Liu Yaowenက ကားအနောက်ခန်းထဲမှာထိုင်နေ
တယ်။သူကရိုးရိုးရှင်းရှင်းဝတ်ထားပေမယ့် နွေးထွေးတဲ့ဝါဂွမ်းရှပ်ကိုတော့ဝတ်ထားသေးတယ်။လူတစ်ယောက်အကြောင်းကိုအိမ်မက်မက်ထားတာကြောင့် ဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်၏။Liu Yaowenကနည်းနည်းလေး စိတ်မကြည်ဖြစ်နေ၏။
Xiao Fengက Liu Yaowenနောက်ခန်းထဲမှာ
အိပ်နေတယ်လို့ထင်တာကြောင့် ဘာစကားမှမပြောရဲဘူး။ဒါပေမယ့်ခဏကြာတဲ့အခါမှာ Liu Yaowenကရုတ်တရက်စကားစပြောလိုက်တယ်။
"ဟုတ်သားဘဲ ဟိုတစ်လောက
Director Zhangကဇာတ်ကားရဲ့ဇာတ်ဝင်တေးအတွက်အဆိုတော်ရှာနေတာဆို ဘယ်သူကိုရွေးလိုက်တာတဲ့လဲ"
အဲ့တုန်းက Director Zhangက
ဇာတ်ကားအတွက် ပိုပြီးအဆင်ပြေမယ့်အဆိုတော်
တစ်ယောက်ကိုရှာဖို့ အဖွဲ့သားတွေကိုပြောတော့
အဖွဲ့သားတွေထဲမှတစ်ယောက်ကရယ်ပြီးဝင်ပြောတယ်။
"Director Zhang ကျွန်တော်တို့မှာ
လုံလောက်တဲ့ရန်ပုံငွေသာရှိနေရင် Song Laoshiကိုတောင်ငှါးလို့ရတယ်"
သူတို့ရဲ့ဘေးမှာရှိနေတဲ့ အသက်ကြီးကြီးသရုပ်ဆောင်နှစ်ယောက်က ပြောနေတဲ့လူကဘယ်သူကိုဆိုလိုမှန်းမသိတာကြောင့် ခေါင်းကိုလှည့်ပြီးမေးမြန်းနေကြတယ်။
"Song Laoshi?"
"အင်း အဲ့ဒါက"
သူရဲ့ဘေးနားလေးကတစ်ယောက်က ပြန်ဖြေမလို့လုပ်လိုက်ပေမယ့် အခြားလူတစ်ယောက်က
ထိုလူရဲ့လက်ကိုပုတ်လိုက်ပြီး ဟန့်တားလိုက်တာမို့လို့ ထိုလူကပြုံးကာဘာမှဆက်မပြောတော့ပေ။
Liu Yaowenရဲ့မျက်နှာက တည်ငြိမ်နေပေမယ့်လည်း ဝိုင်ခွက်ကိုင်ထားတဲ့လက်ကခဏငြိမ်သက်သွားတယ်။Liu Yaowenက ဝိုင်ကိုကုန်အောင်သောက်ပြီးတော့ခပ်ချဉ်ချဉ်တွေးလိုက်တယ်။
ဘာလို့ဆက်မပြောကြတာလဲ? အ,သွားကြတာလား?
သူကလူတွေကိုအဲ့လူအကြောင်းမပြောခိုင်းထားတာ
လည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့။
Song Yaxuanကနေရာတိုင်းမှာရှိနေတာစိတ်ရှုပ်စရာဘဲ။
Liu Yaowenရဲ့မေးခွန်းက ပုံမှန်သဘာဝကျကျဘဲမို့ Xiao Fengကဘာမှမခံစားလိုက်မိဘဲဖြေလိုက်တယ်။
