Inosuke'yi Adam Etmek ~ Inosuke Hashibira Fanfiction

站 1

Adının Tanjiro olduğunu söyleyen kızıl kafalı çocuk yarı-domuz canavarı uyandırmaya çalışırken sarışın olan arkadaşı kocaman gözlerle bana bakıyordu.

"S-s-s-iz onu y-yendiniz mi? H-hem de tek hamleyle!"

Bunlar mizunoto'ydu, değil mi?

"O kadar da zor değildi. Biz üst seviye iblislerle savaşmak ve kazanmak için çalışırız, bu yüzden insanlarla kolaylıkla başa çıkabiliriz... Tabi o şey bir insansa... İleride siz de öğrenirsiniz."
"Rütbeniz ne?"

Yumruğumu sıkıp ona gösterdim.
"Kinoe'yim."
"HAAEEEEĞĞĞĞH???"

Tanjiro canavarın yanından seslendi.
"Kinoe? O... En yüksek rütbe değil mi?"
"Evet."

O arada uyanan domuz çocuk tekrar atak yapmaya kalktı ama Tanjiro onu durdurdu.
"Yapma, Inosuke! O bizim üstümüz!"

Inosuke homurdandı.
"Ama Monjiro-"

O anda büyüklük bende kalsın dedim.
"Afedersin, isteyerek yapmadım. Birden atlayınca... İyi misin?"
"Tabi ki! Ben dağların kralıyım!"

Kimse bana bu çatlaktan bahsetmemişti.

Inosuke'yle iletişim kurmaktan vazgeçip daha insansı duran Tanjiro'ya döndüm.
"Ehm... Şey, Tanjiro-kun, kardeşini görebilir miyim?"

Tanjiro sırtındaki sandığı indirip kapağını açtı.
"Nezuko..."

Ve içerden küçük bir şey çıktı.

...Bu... Bu ömrümde gördüğüm en şirin şey!

Küçük şey büyüdü, onlu yaşlarda bir kız boyutuna gelene dek büyüdü ama suratındaki o ifade hiç değişmemişti. Tanjiro hafiften endişeliydi, yine de gülümseyerek bizi tanıştırdı.
"Bu benim kız kardeşim Nezuko. Nezuko, bizim üstümüz ve rehberimiz..."

Yüz ifadesi dondu. Bana baktı.
"Şey... Herşey üst üste geldi de... Adınız neydi?"
"Mikazen. Memnun oldum Nezuko-kun"

. Tanjiro gözle görülür şekilde rahatlamıştı, tabi insanın kardeşi iblis olunca iblis avcılarıyla tanıştırmak riskliydi herhalde.Nezuko'ysa gülümsedi ve "hımm hımm" gibisinden sesler çıkardı

... sanırım iletişim kurma şekli bu.

Sarışın çocuk hala ilk pozisyonunda, yüzünde tuhaf bir ifadeyle bana bakıyordu.
"Benim adım Zenitsu... Şey, kaç yaşındasınız acaba?"
"Zenitsu! Nasıl soru bu?"

Tanjiro'nun yumruğu Zenitsu'nun başına indi. Zaten Inosuke adındaki yaratık kavga için fırsat kolluyordu... Nezuko boş gözlerle bana baktı.

Nezuko haklı... Şimdi kavgaya başlarlarsa asla ayıramayız..

"...On beş yaşındayım."

Üçü de şaşkın şaşkın bana baktı.
"O...On beş mi?"

Yaşlı gösterdiğimi bilmiyordum.
"..."
"Şey... Çok olgun davranıyorsunuz... Sizi yirmi falan sanmıştım..."
"Anlıyorum... Size rehber olmak için buradayım, ister istemez-"
"Benimle evlenir misiniz?"

.........HAEĞ?

"E... evlenmek mi?"
"Evet! Güzel bir yüzünüz var ve çok kibarsınız, lütfen-"

Zenitsu ikinci bir yumrukla sustu. Açıkçası Tanjiro'ya minnettardım, çünkü elim hafiften kaşınmaya başlamıştı. Sadece malum birinin başına inerse rahatlayacak bir kaşıntı!

Pekala, ufak grubumuz hakkında ilk düşüncelerimi aklımın bir köşesine not etsem iyi olacaktı. Şunun gibi:

*Şu an en yakın hissettiğim Tanjiro-kun. Nazik ve iyi niyetli bir havası var.
*Nezuko kesinlikle problem değil. Dilini çözebilirsem aktif iletişim bile kurabiliriz.
*... Zenitsu iyi biri gibi duruyor... Ama sadece duruyor. Umarım olduğu yerde kalır.
*Inosuke hakkında ne düşünmeliyim... Bilmiyorum. Vahşi bir domuz havası var... Yani eğer elimde iyi bir mısır varsa onunla anlaşabilir miyim? Yok, bu benzetme fazla aşırıya kaçtı. Ne yapabilirim sonra düşünürüm.

Ben aklımdaki notlarla ilgilenirken Tanjiro'nun bana bakışını fark ettim.
"Ee... Mikazen-san-"
"Mika desen de olur. Yaşlarımız yakın sanırım."
"Tamam... Mika-kun, Nezuko... Rapor vereceğinizi duydum... Acaba..."

Ne demek istediğini biliyordum. Tanjiro ve Nezuko'dan başka iki kişinin de hayatı, Nezuko hakkında ne yazacağıma bağlıydı. Endişesini anlıyordum.
"Sorun yok. Size güveniyorum."
"Teşekkürler de... Dördümüze de mi?"

Ehi ehi...

"Şey... Şimdilik ikinize diyelim. Uzuuun bir zaman birlikte olacağız, değil mi? Sanırım bazı konularda zamana ihtiyacım var."
"Anlıyorum. Teşekkürler, Mika-san"