Pamira

Başlangıç

Bazen kendinizden başka kimseniz olmaz,Bunu bir kere daha hatırlatmıştım kendime.küçüklükten beri annem sayesinde çoğu sporla ilgilendim.dövüş sporuda dahil.Kendimi koruyamadım çünkü aniden gelişti olay,Canım çok acıyordu hem fiziksel hem ruhsal olarak.Hastane yakınlardaydı ama yürüyemezdim.Ambulansı aradım bıçaklandığımı söyleyip acil gelmelerini söyledim adresimi verdim gece olduğu için kimse görmedi beni.Ambulans geldiğinde müdahale ettiler hastaneye gittiğimizde doktor "sakat kalabilirdin son anda kurtuldun bugün burda kal eve gidince de bir hafta dinleneceksin.Yakınını aramamı istermisin?"
"Benim kendimden başka yakınım yok doktor hanım yinede teşekkür ederim birini aramak istersem telefonum var." "Tamam dinlen bakalım acın az olsun diye serum da koyacaklar,ameliyattan çıktın bunu unutma" bir şey demedim.Kim neden beni bıçaklamıştı hiç bir fikrim yoktu ama bunu babama söylemem lazımdı.Bu zamana kadar aramadığım babamı aradım ve durumu söyledim hemen gelmişti hastaneye.
"Kızım nasılsın çok korktum sana bir şey oldu diye nasıl oldu bu kızım" ne olduysa anlattım.
"Seni sevmeyen biri yaptı bunu bana kesin"
"Bulacağım seni bıçaklayanı ona çok güzel bir ceza vereceğim kimse benim kızımın saçının teline zarar veremez."
"Tabi ya Arınla Aksele haber vermeyi unuttum,şurdan telefonumu verirmisin?"
"Onlar kim" diye sordu babam telefonumu verdi cevap vermedim Arınla Aksel hastanede olduğumu der demez hemen geldiler.
Akselden önce Arın koşup sarıldı
"Kızım çok korkuttun nasılsın iyimisin?"
"Çok korktuk Pamira iyisin değilmi nasıl olur böyle bir şey ya" dedi Aksel.
Arın konuşmaya devam etti "bulacağım o herifi görecek o gününü o kim de sana veriyor"
"Sakin olun iyiyim ben bakın yaşıyorum" ölü halde..
Aksel ve Arın babama sadece "Merhaba" dediler.Aramızda ne olduysa hepsini biliyorlardı.
"Merhaba çocuklar sizinle tanıştığıma memnun oldum kızıma ne kadar değer veriyorsunuz"
Aksel "o bizim canımız tabi değer veririz" Arın "katılıyorum" diye yanıtladı. Sonrada ikisi sımsıkı bana sarıldılar. Babam biraz sustuktan sonra söze başladı.
"Pamira?"
"Efendim"
"Beni affetmedin biliyorum,affetmede ama baban olarak seni korumak zorundayım"
Sözünü kestim.
"Kendim kendimi koruyabiliyorum."
"Koruyamıyorsun, sana koruma tutacağım en güvendiğim biri ancak ona emanet edebilirim seni."
"Saçmalama istersen sen yokken ben gayette kendimi koruyabiliyordum."
"Pamira itiraz istemiyorum.Bunu bir zorunluluk olarak gör.Bak sana eve gel bile demiyorum madem eve de gelmiyorsun beni de affetmiyorsun en azından sana bir şey olmayacağını bileyim.İtiraz istemiyorum bu konu burda bitmiştir eve gittiğinde Ateş seninle olacak."
Hiç bir şey demedim.Ne diyebilirdim? Her zaman kendim kendime sahip çıktım ama beni sakat bırakacaklardı belkide gerçekten artık korunmaya ihtiyacım vardı.Kendim artık kendimi koruyamıyordum.
Artık bıkmıştım ,her şey yolundaymış gibi davranıyordum ama değildi, hiç bir şey yolunda gitmiyordu.
Sabah uyandığımda Başımda babam uyuyordu karşısında koltukta birbirlerine sarılmış ve uyuyan Arın ve Aksel vardı. Doktor yanıma geldiğinde hepsi uyanmıştı. "Nasıl hissediyorsun kendini bakalım"
"İyiyim,evime gitmek istiyorum."
