-რათქმაუნდა არა მაგრამ მე შემიძულებენ,ჯონგუკი შემიძულებს გესმის?ვერ შეხედე?ვერ შეამჩნიე როგორ მიყურებდა?ის გრძნობები რომელიც ჩემს მიმართ გააჩნია მთლიანად გაქრება ჯინ,აღარვინ დამრჩება,იცი რას მივხვდი?თურმე ერთდერთი ადამიანი ვინც მთელი ამ დროის განმავლობაში გვერდში მედგა ჯონგუკი ყოფილა,მის გარეშე ჩემთვის სამყაროს აზრი არ აქვს,ის რომ არა ახლა ალბათ საკუთარი მამის მონა ვიქნებოდი
-კარგი ჯიმინ დამშვიდდი, არაფერია,ჯონგუკს კარგად ვიცნობ ასეთი არაა
უეცრად თავი პალატაში იუნგიმ შემოყო ,მას უკან ჯონგუკიც მოყვა სერიოზული სახით
-ჯიმინ, ბავშვი მართლა ჩემია?
-არა-ამოისლუკუნა ჯიმინმა
-ტესტი მომეცი!
-არა მეთქი არა წადი!!წაეთრიე!შენი რომც იყოს რა?!მაინც მიგვაგდებ! თუ გინდა რომ ბავშვი წაიყვანო??ამას ვერ ეღირსები მინ იუნგი,ვერა!!
-ჯინ ჯიმინი დაამშვიდე და მოამზადე სახლში მიმყავს და ეს ნაბიჭვარი მალე გააგდო აქიდან სანამ რამე დავმართე
-კარგი ჯონგუკ
ჯონგუკმა პალატა დატოვა,იქიდან გამოვიდა თუ არა კაცების საპირფარეშოში შევიდა და ტირილი აუტყდა
-რატომ ხდება ყოველთვის ასე?
ხომ შეიძლებოდა ბავშვი ჩემი ყოფილიყო?იმ ახვარმა ერთ დაწოლაში როგორ დააორსულა?ან იქნებ პირველად არ იწვნენ და კიდევ ჰქონდათ ხოლმე?!
ჯონგუკმა ცრემლები მოიწმინდა,სახე მოიყვანა და ჯიმინის წამოსაყვანად წავიდა,კვლავ ხელში აიყვანა და მანქანამდე მიიყვანა,წინ ჩასვა და შემდეგ თვითონაც მიუჯდა საჭეს
-ჯონგუკ ბ..ავშვს იუნგის ხომ არ დაუთმობ??-შეშინებულმა იკითხა ჯიმინმა
-ბავშვის მამა ისაა თუმცა ბავშვი არ სურს,ის ჩემთან გაიზრდება! საერთოდ რამდენჯერ იწექით ერთად რომ დაგაორსულა?1?2?იქნებ 3? ან იქნებ 7? მიპასუხე პაკ ჯიმინ !!
-1
-აჰჰჰ-ამოიგმინა ჯონგუკმა და გზას დაუწყო ცქერა
______________________
ეს ახლა და ახალი თავი არ ვიცი როდის
