Pamira

GİDİYORUM

Birine seni asla bırakmam demeyin.
Bırakırsınız.
Bırakıyorsunuz.
Bırakmam diyorsunuz bırakmam dediğiniz kişi her zaman benim yanımda o var diyor kötü bir şey olduğunda olsun yanımda o var diye kendini avutuyor. Bi insanın her şeyi olduktan sonra onu bırakamazsınız. Herkes gider,herkes. Bunu biliyoruz. Bu yüzden gitmeyeceğinize inanıyorsanız sözünüzü tutun ama eğer gideceksiniz ben gitmem demeyin.
Eğer birinin her şeyi olduktan sonra giderseniz o kişinin evi üstüne yıkılır ve o evden bir daha sağ çıkamaz. O evin altında ölür.
*
"Biliyormusun baba? Aslında sana teşekkür etmeliyim.Ateşle tanıştırdın beni,ilkte hiç anlaşamıyorduk, ama şimdi Ateş hayatımın merkezinde ve her şeyim oldu. Kimsen kalmayacak demiştin ya mektupta,kalacak Ateşten başka kimsem kalmadı artık. Oda sen gibi beni bırakıp gitmez değil mi baba? Çünkü o da giderse artık bende yaşayamam. Onun sayesinde hayata tutunuyorum ilaç gibi iyi geliyor bana. İlacım oluyor yani. Derdime derman oluyor. İyiki tanıştırmışsın bizi. İlkte beni sevdiğine inanmıyordum Ateşin. Ama artık en içtenliğimle inanıyorum.o bana ihanet etmez o beni üzmez o beni kırmaz buna adım gibi eminim. Seni şimdiden çok özledim baba korkuyorum sesini yüzünü unuturum diye. Resimlerin yetecek mi baba? Sana olan özlemimi giderecek mi? Ben gidiyorum baba ama merak etme her gün geleceğim yanına gelirken çeşit çeşit çiçekler getireceğim papatyayla gül özellikle getireceğim.Ben gidiyorum ama senden gitmiyorum babam benim."
Arabaya yöneldiğimde eve gidiyorduk.
Öktemle Arına haber vermeliydim.
Öktemle konuşurken Öktemin dayanamayıp ağladığını farkettim.
"Kızım salakmısın geleceğiz  yanına arkadaşınız lan biz senin"
"Öktem Ateş yanımda vallahi gelmenize gerek yok"
"Eve mi geçiyorsunuz?"
"Gidecek başka yerim yok"
"Nasıl yok kızım gel bizde kal"
"Yok yalnız kalayım bir kaç gün?"
"Ateşsiz mi?"
"O istisna"
"Geliyoruz biz şimdi."
Telefonu kapatmıştım. Eve dönüyorduk.
"Hadi sevgilim inelim arabadan."
Durduğumuzu geldiğimizi bile anlamamıştım,dalmıştım öyle.
"Dalmışım inelim." Dedim.
Ateş kapıyı açıyordu,eve girdiğimizde kıyafetlerimizi değiştirdikten sonra boş boş yatıyordum.
"Sana kahve yaptım sıcacık hadi iç"
"Ateş hiç  içesim yok içmiyim."
"Beğenmezmisin benim kahvemi yoksa?"
"En güzelini sen yapıyorsun ondan eminim de içmek istemiyorum."
"Bu kahve şimdi çöpe dökülsün ağlasın arkandan"
"Tamam ya ver içiyim"
"Sonunda" diye ohladığını farkettim
"Sevgilim ben bir telefon konuşması yapıp geliyorum hemen"
"Tamam sevgilim" sorgulamadım.
Ateş telefonla konuşuyordu ama hiç sesi gelmiyordu.
Kahvemi bitirip mutfağa geçmiştim.
"Bitti diyorum anlamıyormusunuz ben daha bir şey yapmam benden bu kadar."
Sinirliydi birine kızıyordu ama çözememiştim. tam kapıyı açtığında gözgöze geldik.
"Beni mi dinliyorsun?" Diye sordu.
"Hayır tabiki tam kapının önünden geçiyordum kapıyı açtın hem bitti diyorum falan diyodun ne alaka"
"Eski çalıştığım işyeri gel çalışalım falan diyip saçmalıyor istemiyorum diyorum anlamıyorlar."
"Önemli değilmiş ben uyuyacağım kafamın dinlenmeye ihtiyacı var."
"Uyu sevgilim uyuyalım hadi gel seni yatırayım."
*
"Ateş beni ne kadar çok seviyorsun?"
"Hmm aslında hiç tahmin edemeyeceğin kadar bana baktığında gözgöze gelişimizde seni ilk gördüğüm gibi ilk heyecanla her şeyi yeniden yaşıyormuşum gibi yaşıyorum.gülüşünü gördüğüm zaman senin gülüşünle mutlu olup ben gülümsüyorum bana,içime mutluluk katıyorsun senle birlikteyken sanki bambaşka biriyim öyle ya anla işte"
"Vay be hayatımda bu kadar uzun iltifat almamıştım duygularımız karşılıklı bende seni çok çok seviyorum" diyip sarıldım Ateşe.
