A Love In The Past [COMPLETED]

Chapter forty-five

Sofia's POV

"aaaaaaahhh!!!...Mommy...Daddy...aaaaahhhh!!!" sigaw ko

Ang sakit na naman ng ulo ko eh, parang binibiyak na siya. Hindi na ko nakapasok sa school dahil sa biglaang pagsakit ng ulo ko

"aaaaaaahhhhh!!!!"

"Sofia?!"

"Honey?!" sabay sila Mom and Dad na pumasok sa room ko

I'm lying on my bed while crying, nakasabunot ako sa buhok ko dahil ang sakit ng ulo ko

"Sofia?!"

"Mom, Dad ang sakit ng ulo ko...aaaaahhh"

"hush, ito gamot oh" tumabi sakin si Daddy at inabutan ako ng gamot at tubig

Agad ko din iyong ininom, after a while medyo nawawala na ung sakit.

"Did you call Justin?" Dad asked Mom

"yeah, he's finishing a proposal for his business tapos pupunta na siya dito" Mom said

"Dad, Mom..."

"ssshhh, just rest"

I can't sleep, napagod lang ako kakasigaw. They allow me to stay awake and do what i want

"Dad bakit all of a sudden ata pagdating mo dito?"

"i just miss you and your Mom kaya nagmadali ako bumalik"

"pero babalik ka pa sa London?"

"yeah, want to come with me?"

"sure Dad" mabilis kong sagot

"not until you graduate" singit ni Mommy

Magsasalita pa sana ako kaya lang biglang dumating si Justin na may dalang food

"sorry i'm late"

"it's okay Justin" sabi ni Dad

"welcome back po Tito"

He kissed me on my forehead, "you okay?"

"yeah"

They've been talking for a while tapos ako tahimik lang, usapang business eeh. 'till Justin excused us para mag-usap daw kami ng kami lang

"ano ba un Justin?" dinala niya ko sa garden

"Sofia, just answer me. Ung totoong sagot"

"alright, ano ba un?"

"nagka-bf ka ba talaga? Siya ba ang dahilan kung bakit ka umiiyak? Siya ba ang dahilan kung bakit ka naging masaya nang minsan at ngayon nasasaktan ka?" tanong niya

Nagulat ako sa mga sinabi niya hindi ko kasi inaasahan un eh, "paano mo---"

"hindi na mahalaga un. Just answer me"

Yumuko ako tapos tinignan siya, "oo nagkaroon ako ng bf at siya ang naging dahilan ng mga naramdaman ko" naiiyak kong sabi "does it matter to you? Bakit kailangan mo pang alamin?" pagtutuloy ko

"oo Sofia, it matters to me dahil nasasaktan ako. Dahil mahal kita matagal na and i'm so damn na hindi ko maamin sa'yo"

Natigilan ako at bahagya ko siyang tinitigan

"ang sakit din dito..." itinuro niya ang dibdib niya, "hindi ko alam kung bakit hindi mo maramdaman na mahal kita. kahit pa ako ang laging nasa tabi mo, ako ang laging kasama mo."