LIFE and DEATH

LAD Chapter 5 : Flashback 5

Kai's POV

" Kai? " agad nitong sambit

" N-no, it was just ahmm please, I'll explain " Kyungsoo continued trying to compose himself

Biglang nagdilim ang paningin ko. Ang lahat ng sakit na dulot ng kahapon sa puso ko ay unti-unting bumabalik. Ang akala kong sugat duon na naghilom ay biglang humapdi ulit. And for the second time around, I am hurt again. And it kills me like hell.

Bakit ngayon pa? Ngayon pang natutunan ko na siyang patawarin ang kalimutan ang nuon. Bakit? Sobrang sakit lang nakakagago!

Binitiwan ko ang mga dala kong pasalubong kay Kyungsoo. Hinigit ko si Chanyeol. At agad na pinagsusuntok. Lumalaban din naman ito pero mas malaki at mas malakas ang mga suntok ko. Binugbog ko siya na parang wala ng bukas. Galit na galit ako ngayon. Gusto kong magwala. Bakit ngayon pa? Nanggagalaiti ako sa sobrang galit at pagkamuhi, Gigil na gigil na talaga akong patayin ang gagong ito. At sinuntok ko ito ulit ng buong lakas dahilan para sumuka na ito ng dugo. Pero wala akong pakialam.

Kyungsoo's POV

Wala akong magawa habang patuloy sa pagsuntok si Kai kay Chanyeol. Bugbog na talaga ito na para bang hindi mo na ito mamumukhaan. Naiinis ako! Naiinis ako sa sarili ko! Sana pala ay pumili ako sa kanilang dalawa. Edi sana walang mangyayaring ganito. Hirap na hirap na din ako. Nagsisisi at sobrang makasarili.

" Kai please, tumigil ka na "

Yan lang ang lagi kong sinasabi habang umiiyak. Mapapatay ito ni Kai kapag hindi ito ito tumigil. Ayoko na!

Natigilan ako. Napaisip. Tama, tutal ako namam ang dahilan ng lahat ng ito. Tama lang sigurong pagbayaran ko yun.

Ako ang nagkamali at ako rin ang magbabayad.

Napatayo ako at agad na pumunta sa kwarto ko. Napatingin ako sa bintana. Tinungo ko ito. Dapat lang siguro na gawin ko to. Ayoko na rin. Pagod na ko. Pagod na pagod.

-

-

-

" PAALAM "

-

-

-

-

-

That was the last thing I said before commiting suicide. I jumped and breathe my last air. I'm done.

*END OF FLASHBACK*

3

For some point, I woke amidst of my comfusions. Waking up in all white realm. I tried to run hastily, endeavoring to escape but nothing happens new. Seems infinite as if there's no end yonder awaits me.

" Nasan ako?

" Anong lugar to? "

I blurted out of my confusions. Nang biglang sumakit ang ulo ko.

" Araayyy "

Sigaw ko dahil sa sobrang sakit. Napahawak naman ako sa ulo ko nagbabakasakaling maibsan ang sakit. But it's not working. I am still feeling such excruciating pain on my head. A pain, as if someone's hammering on it. It really feels like hell.

Suddenly, I saw memories. Memories of mine with Kai and Chanyeol. Ang masasayang sandali pati na rin ang lahat ng sakit. Lahat-lahat unti-unting bumabalik tila nagfa-flashback sa utak ko. Pero kahit na ganun, parang may mali, parang may kulang. Parang may mga eksena sa mga alaala ko na tila burado at hindi malinaw.