BAY EGO

Haydi gel,haydi gel içelim!

Harikaydı. Tek başıma dımdızlak kalmıştım yolun ortasında. Bu kadar çabuk kabul etmemeliydi....
Aklımdan neler geçmedi ki o anda... Mesela bir kamyoncuya yar olursam? Veya bir spor araba bana çarpar,ölürsem ve adam parasıyla hapis yatmayıp beni öldürdüğüyle kalırsa? Veya karnı acıkmış bir yaratığa (bknz : keskin dişli köpekler) akşam üstü ziyafeti olursam?

Sonra bu kadar korkuya gerek olmadığını fark etmiştim. Telefonum yanımdaydı ve şarjı vardı.(Filmlerin aksine) .Hatta operatörde de sıkıntı yoktu. Sanırım azcık fazla amerikan filmi izlemenin zararlıydı bu fikirler. Kayıtlı bir taksi durağını arayıp yolu tarif ettim. Hakanlara haber vermek aklıma dahi gelmemişti ki Hakan aradı...

-Tuğsem?
+Efendim?
-Nerdesin,neden gelmedin?
+Hakan keyfim yok pek fazla gelemiycem ben. Siz eğlenmenize bakın.
- Egemen yolda rahatsızlığından bahsetti. Ciddi bir sıkıntı varsa gelelim?
+Yok hayır. Biraz baş ağrısı ve yorgunum heralde. Bozmayın keyfinizi hadi iyi eğlenceler sizee!
-Emin misin?
+Tabi ki.
-Peki öyle olsun, kendine dikkat et. Bir şey olursa ara hemen.
+ Tamam merak etme,hoşçakal.

Demek Bay Ego itiraf edememişti yaptığı züppeliği. Bir yanım kızsa da bir yandan sevinmiştim aslında buna. Sonuçta Hatice'ye bile sadece hoşlandığımı söylemişken diğer arkadaşlarımın bu vakaadan haberi olmamalıydı. Ben bu kadar fikirle gökyüzünü izlerken taksi neyse ki gelivermişti. Şoför oldukça genç, bıyığı terlememiş bir delikanlıydı. Radyosunu açmış hiçbir derdi yokmuşcasına sürüyordu arabayı. Radyonun sesini açmasını istedim...

" Haydi gel,haydi gel içelimm! Derdini al da gel,haydi gel içeliim!
Bu evrende bir tozsun,tarih seni unutsun,haydi gel içeliiim ! "