SAF GERÇEK

1. Bölüm: Çakırkeyif

Yazarın ağzından:

Barksal arabayı kullanıyordu. Çakırkeyif olmanın da etkisiyle biraz süratli ve dikkatsiz sürüyordu.

Bunun peşinde getireceklerinden habersiz...

Barksal yoldan son süratle geçerken bir kız önüne atladı ama Barksal bunu pek takmadı ve gaza basmaya devam etti.

Akbay kafasını camdan dışarı arkaya doğru çevirdi. "Abi bilmem farkında mısınız ama az önce birini öldürdük lan?"

Tongar "Öldürmedik, öldürmüş olabiliriz bu sadece bir ihtimal." Dedi.

Akbay ise "Ya öldüyse? Bir durup baksaydık bari!" Diye ikaz etti ama ne fayda Barksal arabayı durdurmak ne kelime yavaşlatmıyordu bile.

Akbay böyle diyince Tongar da tedirgin olmuştu. Payiz ise iyice çakırkeyifdi ve önde oturuyordu. Birden lafa girme ihtiyacı hissetmiş olacak ki:

"Ay amaaaağn boşveeeğr gel bir sefo söyleyek de dertlerimizden kurtulağk."

Dedi ve söylemeye başladı

"Yaramadı bağk beni bitireğn şeyin adı aşk yo-"

"Tosun abicim bir sus ya." Diye kızdı Barksal.

"Tosun deme demediğm mi yağ behn? Dedeğm koymuş o ismi ilk erkek torunuğyum diyeh sen söyle diyeh koymamış vesselağm dimi yağni."

"Koyun can derdinde kasap et derdinde yemin ederim ya." Diye mırıldanan Akbay'dan başkası değildi. Tongar dayanamadı ve Barksal'a seslendi.

"Barksal geri döndür şu arabayı da bakalım."

"Abi ne saçmalıyosunuz ya çarpmadık ki!?"

"Kız önümüze atladı ya oğlum?"

"Ha ben onu sollayıp geçtim zaten çarpmadık korkmayın."

Akbay tek kaşını kaldırdı.

"Eminsin dimi?" Diye sormayı da ihmal etmedi.

"Eminim eminim. Hem de adım kadar eminim."

Akbay kaşlarını düzeltti, kafasını salladı ve geri yaslandı.

Hafif biz müzik ile yollarına devam ettiler...

Sonunda evlerine varabilmişlerdi. Hepsi direkt yataklarına geçtiler. Herkes uykuya dalmıştı ama Tongar'ın içinde bir sıkıntı vardı ve uyuyamıyordu. Ne kadar uyumaya çalışsa da nafile bir türlü uyku tutmamıştı.

O da yatağından kalkıp camın önüne doğru gitti, ışığı açmadan dışarı bakınmaya başladı. Onların arabasının hemen yan tarafına bir araba durmuştu. Ama burada doğru düzgün kimse olmazdı ki olsa da oraya araba park etmezdi.

Tongar daha dikkatli bakmaya başladı. Arabadan 2 kişi çıktı ve arabaların arkasına doğru ilerlediler. Tongar ne yaptıklarını net bir şekilde göremiyordu. Dışarı çıkarsa da dikkat çekerdi ve bu olayları daha da yokuşa sürerdi.

Ne yapsam ne yapsam diye düşünürken o iki kişi arabaların arkasından çıkıp arabaya bindiler. Tongar dikkatli bakıp arabanın plakasını almak istedi ama arabanın plaka kısmında hiç bir şey yazmıyordu.

Tongar iyice tedirgin oldu ve etrafi kontrol edip anahtarı da alıp dışarı çıktı. Arabanın yanına gidip bir bakındı. Çöp konteynırında çöp poşetini görünce içi biraz da olsa ferahlamıştı.

Belki de onlar sadece çöp atmak için gelmişlerdir diye geçirdi içinden. Ama o zaman neden iki kişi insinler ki diye düşünerek eve girdi. En son yatağında kitap okurken uyuyakaldı.

Sabah olmuştu. Payiz bağırarak "Sabah oldu ey ahaliiii uyanın da kahvaltı edeliiiiim" dedi.

Barksal zaten uyanmıştı. Akbay da Payiz'in bağırması üzerine uyandı ama Tongar hâlâ uyanmamıştı.

Akbay Tongar'ın yanına gitti, elindeki kitabı aldı ve hafifçe onu dürttü. "Tongar? Tongar uyan! Tongar oğlum uyansana!"

Tongar en sonunda uyandı ve etrafa bakındı. "He efendim noluyo?"

"Üsküdar'da sabah oldu haaanıığm!?".

Derken bir yandan da elini sallayan ise tabi ki de Payiz'di. Tongar ise şaşkın şaşkın bir Payiz'e bir Akbay'a bakıyordu.

"Sabah oldu kardeşim sabah."

Tongar Akbay'a kafasını salladı yatağından kalkıp elini yüzünü yıkadı ve sofraya oturdu.

"Heh herkes tamamlandığına göre artık fikrimi söyleyebilirim."

Herkes Barksal'a baktı.

"Söylüyorum hazır mısınız!?"

"Söylesene oğlum."

"Tosuncuk seni de iki dakika bekletmeye gelmiyor."

"Hay Tosuncuğuna-"

"Tamam abi kesin kavgayı. Payiz sen sakin ol, Barksal sende ne söyleyeceksen söyle artık."

"Ben mi he şey diyecektim uzun zamandır pikniğe falan gitmedik. Sahil kenarındaki piknik yerine gidelim mi?"

"Aynen hem değişiklik olur, güzel olur."

Tongar'ın bunu demesi üzerine herkes başını sallayıp onay vermişti.

"O zaman ben sucukları falan almaya markete gidiyorum gelen var mı?"

"Siz Barksalla gidin biz de Tongar ile buraları halledelim."

"Tamamdır abicim hadi görüşürüz." deyip çıktılar.

İstanbul'un pek işlek olmayan bir yerinde oturuyorlardı. Hepsi açıktan üniversite bitirme çabası içerisindelerdi. Biraz da boş gezenin...anladınız siz. Tabi baba parası olmazsa olmazları ama üniversiteyi bitirebilirlerse hep beraber bir iş kurmak istiyorlar. Artık nasip kısmet diyelim.

Tongar doğradığı domates ve salatalıkları kabın içine koydu.

"Heh buralar tamam mangalı da alalım bizimkiler de gelir birazdan."

Market evlerine 10 dakika uzaklıkta idi.

Yaklaşık bir 15 dakika sonra da Payiz ve Barksal geldiler.

"Hadi şunları bagaja atalım." Dedi eve girmekte olan Barksal.

Payiz ise Tongar ve Akbay'a "Yardım etsenize oğlum." Dedi.

"Tamam Payiz siz gidin ben hemen araba anahtarını alıp geliyorum."

Tongar arabanın anahtarını aldı ve arabayı açtı. Akbay bagajı açtığı anda ise ufak çaplı bir şok yaşadı çünkü...

Bölüm sonu

Evet biliyorum en heyecanlı yerde kestim ama böyle olması daha çok hoşuma gitti kusura bakmayın canlarım.

İlk bölüm hakkında neler düşünüyorsunuz?

Sizce bagajda ne var?

Karakterlerimizi beğendiniz mi?

Bir sonraki bölümde neler olacak?

Sonraki bölümde görüşürüz canlarrrr ♡

Bölümü yazmayı bitirdiğim tarih: 20.11.2022

Bölümü yayınladığım tarih: 21.11.2022

✨️ 772 kelime ✨️