evet fazla uzatmadan bitirecegim bundan sonra da bir alternatif final olacak. isterseniz iki son icin de ozel bolum yapabilirim ama soz degil istege bagli belirtirseniz sevinirimimimimmm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3. kişi anlatımı
Yumi hızlıca evden çıktı ve hastaneye doğru koşmaya başladı.
Bir süre koştuktan sonra hastaneye varmıştı. Resepsiyonu atlayıp hastanenin içinde Kakucho'yu arıyordu.
Kakucho duvara yaşlanmış oturuyordu. Yanında Ran, Rindou, Shion ve birkaç tane daha kişi vardı.
Hızlıca yanlarına gitti.
"Durumu nasıl?"
"Bilmiyoruz." Kakucho ilk defa bu kadar boş bakıyordu.
Yumi sessiz kalıp yere çömeli. Onu sonsuza kadar kaybetmeye dayanamazdı.
İzana'nın bulunduğu ameliyathaneye hızlıca hemşireler girdi. Bu Yumi'yi daha da korkuttu.
Ölecek miydi?
Ona açılamadan, onu kaybedecek miydi?
Nasıl olmuştu bu? Kim yapmıştı?
Tanrı neden bunları yapıyordu? Neden mutlu olmasına izin vermiyordu?
Yumi yerde çömelmiş dururken Rindou saçlarını okşadı.
"Sorun yok. O iyi olacak."
Rindou hala onun saçını okşarken içeriden doktor çıktı. Herkes birden ayaklandı.
"Üzgünüm. Hastayı kaybettik."
Yumi beyninden vurulmuşa döndü. Ölmüştü. İzana'yı sonsuza kadar kaybetmişti. O aşık olduğu gözlerini, sesini, kokusunu, her şeyini kaybetmişti.
Ona daha yeni kavuşmuşken onu kaybetmişti tekrardan.
Herkes sessizleşmişti. Doktor tekrardan baş sağlığı dileyip uzaklaştı.
İzana'nın bedenini morga götürüyorlardı. Yumi, İzana'yi son kez morgda gördü. O mükemmel dudakları mosmor olmuştu. O mükemmel teni solmuştu.
Kakucho, Yumi'ye İzana'nın evinin anahtarını verdi. Yumi de daha fazla dayanamayıp hastanesen ayrıldı.
İlk İzana'nın evine doğru yola çıktı.
Evine vardığında gözleri dolmaya başladı. Ev Izana gibi kokuyordu.
Yumi hızlıca Izana'nın odasinq doğru gitti.
Dolabından kıyafetlerini aldı ve kokusunu içine çekti. Aşıktı bu kokuya.
Yumi kıyafetlere bakarken duvarda asılı olan fotoğrafı fark etti. İkisinin olduğu bir fotoğrafı.
Yumi gidip fotoğrafı aldı. Uzun süre fotoğrafta gülen İzana'ya baktı ve yerine geri astı.
Yumi yavaşça evden çıkıp kendi evine doğru gitti.
Eve vardığında Hanma kapısında bekliyordu.
"Ölmüş ha?"
Yumi cevap vermeden içeri geçti. Hanma da onu takip etti.
"Her zaman yanında olacağım. Seni yalnız bırakmayacağım. Sadece bana bir şans ver."
"Izana'ya aşıkken sana mı şans vereyim?"
"Sorun değil. Sadece şans ver. Seni her şekilde seveceğim. Senin için her şeyi yaparım."
~3 yıl timeskip~
Yumi'nin bugün en mutlu günü olması gerekiyordu. Bugün evleniyordu. Kalbinin en derinlerinde İzana vardı ama Hanma'ya şans vermekle iyi yapmıştı sanırım.
Nikah memurunun sorusu ile Hanma coşkuyla evet dedi.
Aynı soru Yumi'ye sorulduğunda ise fazla heyecanlı olmasa da evet dedi.
Düğünden sonra Kakucho, Rindou ve Ran yanına gelip tebrik etti.
"Tabii kaçamak istersen her zaman buradayım Yumi~" dedi Ran kıkırdayarak.
Yumi onu umursamadan Hanma ile eve gitmeye başladı.
Eve vardıkları zaman odalarına geçtiler.
Yumi yatağa oturmuştu ve gelinliği açmaya çalışıyordu. Hanma açamadığı fark ettiği zaman Yumi'nin yanına gidip ona yardım etti.
Bugün ilk geceleriydi. Gergin hissediyordu.
"Eğer istemiyorsan sorun değil."
"Hayır ondan değil. Sadece tuhaf hissediyorum."
Hanma yavaştan üstünü çıkarmaya başladı.
Güzel vücudu vardı.
İkiside sadece iç çamaşırları ile oturuyorlardı.
Hanma, Yumi'nin yanına yaklaşıp üstüne çıktı.
Hanma, Yumi'nin boynunu emmeye başladı. Yumi hiçbir şey yapmadığı için Hanma durdu.
" Özür dilerim."
"Endişelenme Yumi. Bu şeyler önemli değil. Hadi gel uyuyalım yorulmuşsundur."
Hanma uzanıp Yumi'yi göğsüne yatırdı.
Hanma iyi bir tercihti. Tabii Yumi'den sakladığı o şeyi sayamadığımız sürece.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
evett o sakladigi seyi alternatif bolumde ogreneceksiniz tabii tahmin de edilebilir bence
