kapının ardında öpüşürken/ minsung

ben hâlâ vazgeçmedim.

Arkadaşlar bazen efsane derece de yürek yemiş olabiliyorum, öyle böyle değil.

Daha geçenlerde ağlayıp sızlanırken şimdi biraz akıllandım

Teşekkür ederim Instagram da dolaşırken karşıma çıkan şu zamana kadar ilk defa işe yarayan motivasyon videoları.

Yani tamam onlar ders konusunda harekete geçmemi söylemiş olabilirler ama ben ülkenin it kopuk ihtiyacını karşılamak istiyorum, bu konuda anlaşalım.

Şimdi ne yaptığım konusuna gelirsek, ben minho'nun sevgili yaptığını öğrendim ya

Ulan çocuk da çok tatlı kötü bir şey de diyemiyorum ki bu yüzden operasyon başlattım

Arkadaş (?) kurtarma operasyonu

Bu operasyonun içinde sadece ben ve siz varsınız.
Çok taşşaklı ekip olduk bence de.

İlk olarak minho yurtta değilken Felix'i kovup minho'nun eşyalarını geri getirip yerleştiriyorum

Evet artık yeniden oda arkadaşıyız, pert oldum bu süreçte ama sorun yok. Ben çabalamazsam minho hiç çabalamaz

İkinci adım, minho'yla baş başa kalmak.

Konuşmamız lazım bana neden mesafeli olduğunu öğrenmeden durumu düzeltemem.

Changbin'e gidip minho'nun yerini soruyorum, manitasıyla randevudaymış.

Bunun beni sinirlendirmemesi lazımken kıskançlıkla çarpan kalbime anlam veremiyorum.

Sanırım eskisi gibi olamadığımız için bu kadar kafaya takıyorum o çocuğu.

Changbin'i  tehdit ederek alıyorum adresi.

Yurttan çıkarken de changbin'i tehdit ettiğim changbin'in ergenlik fotoğraflarını felix'e yolluyorum.

Changbin çok naz yaptı, yoksa cidden atmazdım

Kafeye geldiğimde sohbet eden ikiliyi bir süre uzaktan izliyorum,

Berbat bir fikirdi buraya gelmek, bir bıçakla kalbimi parçalıyor gibi hissediyorum.

Hemen toparlanıp keyifli surat ifademi takınıp yüzsüzce masaya oturuyorum

"Selam"

Şaşkın gözler ve sonrasında memnuniyetsiz bakışlar beni bulduğunda masanın altından tırnaklarımı bacağıma geçiriyorum.

"Karşılık vermek bu kadar zor olmasa gerek, konuşmamız lazım. Bugünlük bu kadar yeter bence size"

İtici bir gülümseme sunup minho'nun bileğini tuttuğum gibi kalkıp onu çekiştirerek kafeden çıkıyorum.

Hesabı da o yavşağa kitliyorum tabii ki.

Minho debeleniyor, tam şu an ağzına bi tane vurmak istiyorum ama kıyamadığım için sessiz kalıp onu çekiştirmeye devam ediyorum,

Oluşan sessizlik tam manasıyla fırtına öncesi sessizlikti.

Yakınlardaki bir parka gelince ikimizi de çimlere oturtuyorum, gözlerine baktığımda hissettiğim yabancılık yüzünden bütün maskemi düşürüyorum.

Onun bakışları karşısında hep çıplağım işte.

"Bana neden kızgın olduğunu ve neden benden uzaklaştığını merak ediyorum.

Minho, biz birlikte büyüdük. Beni böyle kolay silmeni istemiyorum, sana gelmeye çalıştıkça benim yollarımı yok etme lütfen"

"Benim bir şey yaptığım yok hanji, sen kendi kararlarını bile veremeyen bir aptal olduğun sürece bana gelen bir yolun hiç olmayacak.