bölüm: 8

533 33 3
                                    


olmazlara inat elimi tut bak bize zaman ilaç.”

🫀

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


🫀

gözlerimi açıp denizi seyr ettim dalgalar kolaklarima dolarken güneş kayb oluyordu sesler duymaya başladım oturduğum yerden kalktım çağrının sesini duyar gibi olmuştum

ses gelen yere gittim çağrıydı onydu kendini yine ne biçim dövdürüyordu canım acıyordu ağzımdan çığlık çıkı verdi

“ ÇAĞRI!!!”

çağrı beni görmedi bile etrafında üç beş kişi vardı napicagimi bilmiyordum hemen çağrının yanına gittim

“ bırakın bırakın onu bırak.” diye ağlıyordum ellerimle suratını okşadım
“ i-iyimisin.” kafamı göğsüne yatırdım göz yaşlarım gömleğini damlıyordu

“ ufaklık.”

soluksuz yarım saat falan uyuyordum kesin kafamı kaldırdım “ çağrı.” yüzüme bakıp sırıttı “ biliyorum yerin rahat ama hadi gidelim.” göz devirdim “ nereye.” “ sen nereye gitmek istersin ufaklık.” diyip sırıttı “ yemin ediyorum elimde kalacaksın.” güldü

“ hadi ama ufaklık.” çağrıyı kaldırdım yerden kendime yasladım oda maşallah dibime girdi

“ nereye gidiyoruz bey efendi.” “ arabayı aç arabanın kolunu açtım arabaya bindi bende bindim

bi otele gelmiştik oda ayarladı ve rahatsız edilmemek istediğimizi söyledi

odaya girdiğimiz anda çağrı belimden tutup duvara yasladı kalbim durucak gibi atiyordu “ n-napiyorsun.”

sırıttı “ ufaklık bu yapacağım şey için özür dilerim.” gergin bir şekilde konuştun “ ne-.” lafımı bitirmeden dudaklarıma yapıştı

elleriyle belimi kavradı yavaş yavaş ellerini belimde haraket ettiriyordu çığlık atmak istiyordum dudaklarımdan ayrılıp boynuma gömüldü nefes kesici öpücükleri tekrar dudaklarıma geldi

beni kucağına alıp yatağa yatırdı ve konuştu “ ne kadar karşılık verme-.” sözünü kesip bu sefer onu kolyesinden tutup kendime çektim ağzından “ uww.” kelimesi çıktı

elleri buluzumu buldu tam çıkartacakken kapı çaldı kahkaha attım çünki bu anı oda benim kadar dört gözle bekliyordu “ hay ben sizin zamaninızı.”
“ çağrı ayıp oluyor ama.” “ ben sana ayıbı gösterecem şimdi bekle kahkaha attım

sinirli bir şekilde kapıyı açtı “ ne kardeşim ne ne istiyosun.” “ e şey.” “ biz hiç bir şey istemiyoruz benim yiyeceğim de içeceğim de yatakta var.” diyip kapıyı kapatacakken tekrar kapı çaldı

bu sefer dahada çok kahkaha patlattım
“ yav kardeşim hiç bir şey istemiyoruz bak içerden yengen var al sen şu parayı git keyif yap.” diyip kapıyı kapattı

“ ee ufaklık nerde kalmıştık.” diyip sırıttı “ hiç biyerde kalmadık ben gidiyordum.” diyip yataktan kalktım

elinden oyuncağı alınmış bebek gibi dudağını büzdü “ nereye ya.” “ çağrı yerim seni ama gitmem lazım.” “ şimdi yesene.” yanına yaklaşıp “ daha sonra belki .” bi anda belimden tutup dudağımın kenarını uzunca öptü.

Ay aşklarım selammm!!!..

yeni bölümü beğendiniz mi yorumlarınızı bekliyorum!

1 bin okuma olmuş okuyan her kese teşekkür ederim ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Twitter: lovelyzeycag
Instagram: lovelyzeycag

Ölümle Yaşam Arasında || ZeyÇağ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin