Benim Küçük Sevgilim

~Gerçekler~

Ayağa kalkıp gömleğimi soydum karnımdaki morartılar canımı acıtıyordu.  Beni dövmek için bahane arıyor sözde babam.  Gömleğimi soyup astım.  Paltolonuda çıkarıp tişörtümü giydim.  Kendimi yatağa attım.  Aklıma IU nun yaptığı gelince gözlerim doldu.  Belkide fakir olduğum için bıraktı beni.   Zengin bir ailenin fakir çocuğuyum.  Annesiz babasız büyüdüm.  Tüm öğretmenler benden nefret ediyor. Kızlar ıse sadece tipini beğeniyor. Fakir olduğumu bilseler yaklaşmazlar.  Zaten bilenler yaklaşmıyor.

Derslerimde iyiyim aslında.  Hep yüksek not alırım. Ama nedense hocalar beni hala sevmiyor.  Bende onları sevmiyorum o yüzden sorun yok. Ama IU onu deli gibi severken beni bırakması. Ve bunu hiçkimseyle paylaşamamam. Şuan sana çok ihtiyacım var anne . Gel sarıl bana.  Canım oğlum de sev beni.  Sevgiyi hissetmek istiyorum. Gözümde ard arda akan yaşları sildim . Kırık tuşlu telefonumu alıp annemi aradım.  Bir kaç kez aramadan sonra açtı .

-Ne var ne.

-Anne .

Dedim titrek sesimle.

-Ne istiyorsun .

-Sana ihtiyacım var anne.

Dedim daha çok ağlayarak .

-Niye ağlıyorsun .

-Babam beni yine dövdü anne her yerim acıyor.

-Hakketmişsindir.

-Sadece düşük not aldım anne. 

-Almasaydın .

-Anne biliyormusun IU artık beni sevmiyor.  Benden nefret ediyor.  Zengin bir ailem var ama ben fakirce bu evde yaşıyorum . 16 yaşındaki çocuk  için bu fazla değilmi anne.  Sizsiz büyüdüm sevgisiz . En azından şimdi gel anne.  Sarıl bana.   Bir kere oğlum de.

-Bittimi.

Bu umursamazlığı beni parçalıyordu .  Ben ağlayarak ona içimi döküyorum o ise  umursamıyor bile.

-Bitti.

Dedim fısıltıyla .  Gözlerimi sıktım . Telefonu kapattığında. Telefonu yatağa bıraktım. 

-Yoongi.

Gözyaşlarımı silip aşağıda duran jimine baktım.  Elimi uzattığımda üzerine çıktı . Karnımın üzerine koyduğumda oturdu.

-Üç yaşından beri ailesizsin erkek olduğun için ailen seni istemiyor .

-Nerden biliyorsun.

-Ben senin için gönderildim yoongi.  Bileğimde senin ismin yazıyor .

-Ne .

Kolunu kaldırdığında bileğini okumaya çalıştım.  Evet yoongi yazıyor.

-Ben aslında herşeyi biliyorum . Seni denemek için öyle dedim.

-Bunları bana niye anlatıyorsun.

-Bir gün yanlızlıktan kurtulucaksın.  Güven bana. Seni ağlarken görmek istemiyorum.  Sil gözyaşlarını.

Dedi ayağa kalkıp yüzüme yaklaştı.  Dudağımdaki yaraya dokundu. Gözlerini kapattı.  Bir süre sonra tekrar açtı gülümsedi.

-Artık yok. 

Dediğinde dudağıma dokundum.  Cidden yok. 

-Şuan büyük olupta sana sarılmayı çok istiyorum .

-Öyle özel gücün yokmu. 

-Malesef

Dedi gözünden yaş akarken.