mühür gerçek mucize

mühür

Alfa ve  deltası onlara ayrılan yere geçtiler yanlarına gelen hükümdar oğlumun düğünü var sayın kral sizin de seçtiğiniz kraliçe ile burada olmanız bizim için bir şereftir bunu derken kızı ema'ya dönüp lütfen kızım size bir içki getirsin dedi ve kızına işaret etti.

Emma elindeki kadehle kralı doğru yürüdü kral kadına bir an bile bakmadı onun o olmadığını hissedebiliyordu elindeki kadehi kralı uzattı ama alfa sanki hiç gibi davranıp kadehi aldı işte tam o zaman burnuna gelen koku ile kalbi hızlandı arifan'ın Aragon bu koku için çıldıran kalbini yüreğini dizginlendirmeye çalışıyordu?

Uzaktan gelen kadına odaklandı Aragon er adımı biraz daha kalbinin hızlanmasına sebep oluyordu oradaydı kadının o olduğunu anladı alfa'nın gözleri kadının gözleriyle buluştu işte o an o Kehribar gözler onun orman yeşili gözleriyle buluştu tüm sesler sanki yok oldu hiç kimse yoktu evrende sadece onun ve o kadının kalbi vardı ve beraber çarpmaya başladı ruhu ona kavuşmak için adeta can atıyordu bir anda herkesin içinde kurda dönüşmüş bu Ali ise doğru koşuyordu Aragon.....

Alice anlatıyor: tam her şey bitmiştir ve ben ölüm saatini bekliyordum adeta aynanın karşısında şimdi ne olacaktı yakınlaşmasına katlanamadım adamla mı birlikte olacaktım aynaya bakıp düşünürken belime sarılan elle koktu bir an Alice markus'un yine ona sarılmasından dolayı midesini tuttu yine midesi bulanmaya başlamıştı hele duydukları daha kötü olmasına sebep oluyordu.

Tam hançerini çıkarıp kendini öldürmek isterken duyduğu umuma ile kendine geldi Bir an korktu içinden bir ses yapmamasını istiyordu o an vazgeçti markos kurtların geldiğini söyleyince içime bilmediğim bir umut girdi Markus beni tuttuğu gibi herkesin toplandığı yere götürmeye başladı

Dışarı çıkar çıkmaz gökyüzüne baktım yıldızlar çok güzel parıldıyordu adım adım yürürken bir an bakışları malkaya kaydı uzakta mesafe ama sanki hiç mesafe yoktu aramızda özlerim onun ki ile buluşunca sanki içimden bir şey asıl yerini bulmuştu içim huzur bulmuştu o an tüm sesler yok olmuştu sanki kimse kalmamıştı etrafımızda ve her şeyi o kadar ani olmuştu ki bir an o baktığım orman yeşili gözler sapsarı olmuş ve değişmiş de karşımdaki adam simsiyah kürkle koca bir kurta dönüşmüş ve bana doğru koşmaya başlamıştı sanki hiç kimse onu durduramaz önünde duramaz dı.

Her şeyi yıkabilirdi tam öleceğim herhalde diye düşünürken birinin çığlığıyla yönümü değiştirdim şekil değiştirenler burada diye bağırdı  adam

Etraf toz duman doldu her yer birbirine girdi tam göremesem de biri beyaza benzeyen ama rengi tam olarak belli olmayan şey uzun boyu eğri büğrü bedeni ile bana doğru gelen kurdum beline sarılıp onu durdurdu.....