အသုပ္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ရဲ႕စားပြဲဝိုင္းတြင္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ကာ အဆုနဲ႕မင္းခန့္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို တရာခံၾကည့္သလို မလြတ္တမ္း အေသးစိတ္ၾကည့္ေနသည့္ ခ်မ္းေၾကာင့္ အဆု မ်က္ႏွာပင္ပူလာ၏။
"ခ်မ္း နင္ ငါ့မ်က္ႏွာဘယ္အခ်ိန္ထိ အဲလိုၾကည့္ေနမွာလဲ"
"ငါ့ေမးဦးမယ္ နင္အမွန္တိုင္းေျဖေနာ္"
ခ်မ္း ဘာေမးမလဲ ဆိုတာကို သိတာမို႔ အဆုေခါင္းသာၿငိမ့္ျပလိုက္ေလ၏။
"ေမး"
"နင္နဲ႕ မင္းခန့္ ျပန္အဆင္ေျပသြားၿပီလား"
အဆု အရင္ထဲက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုေျပာျပဖို႔အစီအစဥ္ရွိၿပီးသားပဲမို႔လို႔
"အင္း ဟုတ္တယ္"
"ဘယ္တုန္းက အဆင္ေျပသြားၾကတာလဲ မေန႕က အထိဘုရားမွာ ႏွစ္ေယာက္သား အဆင္မေျပၾကေသးဘူးေလ"
"အဲ အဲတာက....ဟို ....ဟာ နင္ကလည္း နင္တို႔ပဲ ငါနဲ႕မင္းခန့္ကို အဆင္ေျပေစခ်င္ေနတယ္မလားအခု အဆင္ေျပေနၿပီပဲေလ မရေသးဘူးလား"
"ဒါေပမယ့္..."
"ကေလးရယ္ မေမးပါနဲ႕ေတာ့ ဆုျမတ္တစ္ေယာက္ ရွက္ၿပီးေပ်ာက္သြားေတာ့မယ္"
"ဟြန့္ ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ထားေပးလိုက္မယ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဆိုရင္ေတာ့မရဘူးေနာ္ "
အဆု ဒီေတာ့မွ သက္ျပင္းခ်က္လိုက္မိသည္ ခ်မ္းသာ အဆုတို႔ညကအေၾကာင္းသိရင္ ေျပာလို႔စေနာက္လို႔ ၿပီးေတာ့မွာမဟုတ္ေပ။
ထိုစဥ္ အဆုလက္ကို အုပ္မိုးဆုပ္ကိုင္လာသည့္ လက္ဖဝါးႀကီးေၾကာင့္ ပိုင္ရွင္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သြားထပ္ေလးေတြေပၚေနသည္အထိၿပဳံးျပေနသည္မို႔ အဆုလည္းျပန္လည္ ၿပဳံးျပလိုက္မိသည္။
ေတာ္ေသးတာေပါ့.... အဆုတို႔ကို ကံၾကမၼာက ျပန္ဆုံစည္းေစလို႔
"အမယ္ အခုမွ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး ၾကည္ႏူးေနၾကတယ္ ကိုကိုေရ ကေလးတို႔ရိုျပဖို႔လူမရွိေတာ့ဘူးရယ္"
"ဟုတ္တယ္ ခ်မ္း နင့္တို႔ေရွ႕ငါတို႔ျပန္ခ်စ္ျပမွာၾကည့္ေန ေနာ္မင္းခန့္"
YOU ARE READING
အတိတ်၏ရပ်ဝန်းမှအချစ်တစ်ခု❤️🩹(Completed)
Romanceအချစ်ဦး ဆိုတာ ဘယ်လိုအရာနဲ့ပဲ တွေ့တွေ့ မေ့ပျောက်မသွားတဲ့ သက်ရှိအရာလေးတစ်ခုပါလားနော်❤️
