Gümpat adlı gruba eklendiniz.
Toprak: Abi uzun uzun düşündüm bu çıktı ortaya
Toprak: Üstelik ne güzel silah sesi güm pat. Oyun için kurdum zaten grubu
Efsun: Noluyor ya
Murat: Lan bu kız kim. Toprak getirtme beni oraya
Toprak: Murat valla tanımıyom...
Gözümü bilgisayardan bir saniye bile ayırmıyor, heyecanla oyunu oynuyordum. Oyundaki evin salonunu nasıl döşeyeceğimi tasarlarken bir anda evimin zemini kırıldı alttan biri çıkıp salona girdi.
Kaya ne yapmaya çalışıyordu? Salonumda bir süre gezindi ve sonra durdu. Chate bir şey yazmıştı.
"İkimizin evini birbirine bağlayan bir yer altı geçidi inşa ettim. İstersen ileriki zamanlarda birlikte yaşarız senin evinde, ama şimdilik böyle idare edeceğiz."
Kocaman bir kahkaha patlattım. Sonra bilgisayar klavyesine gitti parmaklarım ve ben de bir şeyler yazdım.
"Geçidin çıkışını salonumun ortasına yapmak zorunda mıydın?"
Onun da bir kahkaha patlattığını hissedebiliyordum. Sonra cevap verdi.
"Yeter ki sen iste hemen değiştiriyorum. Nereye yapayım?"
"Koridora yap."
Sonra ise salonumdan çıktı ve onun kırdığı yerleri geri düzeltmekle uğraştım.
Chate bir şeyin yazıldığını görmemle chate girdim. Bu defa Toprak bir şeyler söylüyordu.
"Efsun köpeğime bakmaya gitsene sana zahmet. Bu Murattan ses soluk çıkmıyor her şeyi yapmış olabilir pislik. Yeni köpeğe ancak alışıyorum zaten ona da bir şey olsun istemem."
Gülümsedim ve ona cevap verdim.
"Tamam bakmaya gidiyorum şimdi."
Aşırı derecede büyük bir tesadüfle karşıma çıkan bu insanlar bana sorunlarımı unutturuyordu. Beni mutlu ediyorlardı ve gayet memnundum.
Oyundaki evimden dışarı çıkıp Toprak'ın evine doğru yol almaya başladım. Evler uzak değildi, ama yakın da değildi. Sadece Kaya'nın evi yakındı. Yakın olsun diye üstün bir ikna etme performansı sergilemişti.
Karşıma çıkan creeper ile kaçmaya başlamam bir oldu. O yaratık benim peşimi kesinlikle bırakmıyordu. Ben de durduğum yerde blok çıkmaya başladım. Bloklarım bitene kadar çıktım yukarı. Yaratığın patlamasını engelleyecek kadar fazla ama gitmesini sağlayacak kadar az blok vardı.
Yaratık başımda nöbet tutmaya inatla devam edince Kaya'ya yazdım.
"Kaya, başıma creeper dikildi gitmiyor. Al şunu şurdan lütfen."
"Yetiştim Efsun yetiştim. Geliyorum hemen."
Kahkaha patlattım ve bir anda beynim oyun dünyasından ayrıldı. Etrafıma, odama baktım. Gün batımıydı, en sevdiğim saatler.
Bilgisayarın başından kalktım ve bir fotoğraf çektim.
Aniden gelen dürtülerimle o fotoğrafı Kaya'ya attım. Neden böyle bir şey yaptığımı bilmiyorum, sadece yaptım.
Efsun:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Efsun: Hayli yoruldum :')
Kaya: Oooo Efsun hanım her zamanki gibi mükemmelsiniz
Efsun: Saçım başım çok dağıldı ama biliyorum tabii ki de ben çok güzelim
Kaya: Çok mütevazisin
Efsun: KSUDKDJDJSJDU
Efsun: Başım ağrıyor çok oyun oynadık
Kaya: Benim de
Efsun:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kaya: Böyle mükemmel üstü stickerlarım yok maalesef 😔
Bölüm umarım hoşunuza gitmiştir. Bugün başka bölüm geleceğini sanmıyorum basım çok dönüyor ve ders çalışmam gerek. Yine de yazmayı deneyeceğim. Oy verdiyseniz görüşürüzz ♡