"Taburcu oldun evine gidebilirsin"
"Her şey için teşekkür ederim"
Tekerlekli sandalyeye bindiğimde babamın lüks arabasına bindim.Beni eve bıraktıktan sonra babamın şoförü Akselle Arınıda bırakmıştı evlerine.
Babam eve çıkardıktan sonra ona gitmesini söyledim. "Birazdan Ateş gelecek konuşun kaynaşın çok da iyi güvenilir bir çocuk sana her işinde yardımcı olacak burda seninle kalacak birbirinize uyacaksınız ve hep beraber olacaksınız."
Bir şey demedim Ateş denilen adam resmen hayatımın merkezi olacaktı ve çok rahatsızdım.
İşe de gidemiyordum, tam babam giderken "baba" diye seslendim. "Efendim kızım?" "İş görüşmesine kabul edilmiştim de orayla konuşsan ben iyileşene kadar benim yerime birini almasalar" "ne işi iş falan yok" " var çalışmak istiyorum gidip konuşursun banada haber verirsin görüşürüz" televizyonun karşısına izlemeye başladım kapı sesş duyuldu O gelmişti.. ne ara kapımın anahtarını yapmışlardı?
"Ben geldim"
"Hoşgelmedin" diye yanıtladım.
"Niye hoşgelmemişim hanfendi?"
"Koruma falan istemiyorum da ondan"
"Ben görevimi yapıyorum kurallar belli ona göre davranırsan sevinirim"Diyerek devam etti.
"Adım Ateş Alanguva bundan sonra hep birlikteyiz."
"Aman ne güzel Beni de biliyorsun zaten Pamira İzgi yanlış anlama sorun sen değilsin ben yalnız yaşamayı seviyorum"
"Çünkü kendini yalnızlığa alıştırmışsın."
"Aman aferin iki dakikada tanıdın beni"
"Sen baya gıcık bir şeymişsin he"
"Ben televizyon izleyeceğim misafir odası hazır oraya yerleşebilirsin"
"Nasıl istersen"
*
"Acıktın mı?" Diyerek geldi ve yanıma oturdu.
"Acıktım sayılır ne yiyeceğiz" diye sordum.
"Ne istersin?" Diye sordu.
"Sen ne istersin dolaba bakabilirsin." Diye cevapladım.
"Sen ne istersen yerim bende."
"Pizza sipariş verebiliriz" dedim.
"Hiç gerek yok çünkü pizzayı çok güzel yapıyorum parmaklarını da yersin öyle diyim sana"
"Sen pizzamı yapacaksın?"
"Evet neden olmasın"
"Ne bileyim sende hiç yemek yapacak bir tip yok"
"Aa çok ayıp Pamira hanım tipe göre konuşmayalım"
"Haklısın sen yap pizzayı bende kitap okuyayım biraz"
"Film seç sen"
"Neden"
"Kuru kurumu yiyeceğiz film izleyerek yeriz olmazmı?"
"Olur ben seçiyim" dedim. Ateş pizza yapmaya gitti.Bende film seçtim değneğimle beraber yavaşça yanına gittim malzemeleri koyuyordu,beni görünce kaşları çatıldı.
"Neden ayağa kalkıyorsun doktor dinlen dedi hemen koltuğa geçiyorsun pizza birazdan hazır."
"Yardım istersin belki diye gelmiştim ama keyfin bilir ben koltuğuma gidiyorum"
"Naş naş"
"Vallahi burdan sana dalarım he düzgün konuş"
"Yanlış bir şey dediğimi düşünmüyorum"
"Ben düşünüyorum ama"
"Düşünmeye devam et o zaman"
Çok gıcık bir tipti nasıl katlanacaktım ben buna?
Pizzayı fırına vermişti.O sırada içeceklerimizi koymuştu.Pizzalar piştikten sonra koltuğun önündeki küçük masaya pizzayı koydu.
"Tabak vermeyecekmisin?" Diye sordum.
"Ne tabağı?
