A Christmas heart

Matthias

POV Charlie
Ondanks ik nog ontzettend moe ben, heb ik genoeg energie over om mijn zelfgemaakte posters door de school te verspreiden. Ik heb vanochtend in mijn eerste uren les samen met Owen posters gemaakt, waarmee ik hoop de schrijver van de brief te vinden. Terwijl ik de poster ophang, lees ik hem nogmaals door.

"Al sinds ik je voor het eerst de school binnen zag lopen, wist ik dat jij degene zou zijn voor mij."
Ben jij degene die deze woorden op heeft geschreven in een brief? Zo ja, wil je dan mij een berichtje sturen op het nummer hieronder? Ik wil graag contact met je.
Liefs, Charlie

Ik slaak een zucht. Ik vind het zo raar om deze poster door de school te verspreiden, zeker omdat ik geen idee heb of dit serieus genomen zal worden. Wie weet stuurt iemand mij voor de grap een berichtje, terwijl dit dus niet degene is die mij werkelijk de brief heeft gestuurd. Ik voel me er ongemakkelijk bij. Toch wint mijn nieuwsgierigheid op dit moment.
'Dat waren ze,' hoor ik achter me. Ik draai me om. Owen glimlacht.
'Ik hoop dat je de schrijver van de brieven zult vinden,' zegt hij dan. Ik knik. Ik hoop het ook. We lopen samen naar de aula, waar we bij onze vriendengroep aan tafel gaan zitten. Owen gaat natuurlijk weer naast Everleigh zitten en ik neem plaats tussen Liza en Rose in.
'Er gaat een roddel door de school heen dat Matthias je de brief heeft geschreven,' fluister Liza net nadat ik ben gaan zitten. Ik verslik me bijna in mijn drinken.
'Wat?' antwoord ik geschrokken. Matthias zit in mijn klas en is echt totaal niet mijn type.
'Iemand heeft hem zien lopen met een gouden envelop op de avond van het feest,' vertelt ze dan. Ik voel direct dat de zenuwen terug zijn.
'Matthias schijnt ook kort in de boog geweest te zijn, maar hij kwam er alleen uit,' vult Rose aan. Ik frons mijn wenkbrauwen. Als dit echt zo is, weet ik niet of ik wel een relatie met hem zou willen. Ik heb het idee dat hij helemaal niet mijn type is, maar misschien heb ik het wel mis.
'Daar loopt hij. Ga erop af en vraag het!' zegt Liza ineens. Ze wijst naar een groepje jongens, waar Matthias inderdaad tussen loopt. Ik schud direct mijn hoofd. Rose begint me ook aan te moedigen.
'Probeer het nou,' zeurt Rose. Dan begint Liza naar hem te roepen.
'Matthias!' Ik voel dat ik rood word. Matthias draait zich om en loopt dan richting onze tafel. Hoe dichterbij hij komt, hoe meer ik begin te trillen.
'Vraag het hem,' fluistert Liza dan. Ik haal diep adem en kijk hem dan aan.
'Ben jij degene die mij de brief heeft gestuurd?' Matthias grijnst en leunt nonchalant tegen de muur aan.
'Misschien wel,' zegt hij dan. Ik kijk kort Rose aan en kijk dan weer terug naar Matthias.
'Wat dacht je van een date vanmiddag? Dan kunnen we het er over hebben.' Ik slik. Matthias is het echt. Er is geen twijfel meer over mogelijk. Ik ga nerveus verzitten op mijn stoel.
'Oké is goed,' breng ik stotterend uit, 'waar wil je naartoe?'
'Ga je mee naar het park?' Er ontstaat een kleine glimlach op mijn gezicht, ondanks alle spanning. Hij heeft een leuke plek bedacht waar we op date kunnen, dat is een goed teken.
'Oké,' zeg ik dan. Matthias glimlacht.
'Tot vanmiddag dan,' zegt hij en hij knipoogt naar me. Vervolgens loopt hij weer terug naar zijn vrienden. Als hij uit het zicht verdwijnt, als ik mijn hand voor mijn mond. Niet alleen Rose en Liza hebben alles meegekregen, ook Owen, Everleigh en onze andere vriendinnen.
'O - my - God-, hij is zo knap! Ik denk echt dat jullie leuk zullen zijn samen!' zegt Liza enthousiast. De rest van de groep stemt ermee in. Ik grinnik. Dan dwaal ik af met mijn gedachten. Ik heb vanmiddag een date in het park. Ondanks ik totaal niet weet of hij echt mijn type is, vind ik het heel erg leuk dat hij me de brief heeft geschreven en me nu op date meevraagt. Ik ben nog nooit op date geweest met iemand. Het laat me speciaal voelen dat ik dat vandaag wel ga doen. Zou ik dan toch deze Kerst samen met iemand zijn? Vier ik deze Kerst samen met Matthias?
'Ga je mee naar de wc?' vraagt Rose ineens. Ik word uit mijn gedachten gehaald.
'Is goed,' mompel ik. Ik wandel met haar mee, maar ondertussen ben ik met mijn gedachten heel ergens anders. Matthias is inderdaad heel knap. Hij heeft een groot huis met een zwembad en jacuzzi. Vorige week vertelde hij dat zijn hond Golden Retriever puppy's had gekregen. Matthias is letterlijk perfect en nu blijkt ook nog eens dat hij verliefd op me is. Ik grijns. Ik heb hem door voordat het Kerstavond is. Een prestatie, al zeg ik het zelf.
'Ik denk dat hij niet goed voor je is,' zegt Rose ineens. We zijn aangekomen bij de toiletten.
'Waarom niet?' vraag ik haar verbaasd.
'Hij vind zichzelf te leuk,' mompelt ze. Ik haal mijn schouders op. Mensen moeten niet zo snel oordelen.