အဆက်........................
''ကလင်...ကလင်..''
''ဟဲလို..'' ''ဟဲလို...ယဝေ..ဘာလုပ်နေတာလဲ...ဒီကျောက်ပိတိရက်ဘယ်မှမသွားဘူးလား....'' ''အေး..ဘယ်မှမသွားပါဘူးဟာ.
ငါအိမ်မှာပဲနေမှာ...ဘာဖြ်လို့လဲ''
''ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး.....ငါမင်းအိမ်လာလည်မလို့ပါ.....'' ''အော်...လာလည်လေရတာပေါ့..
ငါစောင့်နေမယ်....''
ဒီလိုနဲခတ်ထန်ကျော်တစ်ယောက် ယဝေအိမ်သို့သွားလည်ရာလမ်းမှာ....
''ဟေ့...ကောင်လေး..မင်းမှာပိုက်ဆံဘယ်
လောက်ပါလဲ ပေးစမ်းငါတို့အရက်သောက်ဖို့'' ''ခင်ဗျာ တို့ကဘယ်သူတွေလဲ...ကျွန်တော်ကဘာလို့ပေးရမှာလဲ...မပေးနိုင်ဘူး.. '' ''ဒီကလေးလက်ပေါက်ကပ်လိုက်တာ...မင်းပေးမှာလားမပေးဘူးလား''
''မပေးနိုင်ဘူးဗျာ'' ''အဲ့ဒါတို့ငါတို့အကြောင်းပြရသေးတာပေါ့....ရော့ကွာ''
''ခွပ်'' ''အား..'' ''မင်းပိုက်ဆံပေးမှာလားမပေးဘူးလား'' ''မပေးဘူးဗျာ...'' ရော့ကွာ ''
''ခွပ်'' ''ခွပ်''
''ခင်ဗျာ တို့မတရားမလုပ်နဲ့နော်'' ယဝေတစ်ယောက် ခတ်ထန်ဆီရောက်လာသည်...။
''မင်းက ဘယ်ကကောင်လဲ...''ငါ့တို့ကြားထဲလာဝင်ရှုပ်ရင် မင်းပါနာမယ်..''
''သူက ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းလေ....ခင်များက. ကျွန်တော်ကိုနာမယ်....ဟ ဟ ဟ........
မှတ်တောင်ထားရအုံးမယ်....စမ်းကြည့်လိုက်လေ ကျွန်တော် ဘဲနာမလား...ခင်များဘဲ...
နာမလားဆိုတာ.....''
ထိုချိန်တွင် အရက်သမားသည် ယဝေ အား
သူကိုင်ထားတဲ့အရက်ပုလဲနဲ့ရိုက်ရန် ဟန်ပြင်ချိန်တွင်....အရက်သမား၏ပါးစပ်ထဲမှသွေးများထွက်လာကာ...အစမတန်နာကျင်နေသည်......။
''အား.....နာလို့တာဗိုက်ထဲက...ဝေါ့ ဝေါ့...
ဟာ သွေးတွေထွက်လာတယ်...ကောင်လေး
မင်းငါကိုဘာလုပ်လိုက်တာလဲ....''
''ကျွန်တော် ဘာမှမလုပ်လို့ဒီလောက်ပဲဖြစ်တာ ကျွန်တော်သာ လက်ဖြောက်တစ်ချက်တီး လိုက်ရင် ခင်များလူခန္ဓာကိုယ်တောင်ပြာ
ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ခင်များသိထား...နောက်တစ်ခါ ကျွန်တော်သူငယ်ချင်းကို ရန်မူရင်
သေပြီသာမှတ်...''
ယဝေသည် ခတ်ထန်ကျော်အားဆွဲထူလိုက်ပြီး...ယဝေအိမ်သို့ခေါ်သွားလိုက်သည်...။
အိမ်သို့ရောက်သော်,.,............
''သားယဝေ...ခတ်ထန်ဘာဖြစ်လာတာလဲ''
ယဝေသည် ဖြစ်ကြောင်အကုန်ပြောပြလိုက်သည်.....။
''ယဝေ သားအိမ်ခန်းထဲ့ခနလိုက်ခဲ့အုံး''
''ဟုကဲ့''
အိမ်ခန်းထဲရောက်သော်..
''ယဝေ ဘာလို့ခတ်ထန်ရှေ့မှာအဲ့လို့အပြုမှုတွေလုပ်ရတာလဲ...မေမေတိုကဘာလဲဆိုတာ
သားကမသိလို့လား..''
''သိပါတယ်မေမေ...ဒါပေမယ့် ခတ်ထန်ကသား သူငယ်ချင်းလေ...သားကူညီချင်တာပေါ့မေမေ..ဒါကြောင့်သားလုပ်လိုက်ရတာပါ။...''
''ယဝေ နင်မဟုတ်တော့ဘူး...တော်ပြီတော်ပြီ
နင်ရဲ့ပညာတွေကိုငါပြန်သိမ်းထားမယ်..နောကမှ ပြန်ပေးမယ်..''
''ဟီး..ဟီး.'' ''နင်ဘာလို့ရီတာလဲ''
''မေမေကလဲလာဂျင်းထည့်နေတယ်...သာကဝမ်းတွင်းလေး မွေးထဲကသူ့အလိုလိုပါတာကို..မေမေကဘယ်လိုပြန်သိမ်းမှာလဲ..လာနောက် နေတယ်''.
''အော် နင်ကဒါလဲသိတာပဲလား....ဒါပေမယ့်နင်းမသိတာလား..ငါကနင့်အမေနော်..ဟင့်
ဟင့် နင့်ကိုမွေးထားတာလေ နင်သဘောပေါက်...''
''ဟာ မေမေကလဲမလုပ်ပါနဲ့ဒီတိုင်ပဲနေပါရစေ...ပညာတွေပြန်မယူပါနဲ့နော် သားတောင်း
ပန်ပါတယ်..''
''အဲ့ဒါဆိုငါ့စကားနာထောင် နောက်အဲ့လိုထက်မဖြစ် စေနဲ့ '' ''ဟုတ်မေမေ.. ကျေးဇူး''
အပိုင်း..... (6) မျှော်..............
