Rüya Kapanı|Taekook

❥İlk Temas

Selam bebeklerim!

Yeni bölüm gecikmiş olabilir özür dilerim çünkü ilk yazdığım fazla trajedikti.Bende tekrardan yazdım.

İyi okumalar 💌

ଘ⁠(⁠ ⁠ˊ⁠ᵕ⁠ˋ⁠ ⁠)⁠ଓ

Uykum gelmemişti.Anlamıyordum,nasıl aklımı bu kadar karıştırabilirdi? Sözümü tutucaktım ama her ne olursa olsun...O sevgiyi hakediyordu ya ada ben öyle düşünüyordum.Beni ne ona bu kadar bağlamıştı?Verdiği ilgi mi yoksa güzelliği mi?Kafam çok karışıktı cidden.Ellerimi kuzgun siyahı saçlarıma attım ve saç diplerime hafif masaj yaptım.

Aslında bu evden eninde sonunda taşınacaktım yani çokta düşünmeye gerek yoktu bu konu hakkında.Yatakta dönüp durmayı bırakıp uyumaya çalıştım.

Sabah uyandığımda hızla üzerime bir şeyler giyip evden çıktım.Bugün yetimhaneye uğrayacaktım.Oradaki çocuklar beni sever ve tanırlardı.Markete girip poşet dolusu çikolata aldım.Zorlukla geçinmem umrumda değildi sadece o masum çocuklar mutlu olsundu.Bu sefer bisikletimle gidicektim.Apartmanın alt katından çıkardığım mavi bisikleti sürmeye başladım.Hemen önünde ki hasıra benzeyen küçük sepete poşeti koymuştum.Bir çok tamirden geçen bu emektar bisikleti seviyordum.Uzun zamandır katlanıyordu bana...

Yetimhaneye geldiğimde bisikletten indim ve  poşeti de alıp içeri yürümeye başladım.Saat çok erken değildi o yüzden bütün çocuklar uyanmış bahçede koşuşturuyorlardı.Birçoğu beni görünce oyunu bırakıp yanıma gelmişti.Meraklı gözlerle elimdeki beyaz poşete bakıyorlardı.Bir yandan da beni selamlıyorlardı.Bu tür yerlerde büyüyen biri olarak üzülüyordum onlara.

Ailelerin istenmeyeni veya tanrının bahtsız çocukları oluyorlardı.Küçük bedenler çevremi tamamen sardığında Bayan Hosoa dışarı çıkmıştı."Jungkook,hoşgeldin!" Bayan Hosoa samimiyeti severdi o yüzden bana bayım diye hitap etmezdi."Hoşbulduk,efendim." yanıma doğru emin adımlarla ilerliyip önümde durmuştu."Çocuklar hadi içeri bakalım!" elini çırptığı an çocuklar akın akın içeri geçmişti."Jungkook,sen bir öğrencisin paranı dikkatli harca!" Eskiden okuduğum lisede bir sınıf arkadaşımın annesiydi aynı zamanda.

Kendisi köklü biriydi.İstediği an bir çok yerden bağış toplayabilirdi.Bana paramı eğitimime harcamam gerektiği hakkında öğüt verip dururdu."Sorun yok bu ay fazladan kalan param bu." gülümsediğimde o da gülümsemişti."Kalbine hayranım Jeon." Kendiside yetimhanedeki çocuklara benim kadar değer verirdi ama kimin ne yapacağı belli olmadığı için minikleri uyarmıştım eğer bir şey olursa bana söyliyeceklerdi.

İçeri geçtiğimde Freya'yı gördüm (<3) O da çocukları çok severdi.Benimle yaşıt olmalıydı.Gözünün önüne düşen kahverengi kıvırcık saçı kulağını arkasına atıp bana doğru gülümsedi."Jeon,hoşgeldin!"

Yetimhanede uzun bir süre vakit geçirmiştim.Çocuklar artık yorulduklarında oyun oynamayı bırakmıştım.Gitme vaktiydi.Her birine teker teker görüşürüz diyip sarıldıktan sonra yetimhanenin kapısına çıktım.Freya oradaydı,yalnız başına duruyordu,yanına gittim.Bana döndü ve ufak bir inceledi kahve gözlerimi."Jeon,çok yorgun gözüküyorsun.İyi misin?" Yorgun mu?Aslında gayet iyiydim."Evet,neden sordun ki?" verdiğim cevapla bana döndü."En son ne zaman aynaya baktın?Göz altların morarmış ve yüzün solgunlaşmış." dedikleriyle elim gözlerime gitti."Sadece geceleri geç uyuyorum.Merak etme bir şey yok." Gülümseyerek yanımdan ayrıldı.

O kadar yorgun muydum?Belki de rüyalar yüzünden uykumu tam alamıyordum ama olsun Vante'yi görüceksem uykusuz kalabilirdim.Bisikletimle eve vardığımda her seyi yerine yerlestirip dairenin kilidini açtım.Kapıyı kapatıp arkamı döndüğümde kapını üzerinde bir not vardı."Seni özledim :)" gülümseyerek notu aldığımda bu sefer çöpe atmadım.Sadece salondaki sehpanın üzerine bırakıp yatak odasına geçtim Üzerimi değiştirip aynadan kendime baktım.Eskiye göre bir tık yıpranmış gözüküyordum