"Normal olarak senin ve benim tabağı olmalı,hani dilimleri tabağa koyucaz ordan yiyeceğiz?" Anladın mı dercesine bir bakış attım.
"Ne gerek var kızım ortadan ye işte zaten dilimlenmiş boşuna su israfı yapmaya gerek yok"
"Seninle aynı tabaktan niye yiyeyim?"
"Ya sende ne kadar da gıcıksın ev arkadaşıyız biz böyle şeyler normal pizza soğuyacak ve soğuduğunda lezzeti kalmaz hadi ye"
Büyük tabaktan bir dilim alıp yedim kendini övdüğü kadar güzeldi pizzası hatta hayatımda böyle pizza yemedim diyebilirim..
"Ben filmi açayım" dedim. Ve filmi açtım korku tarzı bir filmdi.
"Dizilerdeki gibi korkup bana mı sarılacaksın yoksa?" Diye sordu bana bakarak.
"Emin ol hiç bir şey den korkmam küçüklüğümden beri kendi başımın çaresine bakıyorum."
"Şaka yaptım ya gül diye"
"Haha çok komik çok güldüm"
"Güldürdüysem ne mutlu bana"
Film ve pizzalar bitmişti.
"Nasıl beğendinmi pizzamı?"
"İdare eder"
"Bunu iltifat olarak saymıyorum gerçekten idare edermi?"
"Tamam şaka yaptım çok güzeldi ellerine sağlık"
"biliyorum çok güzel olduğunu"
"Haha"güler gibi yapıp dalga geçtim. Bunla ben nasıl kalacaktım ya
"Geç oldu yatmalısın." Dedi
"Bu seni neden ilgilendiriyor sende ayaktasın?"
"Beni ilgilendirmiyor sadece söyledim yatmak ve yatmamak sana kalmış."
"Bak beraber yaşıyor olabiliriz ama birbirimize karışmayacağız"
"Nasıl istersen"
Arın arıyordu
"Efendim Arın"
"Bebeğim ben seni görmeye geliyorum Aksel gelemedi yarın gelecek"
"Tamam gel canım müsaitim ben"
Telefonu kapattım. Ateş'e dönerek "Arın geliyor haberin olsun."
"Arın kim?"
"Arkadaşım"
"Anladım"
Zil çaldığında Ateş açtı kapıyı yürümekte zorlanıyordum.
"Oy benim bebeğim" diyip sarıldı Arın.
"Ya şöyle bebeğim diyip diyip durma koca kızım ya"
"Olsun benim bebeğimsin, nasıl oldun değnekle yürüyorsun he?"
"Öyle iyiyiz gibi"
Arın Ateşe dönerek
"Pamira'ya güzel davran eğer ona zarar gelirse canın çok yanar"
"Onu korumak için geldim ya hani neden zarar vereyim"
"Güvenmediğim için söylüyorum Ateş bey"
"Hayatta kimseye güvenmeyin zaten Arın bey" dedikten sonra "iyi geceler Pamira" diyip odasına çekildi.
"Gıcık birine benziyor ama yakışıklıymış allah var"
Dalga geçercesine "çook" dedim.
"Aksel napıyor niye gelmedi?"
"Aksel çok çalıştı bugün gelmek istedi ama dinlenmesini söyledim."
"İyi yapmışsın yarın görüşürüz zaten"
"Uyuyordur zaten o şimdi,bende gideyim çok uykum var"
"Tamam yarın görüşürüz"
Kendisi gidip kapıyı kapattı bende ışıkları ve televizyonu kapatıp odama geçtim. Ateş odasında birileriyle konuşuyordu sessiz sessiz biraz telefonda takıldıktan sonra uyudum.
*
"Ne başımda dikiliyorsun?" Ateş yatağımın yanındaki koltukta oturmuş bana bakıyordu.
"Kızım çok uykucusun ya uyanmanı bekliyorum kaç saattir"
"Neden bana mı bağlısın?"
"Aynen bağlıyım ölüyorum senin için kahvaltı yaptım beraber yeriz diye düşünmüştüm belliki sen kendin kahvaltını yapacaksın sana afiyet olsun."
"Tamam Ateş kızma hemen"
"Sana kızma yetkim yok Pamira."
