4.Bölüm

3.9K 163 6
                                    

Hayat küçücük bir kızın hayali 'in kırcak kadar .
Buke 'den :
Her sabah okuluma gitmek için kaldığım yataktan son kez ölü bir Buke olarak uyanıyorum .Annem her ne kadar beni evlendirmek istemezde bu gün pek meraklı beni evermeye. Duştan çıkar çıkmaz zılgıt sesleri ile karşımda onlarca kadın vardı. Ey rabbim ne oğluyor. Ölmeyi unutmuş bir kadın bana doğru geldi , bu Mardin gibi belli binlerce olaya şahit olmuş yüzündeki çizgiler bunu belgesidi.Birden yaşlanmış buruşuk avcularini benim yüzümden bitti. Yüzümü okşayarak "Maşallah gelin ağamizda tam ağamiza aşiretimize layik bir güzeliği var " zılgıtlar daha da yükseldi " Inşallah erkek döl tutar " diyince ben iyice çıldırdım .Hiç bir şey umrumda değildi o an ordan bir rüzgar gibi esip gitmek istedim .Göz yaşlarımı tutamadım derin bir nefes alrak gök yüzüne baktım hem göz yaşlarımı belli etmememk için hemde raba bir yakarıştı.Yaz'ın başlarda olmamıza rağmen gök karadı belli ki benim yerim bu sefer gök ağlaycak daha fazla duramadım " Ana ben odamam gidiyorum sadece sen gel yanınma " Hızlı adımlar ile merdiveni çıktım gardırop açıp beyaz elbise yokkk Hayır asla beyaz olmaz . En sevgidiğim elbiseyi giymecem ne o öyle gelinlik gibi .Ekru tondan A kesim eteğim ve su yeşili buluzu giydim sacımi toplamak isyerken annem girdi içeri .Elimden tarağı alıp saçlarımı taramaya başladı. 16 yılım bu kocaman oda bu kadar sesiz olmamıştı .Bunu bozan annem oldu derin bir nefes aldı "Kızım... " devam etmesini beklemeden ben söze girdim " ana bilirim bu gün kınam var bu evde bu oda bu saçımı son tarayışın ama bana bir iki saatliğine izin ver biraz kafa toplayım merak etme yanlış bir şey yapmam ." Annem uzun bir süre cevap vermedi biliyorudum izin vermedi işte diye düşündüm. O sırada annem ağzını açtı ve " Tamam ama sadece 1 saat " bunu duyunca bunca zaman ilk defa tebessüm ettim . Yerimden kalktım direk konağı terk ettim. Bir saat sedece bir saat nasıl sakinleşecektim ki ? Hemen tepeye gittim küçücükten buraya tepe derdim tüm Mardin ayağımın altında dı derin bir nefes aldım ayağımı oturdum kayadan aşağı sarkıtım . Şarkı söylemeyi severim çevremdeki herkes sesimin güzel olduğunu söylerdi öyle değil aslında bence neyse başladım "Ahhh hayat ne çok aldın yetmedi mi daha. Her günüm mahşer her gecem yara yaşadığım bir ömür uçrumda vurgun vurgun üstüne hep düşe kalka..." mırdaniyordum , göz yaşlarım sel olup akıp gitmişti şarkını benim psikolojimi anltan son kısmına geldik şimdi " Bir masal var yaşar uzaklarda ölmek için çok geç belki başka hayata başka hayatda. " Bu ne yaaa acı acı belki hayelim de mutlu olrum oturduğum yerden kalkıp yere papatyaların arasına uzandım gök kapalıdı . Gözlerimi kapatıp daldım hayallere. Boğaziçi Üniversitesi Tıp Fakültesi Mezunları tabela bir mekana girdim üzerimde düşük omuzlu kırmızı kuyruklu bir elbise içeride bir beyaz yakalı insanlar var .Kürsüde konuşma yapan birisi var hayır olmaz benim ismimi söyledi olmaz nolmaz imkansız " Buke Merdün Türkiye birincimiz senile gurur duyoruz konuşma için sahneye " lanet girsin ayaklarım beni götürüyor . Ne oluyoz yaaa anaaa kendi hastanemin açılışı var Merdün Hospital ne oldu yaaa yine sırılsıklam ıslağım anaa bu gelinlik süper kocama bak ne kadarda kaslı.Surat bana doğru döndü bu ama Baran dı "Buke kalk ! " diye bağırdı . Hayatım gibi haylerimin içine etti .

BerdelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin