Benim Küçük Sevgilim

~FİNAL~

Hocanın telefonu çaldığında jimin sırıttı. 

-gençler bu önemli rahat durun.

Dedi hoca ve dışarı çıktı . Jimin hemen ayağa kalktı.

-Miniğim dikkat çekiyorsun. Otur .

-Kes sesini.

Jimin cama yaslandı .

-Bana  . Kes sesini dedin.

Dediğimde gözlerime baktı .

-Çok pardon anlık sinirden.

-Bunu kolayca affedemem.

Dediğimde etrafına baktı. Sonra tekrar bana baktı.

-Burda olmaz . En azından şimdi olmaz .

-Resim dersinde tabure alma .

-Neden ayaktamı çizicem.

-Hayır oturucaksın.

Dediğimde Jungkook araya girdi.

-Taetae sen niye böyle değilsin.

-Nasıl değilim.

-Hiç sapık değilsin  keşke jiminin yerinde olsam.

-Lan. Ben neyim burda sende resim dersinde kucağıma oturursun.

-Hocada öyle diyordu zaten. 

Taekook diyaloğundan sonra miniğim araya girdi.bende araya girip.

-Hocadan bizene zaten başımızda durmuyor. Dersin sonuna doğru giriyor atölyeye.

Dedim.

-Yoongi herkesin önünde kucağına oturamam.

-O zaman benimle konuşma .

-Ama.  Hem ben oturamıyorum .

-Banane.

-Beni düşünmüyorsun hiç .

Dedi sinirle gözleri dolmuştu . Arkasını dönüp camdan dışarı bakmaya başladı . Taehyung a baktım jimindeki bakışlarını bana çevirdi .

-Hem suçlusun hem mal . Gönlünü al bence . Sen bu çocuğuda üzüyorsan pes yani .

Dediğinde ayağa kalktım . Jimine yaklaşıp arkadan sarıldım .

-Miniğim üzgünüm .

Elimi ittiğide arkamı dönüp Taehyung a baktım .

-Artık nasıl üzdüysen

Tekrar jimine döndüm bu sefer sıkıca sardım kollarımı karnına.  Başımı çevirip baktığımda gözyaşının aktığını gördüm .

-Miniğim neden ağlıyorsun.  Benim yüzümden mi özür dilerim.

-Canım çok acıyor.

-Ayaktadamı .

Dediğimde başını salladı.

-İstersen eve gidelim.

-Hocalar izin vermezki.

Birden kapı çaldığında jiminden ayrılıp arkama baktım . Kapı açıldı jiso gelmiş. Niye geldi .

-Abi gelirmisin .

Dediğinde bi adım atmıştımki jimin tuttu .

-Gitme .

-Önemli olabilir.

-gitme ni istemiyorum.

-Bekle gelicem .

Dedim . Kapıya yönelip jisonun yanına gittim .