💗7💗

1.7K 101 5
                                    

(Unicode )

7

ေဂျာင်ကူတစ်ယောက်ကျောင်းကပြန်ရောက်​တော့သူတို့အိမ်ကပုခက်တွင်အကျအနထိုင်ပြီးတစ်ခုခုဖတ်နေပုံရတဲ့ထယ်ယောင်းနားတိုးတိုးလေးကပ်ပြီး....

"ဟိတ်.."

"အမလေးးး...လန်လိုက်တာယုန်သခေါရဲ့ဘယ့်နှယ့်နား..နားမှာလာအော်နေတာလဲ.."

"အိုးးး..ဘာတွေကြည့်နေလို့အရမ်းလန့်သွားရတာလဲမျောက်ရဲ့..."

"ဒီမှာထိုင်အုံးမင်းကိုမေးမလို့.."

"မေးလေထယ်ယောင်း.."

"- ီးမို့ကျောင်းကပိုစတာမှာငါတို့ပုံတွေသွားကပ်တာလားဟေ့ယျောင်..."

"ငါကအားအားယားယားကပ်မလား...."

"ပြောမရဘူးလေမင်းကငါ့ကိုကြိတ်ကြွေနေလို့မင်းကပ်ရင်လဲကပ်ထားတာဖစ်မှာပေါ့ရပါတယ်အမှန်ပြောပါငါကစိတ်မဆိုးပါဘူး..."

*သူ့အားပြုံးစိစိကြည့်နေတဲ့ထယ်ယောင်းမျက်နှာအားထိုးချင်စိတ်ပေါက်လာလေတယ်။ဘယ်လိုမဟုတ်ကဟုတ်ကပြောနိုင်ရတာလဲ။စိတ်ညစ်ပါရဲ့....သူကိုဘဲ ကြို​က်ရဉီးမယ်တဲ့..ဟားဟား *

"ဘာလဲရုပ်တည်ကြီးနဲ့ငါကိုချစ်တဲ့အကြောင်းတွေပြောဖို့စဉ်းစားနေတာလားဟမ်.."

"ဘာ...ဘာပြောလိုက်တယ်ထပ်ပြောရစမ်းပေါက်ကရ..ဆိုပီး.."

ထယ်ယောင်းနားသို့တဖြေးဖြေးတိုးကပ်လာလေသည်။

"မင်းပြောတာကိုငါကတကယ်ဖစ်အောင်လုပ်ပေးရမလားထယ်.."

ရားးးယုန်ကောင်..ငါကစတာလေဘယ်လိုဖြစ်နေရတာလဲ။

"မင်းအရင်စတာလေ...."

ထိုအချိန်တွင်ပုခတ်ဘေးကနေထွက်လာသောဂျောင်ကုအမေကြောင့်လန့်ပီးထယ်ယောင်းအားတွန်းထုတ်မိသွားလေသည်။

"အ့...ဂျွန်...ဂျောင်ကုမင်းငါကိုအ​သေ..သတ်နေတာလားကွ...အယုတ်တမာရဲ့..."

"omma..ommaကဘာလို့သရဲလို့ထွက်လာရတာလဲလန့်သွားတာဘဲ..."

"မင်းထယ်လေးကိုမဟုတ်တာ..လုပ်မလို့မလား..အဲ့ဒါငါအချိန်မှီထွက်လာတာလေ..ငါ့သားရဲ့..."

❄︎From enemy to love❄︎(Completed)Where stories live. Discover now