Omzuna dokunan elle irkildi Jake. Arkasını döndüğünde Sunghoon'u görmesiyle sinirlenmeye başladığını hissetti. Çocuk hiçbir şey yapmasa bile Jake'i sinirlendirebiliyordu.
"O kimdi?" Dedi Sunghoon. Sesi bu sefer ciddiydi. Normalde Sunghoon'u ciddi göremezdiniz. Ciddiyetsiz biriydi.
Ama biraz önce tanımadığı bir çocukla Jake'i o kadar yakın gördükten sonra ciddiyetsiz davranabileceğini düşünmüyordu.
"Sana ne?"
"Jake. O kimdi?" Jake Sunghoon'un bu davranışına ve bu ciddiyetine bir anlam veremiyordu.
Açıkçası şu an Sunghoon'dan biraz korkmuştu.
"Haruto. Arkadaşım."
"O nasıl bir arkadaşlık? Arkadaşlık beline sarılarak, yanağından öperek mi oluyor?"
"Evet? Hem sana ne Sunghoon sana ne? Sen kim oluyorsun da kiminle ne kadar yakınlaştığıma karışıyorsun?"
Sunghoon duraksadı. Cidden, o Jake'in nesi oluyordu ki karışıyordu. O, Jake'i seviyordu. Kıskanıyordu. Bunu düşünerek sinirlendi Sunghoon.
"Kıskanıyorum seni Jake! Anlamıyor musun seni sevdiğimi? Yani bundan sonra da gerçekten anlamıyorsan zekandan şüphe etmeye başlayacağım! Yakın olmanı istemiyorum işte, kimseye yakın olmanı istemiyorum! Benden başkasını görme, benden başkasına bakma istiyorum! Neden anlamıyorsun?"
Sonrasında ise sinirden sıktığı elini rahat bıraktı, alnını ovdu. "Özür dilerim." Hızlıca uzaklaştı.
Jake arkasından durması için bağırdı ancak Sunghoon bunu duymadı. Jake'in gözleri dolmuştu.
"Madem seviyordun, neden bu zamana kadar bana sik gibi davrandın!" Onun duymadığını bilmesine rağmen sinirle bağırdı.
Koşarak evine gitti.
------
Tavanla bakışıyordu Sunghoon. Halsizdi. Hiçbir şey düşünemiyordu. Tepkisiz, hissiz bir şekilde bakıyordu. Nolmuştu o ciddiyetsiz Sunghoon'a? Neden böyle oldu?
Çalan telefonuyla kendine gelip telefonunu eline aldı. Aslında Jake'in aramasını bekliyordu ama arayan Jake değildi. Tabii ya, Jake neden arasındı ki?
"Efendim Heeseung hyung?"
"Ne yaptın? Neden yanımıza geri dönmedin?"
"Hiç halim yok hyung. Her şeyi batırdım. Eminim Jake bir daha yüzüme bile bakmayacak."
"Neden? Noldu?"
"Boşver hyung." Sonra telefonu kapattı. "Özür dilerim özür dilerim özür dilerim..." Gözleri doldu.
-----
Kaç saattir kimsenin aramalarını açmıyordu Jake. Resmen hayatının çöküşünü yaşıyordu. Kendini odasına kapatmış ağlıyordu saatlerdir. Duyguları karmakarışıktı. Ne yapması gerektiğini, ne demesi gerektiğini hiçbir şeyi bilmiyordu.
"Madem beni seviyordun, neden belli etmedin?... Belki de belli ettin ama ben anlamadım..."
Kendisinden hoşlanacağını düşündüğü son kişi olabilirdi Sunghoon. Fakat olmuştu işte, ondan hoşlanıyordu. Hatta onu seviyordu. Ama Jake ne yapacağını bilmiyordu.
--------------------------------
Keske tamamen rp ortaminda kalabilseydik, rdye donme gibi bir sey olmasaydı.
Her seyi bok ettim xunlu
bu fic de devam etmiyor artik
Ama bitirecegim bunu
