Hell Kiss

ភាគទី១៥: សុំ10ទឹកណា៎

      ថេយ៉ុងដើរទៅឱបគេងើយសម្លឹងផ្ទៃមុខសង្ហាដោយឫកពាឃ្យូតៗ ទើបធ្វើឲ្យម្ចាស់ខ្លួនអត់មិនបាននឹងញុលបបូរមាត់ថើបថ្ពាល់គេជាច្រើនខ្សឺត។
     «សឺត... ធ្វើបែបនេះ ចង់ដាស់អារម្មណ៍បងហ្អ៎?» រាងក្រាស់លើកចិញ្ចើមញុិកញ៉ក់ ពេលឃើញថេយ៉ុងសម្លឹងគេដោយខ្សែភ្នែកលួងលោមហើយយកដៃមកឱបប្រដេញពីចង្កេះធ្លាក់ទៅដល់ក្រោមផ្ចិត គេពេញចិត្តពេញថ្លើមខ្លាំងណាស់ សមហើយដែលចាយលុយមិនតិចដើម្បីបានខ្លួនអាក្មេងម្នាក់នេះ ឆ្លាតដូចឆ្កែ ប្រើយ៉ាងម៉េចក៏តាមបំណង ថាវាល្ងង់ក៏បាន ថាគេជាមនុស្សពូកែសម្ដែងក៏បាន គេយកក្មេងថ្មីមកបានហើយថែមទាំងចំណេញច្រើនទៀត។
     «ក្រែងបងនាំអូនមកក៏ព្រោះតែរឿងហ្នឹងតើហី មកសួរធ្វើពើរអីឯណា~»
     «សុំ10ទឹកណា៎ បងប៉ូវស៊ុបមាន់ខ្មៅតាំងពីព្រឹក គេថាជំនួយកម្លាំង ស៊ុតបានលឿនៗ»
     «ឡប់! ប៉ូវថ្នាក់ហ្នឹង អូនខ្លាចឈឺគូថណាស់» ថេយ៉ុងយកដៃទះទ្រូងគេបែបង៉ក់ងរ ហើយស៊ូហ៊ុនក៏ចាប់ក្រសោបខ្លួននាយមកឱបប្រឈមមុខនឹងគ្នា ទើបពោលតិចៗយ៉ាងក្ដៅរោលរាល៖
     «ចាំបងថ្នម មិនឲ្យឈឺទេ»
     «មិនជឿទេ!» ពាក្យលួងលោមគ្មានប្រយោជន៍អី ថេយ៉ុងច្រានគេចេញ បែរចេញដោយឫកពាមិនចុះញម ឯគេក៏ទាល់តម្រិះមិនដឹងប្រើពាក្យស្អីឲ្យផ្អែមជាងហ្នឹងដែរ ទើបស៊កដៃគាវក្រោមខ្នងនិងជើង ចាប់លើកបីភ្លាម។
     «មិនជឿក៏ហីទៅ»
     «អ្ហា៎យយយ លែងអូន~» នាយតូចកន្រ្តោងខ្លួនចុះឡើងស្របពេលដៃក៏លើកតប់លើទ្រូងក្រាស់ផាច់ៗដោយការអៀនអន់ ណាមួយគេក៏បីខ្លួនដើរចូលជណ្ដើរយន្តប្រអប់ គេក៏ចេះខ្មាស ដឹងទេថាគេខ្មាសប៉ុណ្ណាពេលត្រូវមកស្និទ្ធស្នាលឲ្យអ្នកផ្សេងឃើញបែបនេះ។
     «ហ៊ានតមាត់បែបនេះ ប្រហែល10ទឹកមិនគ្រាន់ទេ ប្រដៅក្មេងម្ដងមើល៍» គេញោចមុខសង្ហាមកតបតជាមួយថេយ៉ុងដោយគម្រាមពាក្យយ៉ាងឥតសណ្ដាប់ធ្នាប់ ទើបអ្នកដែលត្រូវគេបី ឈួលក្ដៅថ្ពាល់ទាំងសងខាង ភ័យខ្លាចគេដាក់ធ្ងន់ដើរមិនរួច ព្រោះមនុស្សដូចស៊ូហ៊ុន ម៉ាត់ណាគឺម៉ាត់ហ្នឹង ឲ្យគេមិនរអាយ៉ាងម៉េច 10ទឹកមិនមែន10នាទី គេមានកម្លាំងពីណាមកទប់នោះ?
