❥Bilinmeyen Mezarlık

49 7 13
                                    

Yorum yapmayı unutmayın ponçikler<33

İyi okumalar...

ଘ⁠(⁠ ⁠ˊ⁠ᵕ⁠ˋ⁠ ⁠)⁠ଓ

Koca bir mezar taşının önünde durmuştu köpek.Yıllarca mezarlıklara gitmekten korkmuştum.Ölü bedenler ve arkasından ağlayan insanlar vardı.Birde kimsesi olmayanlar mezarlarının üstü toz kaplamış olurdu genellikle.Kuru toprakta tek bir çiçek bile olmazdı ancak bir kaç dal bulunurdu.

Genellikle benimde öyle olcağımı düşünürdüm.Bu yüzden de ölüm gerçeğini yüzüme vurmamak için mezarlara gitmezdim.Korkardım ölümden çünkü kimse hatırlamazdı beni.

Düşüncelerimden sıyrılıp mezara baktım.Etrafta herhangi başka mezar yoktu.Unutulmuş biri olduğunu düşündüm ilk başta ama toprağı ıslaktı ve çiçekler açmıştı.Mezar taşını ise toz kaplamıştı.Islak ve çiçekli toprağa tezat şekilde tozluydu taş.Taşı incelerken köpüş yanıma gelip paçamdan çekiştirmeye başlamıştı beni.

Küçük bedenin peşine takılıp mezarın hemen yanına gitmiştim.Taşın hemen önüne oturup bana bakmaya başlamıştı.Belki de sahibidir diye düşünürken taşı incelemeye koyulmuştum.Hafif çatlaklar vardı,bir kaç örümcek ağı da bulunuyordu.İsim okunmaz haldeydi.

Merakla elimi taşa attım ve yavaşça tozları üflemeye başladım.Minik örümcek ağlarını parmağımla attıktan sonra ismi okumaya çalıştım.Sadece K harfi ortaya çıkmıştı.

Tanrım!Kaç senedir temizlenmiyordu bu taş?Elimle tozları silmeye başardığımda zaferle gülümsedim ve tozlardan kurtulmak için elimi silkeledim.Biraz geriye çekilip aşınmış yazıyı okudum.

"Kim Taehyung"

Ölüm veya doğum tarihi yoktu bir tek altında birde yazı vardı.Fakat hangi dilde olduğunu bilmediği için anlayamadım.Kafamı kaldırıp etrafa baktım.Böyle bir yerde mezarın ne işi vardı.Hatta böyle bir yeri bile ilk defa görüyordu.

Elime gelen bir kaç damlayla gökyüzüne baktım.Hava kararmıştı ve yağmur yağmaya başlamıştı.Oysa ki burada sadece 1 saat durmuştu değil mi?Elini telefonuna attı ve saate baktı.

20.00

Gözleri büyürken şaşırdı.Bu nasıl mümkün olabilirdi!?Sadece bir saat olduğuna emindi.Gelen onlarca bildirim ve aramayla irkildi.Onu merak etmiş olmalılardı.Hemen ayaklandı ve etrafa bakındı.Nereden gelmişti?

Hemen önünde ki ağaçlara baktı ve yürümeye başladı.Onun haraketliliği ile mezarın üstünde uyuyan köpekte uyandı ve önüne geçip yürümeye başladı.Jeon ilk başta köpeğin öylesine yürüdüğünü düşünmeye başladı ama o kadar emin ilerliyordu ki.Onu parka geri götürdüğünü düşündü ve takip etmeye başladı.

En sonunda parka geri döndüğünde köpüşün kafasını okşadı ve kucağına aldı.Ufak bir öpücük bırakıp yere indirdiğinde köpüş hızla havlamaya başladı.

Köpeği boşverip tekrar telefonunu çıkardı ve cevapsız aramalara baktı.İlk başta ki Jimin-shi yazısına tıkladı ve telefonu açmasını bekledi.

"Alo!Jungkook?" Endişeli ve yüksek çıkan sesle pişman hissetti Jeon.Onlara haber vermemişti... "Alo,Hyung?" Mırıldanarak cevabına karşılık derin bir nefes bırakmıştı ahizede ki ses."Neredesin kaç saattir seni arıyoruz!?" Sinirle konuştuğunda olduğu yerde küçüldü Jeon."Telefonumu evde unutmuşum.Dışarıda işlerim vardı." Ne kadar inandırıcı olduğunu bilmediği yalanı için biraz daha küçüldü Jeon.