Doğru zaman,doğru kişi daha ne isteyebilirdim ki?
*
Sözler de yalandı , Gözlerde. Sana inanan kalbime yazıklar olsun.
Ateş kapıdaydı bi tane adamlaydı konuşuyorlardı saat erkendi normalde bu saatte uyanmazdı diye düşündüm içimden sessizce dinlemeye çalıştım kelimeleri birleştirmeye çalışıyordum.
"Pamiraya çok zarar verdim,bide ondan habersiz ben artık ölmek yok olmak istiyorum anlıyormusun?uyuyup bir daha uyanmak istemiyorum lan insan sevdiğine zarar verirmi? Ona zarar gelirken izlermi lan söylesene?"
Rüya olmalıydı,rüya olsun diye yalvardım Allah'a ama değildi rüya olmayışı tokat gibi vuruyordu yüzüme? Bu kadar güvenmiş inanmışken hayatım yapmışken onu nasıl böyle bir şey olurdu? Bana zarar verdiğini anlamayacak kadar aptalmıydım ben? Aptaldım. Aynı onun gibi uyuyup bir daha uyanmak istemiyordum şuan.
Nasıl oldu bilmiyorum ateşin üstüne dalmaya başladım
"Sen ne diyorsun sen kafayı mı yedin? Şaka de bu dediklerin şaka de bana lütfen?"
"Sevgilim öyle değil bak içeri geç anlatıcam sana lütfen içeri geç."
"Geç sevgilisi geç yüzünden belli oluyor salaklığın" tanımadığım adam konuşmasını bitirdiği an Ateş adama yumrukları savurmaya başladı.
"Ateş,Ateş dur lütfen dur." Diye ağlamaya başladım neden ağlıyordum ki? Adam bana kötü şey söylemişti ve devamını getirmek istemiyordum.
"Pamira sana içeri geç dedim." Sertçe söylemişti bu cümleyi bana,emir vererek.
"Bende sana geçmeyeceğim dedim hadi nolur sevgilim bırak adamı seninle konuşalım" diyip ağlayarak araya girip Ateşe sarıldım. Ellerinde kan vardı adama yumruk savurmaktan elleri kan olmuştu adam çok kötü haldeydi ama şu durumdayken umursamadım.
"İyimisin?" Dedim.
"Sen varken her zaman"  hadi be ordan diye düşünsemde bu düşünceyi dışarı vurmadım.
"Ateş ellerin kan içinde şu haline bak çabuk eline bir şeyler yapmalıyız."
"Görmediğim şey değil yıkarım bir şeyi kalmaz bir kaç güne geçer"
"Nasıl bu kadar umursamaz olabiliyorsun? Ulan adamı dövdün her yerin kan yıkarım geçer diyorsun? Kendi canını bu kadar umursamazken bana adam salak dedi diye neredeyse adamı öldürecektin"
"Sorunda bu işte Pamira, evet salaksın sen bu hayatta senin için senin canın için yaşadığımı anlamayacak kadar salaksın"
"He ben salağım öylemi? Senin bu sözlerinin hepsi varya yalan hepsi sahte duydum lan dediklerini adamın da seninde dediğin gibi öyle salağım ki bana zarar verdiğini bana zarar verilirken hiç bir şey yapmadığını bilmeyecek kadar salağım salağım salak" kafama vurmaya başlamıştım ellerimi kafamdan indirip sarılarak beni teselli etmeye çalışıyordu.
"Pamira nolursun dur artık yapma böyle her şeyi açıklayacağım sana nolur."
"Biliyormusun? Hiç bir şey açıklama defol git varya seni hiç sevmedim ben hepsi yalandı sevmiyorum seni git" gururumamı yedirememiştim de söylemiştim bu sözleri? Bilmiyorum canımdan çok kendimden çok severken bile seni hiç sevmiyorum demiştim.
"Ne diyorsun kızım sen?"
"Ne duyduysan onları."
"Şaka yapıyor olmalısın yok,yok ben hiç bir şey duymadım şimdi sakince konuşalım"
"Duymadın mı? O zaman bir daha söyleyeyim sana ben seni hiç sevmedim,sevmiyorumda anladın mı? Aldımı kafan? Almıştır sen benim kadar salak değilsin sonuçta."
Kırıcı konuşuyordum,kırılmıştım.
Sinirlenmiştim öfkeliydim ağzıma geleni söyledim.
O kadar koymuşturki bu söylediklerim. Dinlemeden açıklamasını yapmadan bir adamın sözüne kanıp yargılamıştım onu. Yaptığım yanlıştı ama artık söylediklerimden geri dönemezdim.
"Anladım ben seni çok iyi anladım, sen sevmesende ben seni çok sevdim,hala da canımdan kendimden çok seviyorum seni. Senin için annemi bile karşıma aldım ben ama şimdi senle karşı karşıyayız olsun pişman değilim o gözler bana baksa ben sana yine yenilirim."
"Yenilme defol git"
"Gidiyorum."