     រាងក្រាស់បីរាងកាយសង្សារបណ្ដូលចិត្តចូលទៅបន្ទប់ដែលទើបរៀបចំហើយថ្មីៗ គេជឿជាក់ពេញទំហឹងពេលសភាពខាងក្នុងបន្ទប់ស្អាតគ្មានស្លាកស្នាមឲ្យសង្ស័យ ទើបទាញទ្វារបើកហើយដើរទៅជិតគ្រែ ដាក់រាងកាយតូចលើពូកដោយការថ្នាក់ថ្នមអមនឹងកែវភ្នែកសណ្ដំស្នេហ៍របស់គេ។
     «មកដល់លើពូកហើយម៉េចមិនស្រាតខោអាវចេញ ចាំបាច់តែប្រាប់» គេបន្ទោសដោយទឹកមុខភាពជាចៅហ្វាយនាយ ភាពជាអ្នកបញ្ជាគ្រប់យ៉ាង តែអ្នកម្ខាងទៀតមិនព្រមធ្វើតាម រួចបែរមុខចេញធ្វើជាគេងលក់៖
     «ងុយគេងហើយ ខ្ជិលណាស់!»
     «កុំមកចង់គេច»
     «ចុះបើអូនងុយគេងមែន ចង់មកបង្ខំមនុស្សដាច់យប់យ៉ាងម៉េច!» ថេយ៉ុងប្រែខ្លួនដេកផ្កាប់មុខ ត្រដុសក្បាលនឹងកម្រាលពូក-សដូចក្រដាស ដងខ្លួនពើងលើពើងក្រោម ត្រគាលមូលក្លំទយឡើង ធ្វើឲ្យស៊ូហ៊ុនគ្រឺតក្នាញ់ អត់មិនបាននឹងស្ទុះទៅចាប់ទាញនាយតូចមកដាក់នៅក្រោមទ្រូង៖
     «ដាក់អាថ្នាំបាត់ងុយគេងមួយមើស!»
     «អូយ~ ធ្ងន់ណាស់ ស៊ូហ៊ុនហ្អា៎ អូនអត់មានកម្លាំងទេ លើកលែងឲ្យអូនម្ដងទៅណា៎» គេរមួលខ្លួនឆ្វេងស្ដាំចេញពីការគ្រប់គ្រងរបស់រាងក្រាស់ ពេលអ្នកខាងលើមិនព្រមងើបចេញ គេក៏ធ្វើមុខកំសត់ ពេបមាត់ពេបក ភ្នែករលីងរលោង ទួញអង្វរកសុំឲ្យស៊ូហ៊ុនលើកលែងឲ្យ។
     «អូនអត់មានកម្លាំង តែបងមាន ចង់ដាក់ទោសចាំបាច់សួរយោបល់អូនដែរហ្អេស? ហ៊ានតែរើ បងដាក់ចូលភ្លាម» ក្មេងក្បាលខូចបែបនេះមិនប្រើធម៌ក្ដៅមិនកើតទេ ធ្វើរត់គេចតែបែរជាឲ្យដៃគេប្រយោលៗ គេតាំងចិត្តទ្រាំបាន តែអាល្អិតក្នុងខោនេះវាទ្រាំមិនបាន វាអត់ចេះកាន់សីលទេ តែឡើងគឺរឹង រឹងកាលណាក៏ចង់ចូលសម្ងំក្នុងរូងភ្នំហើយ។
     បន្ទាប់ពីនោះ ស៊ូហ៊ុនក៏យកដៃលូកចូលទៅក្នុងខោរបស់គេ បបោសអង្អែលសាច់គូថទន់ល្មើយយឺតៗ ធ្វើឲ្យម្ចាស់ខ្លួនត្រូវញោចកន្រ្តាក់ដោយក្ដីស្រើបស្រាល ភ្លាមៗដៃក្រាស់ក៏ស៊កចូលរន្ធសម្ងាត់ នាយចាប់ផ្ដើមឈឺឈាបៗរហូតភ្លាត់មាត់ស្រែកដោយទ្រាំមិនបាន៖
     «អ្ហាស៎ កុំលេងខ្លាំងៗ អូនឈឺ»
     «អ្នកណាឲ្យតវ៉ា? អូនគ្មានសិទ្ធដាច់ខាត ម៉ោងនេះ នាទីនេះអូនមានសិទ្ធត្រឹមដេកឲ្យបងសាប់ទៅបានហើយ!» គេមិនខ្វល់ទេ ព្រោះលុយដែលចាយទៅអស់មិនតិច វាល្មមទិញខ្លួនថេយ៉ុងបានទាំងមូល រឿងអីគេហ៊ានបដិសេធ? ឋានៈគេពេលនេះជាម្ចាស់ មិនមែនត្រឹមសង្សារធម្មតាៗទេ។
     ម្រាមដៃវែងៗរុករានភាពទន់ជ្រាយឥតអន់ល្បឿន ដៃម្ខាងទៀតចាប់រូតខោសម្រាតចោលខណៈបបូរមាត់រំកិលចុះឡើងលើសាច់ក្បាលពោះរលោងស្អាតយ៉ាងជក់ចិត្ត។ គេចូលចិត្តអារម្មណ៍បែបនេះ គ្រប់ពេលដែលនៅក្បែរខ្លួនថេយ៉ុង ក្លិនខ្លួនក្រអូបចេញពីសាច់ ក្លិនបែបសុិចសុី ក្លិនដែលគេថើបហិតមិនធុញ ព្រោះដោយហេតុផលលីលានេះហើយទើបគេខំចាយលុយរាប់មុឺនដុល្លាមកល្បួងទិញបេះដូងល្ងង់ៗរបស់អាល្អិតនេះបាន។
     មិនយូរ រាងកាយទាំងពីរក៏អាក្រាតសល់ត្រឹមខ្លួនទទេដេកននៀលលើពូក បបូរមាត់ក្ដៅសើមគ្របដណ្ដប់លើចុងទ្រូងពណ៌ក្រហមព្រឺងៗ ស៊ូហ៊ុនប្រើម្រាមដៃជ្រៀតចូលភាពទន់ជ្រាយអ្នកម្ខាងទៀតជារឿយៗ រហូតដល់ចំណុចសំខាន់នៃគោលដៅ ដំបងសាច់តូចបាញ់ទឹក-សខាប់ចេញមកខ្ជាកៗ។

     «អ្ហាស៎ អ្ហឹម...» នាយតូចថ្ងូរចេញមួយម៉ាត់ក៏ត្រូវបាត់សម្លេងវិញព្រោះត្រូវប្រមាត់មាត់រាងក្រាស់ចូលមកត្របាក់យកទៅ អណ្ដាតអត់ឆ្អឹងព័ន្ធគ្នាពេញក្រអូមមាត់ផ្អែមប្រហើ។
      ស៊ូហ៊ុនដកឃ្លាពីចង្វាក់នៃការថែលថើបហើយញញឹមដោយការសមចិត្ត ក្រោយមកទើបងើបឈរ យកដៃកាន់ដំបងសាច់ប្រវែងមួយចង្អាមតឹង រលាស់តិចៗមុននឹងចាប់បែរខ្លួនរាងតូចឲ្យផ្កាប់ ទាញចង្កេះទយមកក្រោយបន្តិចទើបគេយកភាពរឹងមាំញុលចុះឡើងជុំវិញរន្ធស្នេហ៍សើមអន្ធឹល។
     «អ្ហាស៎ តិចៗ...»
     «ស៊ូត~» គេរកនឹងដាក់ចូលហើយ តែថេយ៉ុងនិយាយកាត់ ទើបនាយត្រូវឆ្លៀតឱនថើបខ្នងគេមួយខ្សឺតជាការលួងលោម បន្ទាប់ក៏រុញវត្ថុរឹងចូលតំបន់ហាមឃាត់យឺតៗរហូតដល់លិចកប់ពេញបរិបូណ៌។
      «អឺស! សឺត... អ្ហឹកៗ ស៊ូហ៊ុន ហួលណាស់»
      ពាក្យអង្វរករបស់រាងតូចត្រូវគេមើលរំលង ក្រៅពីនោះមានតែបុកសម្រុកថែមរហូតអ្នកខាងក្រោមត្រដរខ្យល់បែកញើសខ្ចាយ ចង្កេះគេរែងចុះឡើងជាចង្វាក់ឥតដាច់ធ្វើឲ្យបរិយាកាសកាន់តែតានតឹងព្រោះអ្នកម្ខាងគិតតែស្រួលឯអ្នកទទួលក៏ឈឺអួលរកកលចង់ច្រាសច្រាលមកវិញ។
       មិនយូរគោលដៅក៏មកដល់ ស៊ូហ៊ុនលែងឲ្យអង្គធាតុរាវហូរចូលក្នុងរាងកាយរាងតូចទើបសន្សឹមដកភាពរឹងមាំចេញយឺត មួយទឹកនេះគេមិនទាន់អស់ចិត្ត ទើបសម្រាកបន្តិចទាញរាងកាយស្ដើងស្រាលមកដាក់ឲ្យគេងកើយទ្រូងមុននឹងប្រមូលកម្លាំងមកសម្រេចឆាកប្រយុទ្ធបន្ទាប់ទៀត។
       «ថេយ៉ុងកុំបារម្ភ បងមិនធ្វើបាបអូនទេ» វិនាទីក្រោយគេក៏ពោលដាក់ត្រចៀកសង្សារបែបរវើរវាយ ថេយ៉ុងក៏មិនឆ្ងល់ច្រើនព្រោះប្រហែលគេចង់លួងលោមខ្លួន នាយញញឹមដោយការអត់ឱនមុននឹងបបួលគេមកលេងមួយទឹកពីទៀត។