eskisi gibi | zeyçağ one shots

bilirim nerede kırıldın, neden aşıksın bana?

merhaba, vote ve yorum birakmayi ihmal etmeyin lutfennn

hiçbir yere gidememiştim.

ona aşık olduğumdan beri gözlerim kör olmuştu,
bir tek onu görebiliyordum.

ona dokunduğumda sanki o ana kadar hiçbir şey hissetmemişim gibiydi.

onu öptüğümden beri bunu nasıl tekrarlayacağımı düşünüyorum.

onun olmadığı yerlerde olmak istemiyordum.

gidemedim hiçbir yere.

...

zeyno: çağrı özür dilerim.

zeyno: sana boş yere bağırdım yine

zeyno: sinirliydim, yine senden çıkardım

zeyno: ne olur bak mesajlara.

zeyno: çok pişmanım

zeyno: çok ileri gittim biliyorum.

zeyno: yine kendimle olan savaşımı senden çıkardım ben çok geri zekalıyım.

zeyno: özür dilerim çağrı lütfen.

zeyno: büyük ihtimalle şu an üzüntüden uyuyorsun, ben uyuyamayacağım.

zeyno: yalan söylediğimi sen de biliyorsun sevgilim

zeyno: hâlâ çok aşığım sana, nasıl olmayabilirim / 23.34

zeyno: çağrı, lütfen / 00.47

zeyno: sana çok ihtiyacım var, bunu kimseye itiraf edemedim ama var işte.

zeyno: kimse beni senin gibi sevmedi ki.

zeyno: benim sevgilerim hep karşılıklıydı, kimse beni dinlemezdi, kem küm anlatmaya çalıştıklarım hiçbir zaman beni anlamadı, anlatmadım. kimsenin dinlemek istemeyeceğini düşündüm.

zeyno: sonra sen geldin. karşılık beklemeden dinledin beni, anladın. şaşırdım, yalan olduğunu inandırdım kendimi.

zeyno: gözlerin ise tam tersini söylüyordu.

zeyno: ben çok kızdım sana, çok kez arkamı döndüm, sen bir kere bile beni sevmeyi bırakmadın.

zeyno: ben seni kırdım, kızdım, neler söyledim. hep sevginin arkasında durdun bana karşı, üstelik ben sana hiçbir şey vadetmiyorken.

zeyno: sevgilim özür dilerim. yemin ederim sondu bu. çok üzdüm seni biliyorum ama bu sondu. / 01.19

telefonu kilitleyip bu gece bilmem kaçıncı kez yatağa uzandım. çağrıyla konuşmadıkça gözüme en ufak uyku girmeyecekti, biliyordum.

fakat gözüme uyku girmemesi demek, korkunç düşüncelerin kafama doluşması demekti. bunları genelde çağrı engellerdi. onunla olduğumdan beri bu düşünceler peşimden daha az kovalıyordu çünkü çağrı hep yanımda olur, bunların gerçek olmadığını, olamayacağını sıkılmadan saatlerce bana anlatırdı.