İnsanı en çok yaralayan şey geçmişidir muhtemelen. Küçükken her zaman büyümek isteriz. Hâlbuki o zamanlara bir daha dönme şansımız olamıyor. Tadını çıkarmak gerekir belki de.
Yaptığımız şeyler, yaşadığımız olaylar, gittiğimiz yerler, hayatımıza aldığımız insanlar, verdiğimiz kararlar ve daha bir sürü olaydan oluşan bizi biz yapan koskocaman bir geçmişe sahibiz. Bizi yaralar kırar belki de keşke dedirtir çoğunlukla keşke yapmasaydım, keşke gitmeseydim, keşke tanımasaydım. Ben hiçbir zaman böyle bakmadım olaylara. Belki de kendi kararlarım ve yaptıklarım yüzünden pişmanlık duygusu içine girmek istemedim. Genel olarak hep ders çıkardım. Hayatımızda bir şeyler yaşanır ve bazen engel olamayız. Bazen ise engel olmaya çabalamayız. Hayatınızın akışını ne kadar yönetebilirsiniz, yoksa o geçip giden zamanın içinde kaybolmayı mı tercih edersiniz. Oysa ki hayat sizin şu an ile de geleceği ile de geçmişiyle de. Geçmişinden kaçan , onu hatırlamaktan korkan biri şu ana kadar severek yaşayabilir. "Ya geçmiş geçmişte kaldı" demek ne kadar doğrudur geçmiş hiçbir zaman bırakmaz insanın peşini en ufak şeyde hatırlatır kendisini. Ben hep buradaydım ve bunları yaşadık der. Bazen elimizde olsa hatırlamayı değil o günleri unutmayı seçeriz halbuki. Böyle yaparak ne kadar güçlü olabiliriz ki kendinizden korkmadan yaşayın. Geçmişinizdir sizi siz yapan. En sonunda geçmişinize döner her şeye rağmen başardım dersiniz. Bu sizi en güçlüsü yapar.
Geçmiş insana acımaz. Her şeye rağmen hayatınızı değiştirmek de yine sizin elinizde vazgeçmeyime geçmişinizden kaçmayın. Sevin onu çünkü içinizde bir yerlerde masum çocuk hala sizi izliyor. Bazı şeyleri kendiniz için değil onun için başarın.