"Trip mi atıyorsun Ateş?"
"Pamira sana niye trip atayım arkadaşım değilsin,sevgilim değilsin."
"Tamam Anladım git ne yapıyorsan yap ben çıkıyorum" bana sinirlenmişti,bende ona sinirlenmiştim.
"Nereye gidiyorsun?"
"Kahvaltımı dışarda yapacağım,tribin bittiyse sende gel"
"Bensiz bir yere gidemezsin zaten bu ayaklara nasıl gideceğini düşünüyorsun?"
Bir şey demedim sessizliği bozan o oldu
"Hadi hazırlayalım seni"
"Hazırlayalım derken?"
"Kendin giyinebiliyorsun yani?"
"Saçmalama istersen sen beni bekle geliyorum"
Odama geçtikten sonra rastgele hazırlanıp Ateşin yanına gittim.
"10 dakika"dedi.
"Ne 10 dakika?"
"10 dakikada hazırlandın diyorum,ne çabuk."
"Değnekli olunca öyle oluyor"
"Hadi koluma gir"
Koluna girdim ve onun yardımıyla arabanın önüne geldik kendim kapımı açıp ön koltuğa oturdum.
"Nereye gidiyoruz" diye sordu.
Yolu tarif ettim,mini bir restorana gelmiştik.
"Ben çok severim burayı küçük ve öz bir restoran"
"Güzel bir yermiş gerçekten,hadi oturalım"
Beni otutturduktan sonra kendisi karşıma oturdu.Ortaya kahvaltı kurulunca büyük bir iştahla yemeye başladım.
"Yavaş kızım hepsi senin merak etme" sanki sen yemiyorsun Ateş bey
"Napıyım acıktım ya" dedim ve yüzüne bakarak güldüm oda bana bakarak güldü.
Yemeklerimiz bittiğinde yine Ateşin yardımıyla arabaya bindik.
"Sahile gidelim mi?" Diye sordum.
"Olur,gidelim"
"Kahvede alırmıyız?"
"Sana alırım,ben sevmiyorum kahve."
"Benim en sevdiğim şeydir kahve."
Araba kafenin yanında durduğunda Ateş kendine başka sıcak bir şey banada kahve almıştı.Arabaya bindiğinde "soğuk havada çok iyi gidiyor sıcak şeyler" dedi.
"Evet bende bu havalarda kulaklığımı takıp sıcak birşeylerle yürüyüş yapmayı çok severim."
"İyileşince beraber yaparız artık"
"Yaparız" dedim.
Arabayı bir yere parkettikten sonra Sahilde banka oturduk sessizdi,oda bende suskundum.Sessizliği ben bozdum.
"Benden önce tek başına mı yaşıyordun?"
"Özel hayatları konuşmak gibi bir samimiyetimizin olduğunu düşünmüyorum." Dedi.
"Bana güvenebilirsin Ateş."
"Sana güvenemem Pamira,kimseye güvenmem ben kendimden başka, ama sen bana güvenebilirsin."
Bir şey demedim kahvemi yudumladım verdiği cevap birazda olsa üzmüştü. Üzüldüğümü anlayacak hayatını anlatmaya başladı.
"Babam anneme çok aşıktı, ama annem onu hiç bir zaman sevmedi çünkü başkasını seviyordu annem babama şans vereceğini söyledi babam annemin başkasını sevdiğini bile bile onunla evlendi.Annem bizi terketti o adama kaçtı babamda intihar etti. Anlayacağın yalnız başıma hayatımın çaresine bakıyorum sen gibi"
"Kötü hikayeymiş üzüldüm Ateş"
"Üzülme Pamira oldu bitti"
"Anneni özlüyormusun?"diye sordum.
"Sen özlüyormusun?"diye yanıtladı beni.
"Özlüyorum tabiki annem benim herşeyimdi"
"Ama benim annem benim herşeyim değildi tamam yeter bu kadar aileleri konuşmak Pamira."
"Peki" ailesi konusunda konuşmayı sevmiyordu belli.
"Benim bankaya uğramam lazım"
"Tamam" dedim. Mecbur birbirimize uyacaktık.
Bankada işi bitince geri arabaya bindi.