ölmeyi isterdim 1. yaş derken 2. yaş babamın anneme eziyetleri bitmiyordu dayak işim en basit kısmı keşke ne yazıkki sadece dayaktan ibaret kalabilse 3 yaşımda yediğim dayağı halen hatırlıyorum ve arada annemin beni kurtarayım derken yediği dayaklar cabası halbuki kendisi öğretmen okumuş görmüş insandı aile baskısı altında istekleri dışında okumuş bir öğretmen sonrası kendini yavaş yavaş bataklığa düştüğünün farkına varamadı ve benim yaşımda 6 oldu büyüyordum kendime ait bir odam vardı mutlu olduğumu sanıyordum babam birazcık düzelmiş gibiydi şimdi size üzücü olan ve benim hayatıma mâl olan olayları anlatacağım
