Yanlış numaraya yazmakla başladı her şey
0554: Memati
Ben yapamıyorum lan .
Vallaha bak içim sığmıyor .
Eyvallah genç kız yazık başına bir şey gelmesin dedik ama evlenme işi eskisi kadar gözüme iyi gelmiyor .
Amına koyim korkuyorum kıza bir şey ya...
Arkadaş çevresi geniş birisiydim ama hiç bir arkadaşımla sürekli bir arkadaşlığımız olmadı , biraz saha açmak gerekirse her gün sohbet etmedik ve ya bir birimizi merak etmedik hiç öyle arkadaşım olmamıştı genellikle arkadaş ilişkilerim bir kahve içip 1 yıl konuşmamakla geçiyordu. Bu döngüyü yıktığımı sanmıştım Uraz'la ama her zamanki gibi yine yanılmışım.
Ellerimin arasındaki sıcak kupada nane limon kokusu burnuma dolarken bakışlarım dalgınlıkla masadaydı . Serinlemek başlayan havalar ve benim de grip olmamın getiriliyor beraber yerimde tir tir titrerken üzerimdeki battaniyenin kenarlarını biraz daha çekip çekimin yapıldığı alana göz attım .
Duraksattığım işlerime geri dönmüştüm hasta olarak üzerimdeki incecik elbise iliklerime kadar titrememe sebep oluyordu, yorgunlukla çöken omuzlarım her an masada uyuyabileceğimi gösterir şeklindeydi .
"Asena fotoğraflar süper olmuş." Fırat hocanın sesiyle masadan kaldırdığım bakışlarımı ona çevirdim, zoraki bir gülümsemeyle "teşekkürler hocam." Dedim .
"Eve git istersen sen , titriyorsun baya kızım kimse yok mu seni alacak?" Önümdeki sandalyeyi çekip oturduğunda bakışlarım onu takip etti.
" gerek yok hocam taksiye atlar giderim."
" geç oldu emin misin bırakırım istersen seni?"
" sağ olun hocam tek başıma giderim ben." Nane limondan bir yudum daha içtiğimde yüzümü ekşitmeden için büyük bir çaba gösterdim. Fırat hoca beni baştan aşağı süzdü.
" sen bilirsin, çok fazla kalma gözlerin kıp kırmızı olmuş git eve dinlen." Sandalyesini geri itip kalktığında kafa sallayarak onu onayladım.
" görüşürüz hocam ."
" görüşürüz. "
Fırat hoca arkasını dönüp giderken derin bir nefes verip kupadan çektiğim ellerimi yüzümü kapatım , kendimi çok kötü hissediyordum hem bedensel hem fiziksel olarak . Kendimi toparlayıp eski Asena olacağım derken daha çok dibe batmış gibi hissediyordum, son kalan kırıntılarını ayakta durmaya çalışıyordum ama bocalıyordum . Eskiden yalnızlığa alışıktım ama hayatıma Uraz girdiğinden beri yalnızlık neydi onu bile unutmuştum . Her boş anımda attığı mesajlar ,canım sıkkınken beni güldürmesi ,yanımda olması bile çok iyi geliyordu bana ama şimdi yalnızdım .
Yine .
Üzerimdeki battaniyeyi geri itip omuzlarımdan aşağı düşmesine izin verdim sarsak adımlarla karavanla girdim , kapıyı kilitleyip kendi kıyafetlerimi çıkartım . Üstümdeki siyah yırtmaçlı elbiseden zar zor kurtulup kenara attım , üstüme kendi kıyafetlerimi giyip makyajımı ve ya saçımla uğraşmadan çantamı alıp Karavandan çıktım . Önümden geçen insanlara kafamı hafifce eğerek selam verip geçtim . Yola çıktığımda telefonumu çıkarıp yakınlarda taksi durağını aradım, bir taksi çağırıp etrafta gözlerimi gezdirdim .
Telefonumdaki bildirimleri üstün körü göz atarken annemin mesajıyla durdum , evde olmadığına dair yazdığı mesajla derin bir nefes aldım. Telefonumun ön karesini açıp yüzüme tutum güzel bir açıyla iki fotoğrafımı çektim . Uzun süredir aktif olmadığım sosyal medya hesabıma girip story attım .
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
