bölüm: 9

546 28 10
                                    


“ anlamam nedenini üzmüşler bebeğimi ay ayy.”


yavaşca yataktan kalktım yine ben yine yalnızlık yine bu yatakta yalnız kalmıştım ben onu için bir gecelik suçum

oda benim hayal kırıklığım banyoya girdim elimi yüzümü yıkadım nefes aldım

biliyordum beliki günlerce haftalarca aylarca bu odada beni sevece öpecek

ama hep onun bir gecelik suçu olucam peki niye beni öperken kalbi çıkacak gibi atiyordu

banyodan çıktım masanın üzerinde bi not vardı

okudum

“ ben gidiyorum kapıyı çekip çıkarsın.”

kahkaha attım gözlerimden yaşlar süzüldü

niye hep her şey güzel giderken bataklığa düşüyordum

telefonu elime alıp cemreyi aradım

“ alo cemre.”

“ kuzum noldu.”

“ cemre sana ihtiyacım var.”

“ yine seni ortada bırakıp gitti dimi yapma be kızım bunu kendine.”

“ cemre beni nolur burdan al.” diyip telefonu kapattım

üstümu giyindim otelden çıktım unutmadan ona çok güzel bir not bıktım

ay ve güneş  ayrılmazmış.”

bence anlar ne demek isteğimi biliyorum hiç bir anlamı yok kelimelerin ama benim için derin bir anlamı var

şimdi ben aliye aşıkmısım gibi davranacaktim aslında eskiden aşıktım ama onun canının yakmak istiyorum beni her seferinde böyle bikmasina canım acıyor

cemre gelmişti bile arabaya bindim onun evine geldik bana kahve yapıp getirdi

“ bi yudum al barı.”

“ cemre.”

“ ha kuzum.”

“ sen hiç aşık oldun mu…?”

yutkundu ve düşündü

“ ben berke aşığım ama o beni hiç bir zaman görmedi bak kaderlerimiz aynı bende sevdiğim adama kavuşamıyorum sende biz onları sevip görüyoruz ama onlar bizi görmüyor.”

Ölümle Yaşam Arasında || ZeyÇağ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin