Arkadaşımın evinden kendi evime dönüyorum, yoldayım, yürüyorum...
Kaldırımlar beni anlıyormuş gibi hissettiriyor ; gitmene gerek yok kal biraz dertleşelim diyorlar sanki ,
Evime gidiyorum dedim ama belki de evim dediğim yer sadece dört duvardan ibarettir.Ne beni evimde hissettirecek birisi ne de bir şey var , sadece dolunay...
Her ne kadar arkadaşların ailen gibi olsa da emin ol seni seven bir ailenin yerini tutmuyorlar. Keşke öyle bir ailem olsaydı da bu hissi daha iyi anlayabilseydim ama olsun empati yapabiliyorum :)
Bulutlara bakıyorum şimdi onlar da diyorlar ki sanki; gel ıslanalım hiçbir şeyi , hiç kimseyi düşünmeden özgürce...
Diyeceksiniz ki belki bu kız deli mi kimsenin ona bir şey dediği yok kafasında mı kuruyor ?
Evet deliyim
Ve evet çoğu kişi benimle birkaç kelimeden fazla diyaloğa girmediği için ben de doğayla konuşuyorum :) Galiba bu da benim kaçış şeklim...
Her şeyden , herkesten kaçış şeklim
Geç kalırsam ailemin kızacağını bildiğim için kaldırımlarla dertleşemeden ,bulutlarla ıslanamadan eve geliyorum
Annemin solgun sesiyle karşılaşıyorum eve girdiğim anda ; nerede kaldın diyor oysa tam vaktinde gitmiştim
Üç dakika önce burada olmalıydın bir hafta cezalısın diyip beni odama kilitliyor ölüp de başlarına kalmamam için bir dilim ekmek ve çorba bırakmış masama :(
Reşit olur olmaz bu batakhaneden arkama bakmadan kaçacağıma emin olabilirsiniz ama bunun için dört koca yıl var önümde :( Bir şekilde geçer
Küçüklüğümden beri bir yerlere kilitlenmeye ve ceza almaya alışkın olduğum için çok koymuyor böyle şeyler ne kadar istemesem de o çorbayı içiyorum sonra tüm bunlardan uzaklaşmak için ya kitap okuyorum ya da ders çalışıyorum
Bazen Pollyanna olmak gerekir mesela bu cezalardan dolayı kendimi derslere verip okul üçüncüsü olmuştum aynı zamanda kitap okuma alışkanlığı da kazandım
Bunlardan sonra kasetçalarımdan müzik dinliyorum; Gurur Benim Neyime
Gel desen gelirim,
Hadi git de ben giderim
Sevmesen de severim
Gurur benim neyime
Herkes gibi ben de annemi yaptığı her şeye rağmen seviyorum bu şarkı da aramızdaki ilişkiyi anlatıyor işte
O ne derse yaparım, o sevmese de ben onu severim ben anneme gurur yapmam , yapamam:(
Babamı sorarsanız onun umurunda bile değilim ya da beni gerçekten görmüyor iki kelime bile etmiyor bir insan aynı evde kaldığı birisini nasıl bu kadar umursayamaz aklım almıyor
Yani anlayacağınız ailem beni çok yoruyor:(