"Acilen kafeye geliyorsun küçük bey!" Ardından kapanan telefonla omuzları düştü.Yalan söylemişti... Herkesi endişede bırakıp yalan söylemişti.Yine de içinden bir ses bunun doğru olduğunu söylüyordu.Herhalde gidip "Ormanın içinde bir mezar bulup orada saatlerimi harcadım." diyemezdi.

Minik adımlarla giderken aklına yanında ki köpüş geldi.Hemen kucağına aldı ve kafenin yolunu tuttu.Kafeye gelince söyleyeceği yalanı kafasına koymuştu bile.

ଘ⁠(⁠ ⁠ˊ⁠ᵕ⁠ˋ⁠ ⁠)⁠ଓ

Kafeye girdiği an onu büyük bir sinirle bekleyen 4 kişiye baktım.Kucağında ki köpeği biraz daha sarmalarken ve bakışlarını kaçırdım."Nerdeydin bu saate kadar?'' Namjoon hyung aşırı sakin bir tonda konuşmuştu ama gerilmeden edememiştim."Kayboldun sandık!" Jimin Hyung hiddetle ileri atılınca konuşacak yüzüm kalmamıştı.

Derin bir nefes verdim ve uydurduğum yalanı anlatmaya başladım.

"Sabah yürüyüşüne çıkmıştım.Yolda giderken köpeği döven bir kaç çocuğu kovup yola devam etmiştim ama şanstır ki köpek peşimi bırakmamıştı.Bende kaybolduğunu düşünüp onu kucağıma aldım.Marketten mama alıp besledikten sonra köpeğin herhangi bir sahibi var mı diye bakındım.
Telefonumdan internette ki kayıp ilanlarına bakıcaktım ki evde unuttuğum fark ettim.Eve gidene kadar da geç olmuştu.Size haber veremedim "

Özetleyerek anlattığım şeye karşı biraz yumuşamışlardı.Tama yalan söylemek iğrenç bir şey olabilir ama bir mezarlığın başındaydım şimdiye kadar diyemezdim.Bogum ve Jin hyung yalanıma kendilerini kaptırmışlardı bile.

"Sen ve hayvan sevgin yüzünden bir gün başımız belaya girecek çocuk!" Jimin'in tatlı azarlamalarına kulak asmadı Jeon."Hyung şimdi bu köpeği napacağız?" Sorduğu soruyla herkes derin düşüncelere dalmıştı."İstersen ben alabilirim?" Bogum'un teklifiyle beraber herkes kafasını kaldırmış ve ona bakmışlardı.

"Bundan önce çok köpek besledim." Aslında haklıydı.Beşten fazla köpek beslemişti lisede ama bu köpüşü vermek istemiyordum."Eğer bakımına katlanabileceksen..." Burun ucuyla söylediğim şeye heyecanla kafasını sallamıştı.

Birkaç dakika içinde köpüşü Bogum'w vermeye ikna olmuştuk bile.Kucağımda ki köpeğe yürürken içimde bir burukluk hissettim ve biraz daha kendime yapıştırdım köpeği.

"Gel bakalım ponçik~" Köpeğe ellerini uzatmasına rağmen köpek sinirle hırlamaktan başka hiçbir şey yapmamıştı.Ellerimi açıp gitmesine izin vermiştim ama üzerime çıkıp daha çok sarılmıştı bana."Jungkook,galiba köpek seni sevdi."

Başımı kucağıma eğip köpüşe baktım."Aslında bende onu sevdim ama masrafları..." Dediğime karşılık Bogum bir kahkaha patlatmıştı."Bende gerekli her şey var yarın sana getiririm." Mutlulukla bir nefes verdiğimde köpüşü öpmüş ve sarılmıştım ona.

ଘ⁠(⁠ ⁠ˊ⁠ᵕ⁠ˋ⁠ ⁠)⁠ଓ

Kafede geçen uzun sohbetten sonra eve geldiğimde yorulmuştum.Köpüşü koltuğa bırakıp yatak odasına geçmiş ve üzerimdekileri değiştirmeden yatağa girmiştim.Kendimi uykunun kollarına bırakırken aklıma sadece o gelmişti.

Vante...

ଘ⁠(⁠ ⁠ˊ⁠ᵕ⁠ˋ⁠ ⁠)⁠ଓ

Bölüm sonu~

Geciken bölüm için özür dilerim.Malum sınav haftası...

Neyse hayat nasıl gidiyor?Ya da şöyle diyeyim gidiyor mu?(Dertlerinizi anlatmak isterseniz her zaman burdayım özelden fln yazabilirsiniz 💗)

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 07, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Rüya Kapanı|TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin