အိုပါးးးနဲ့ဟော့ပေါ့စားတာ သိပ်ကိုအရသာရှိတယ်။
ဟော့ပေါ့ကပဲကောင်းတာလား အိုပါးဘေးမှာရှိလို့ ကောင်းတာလား မသဲကွဲဘူး။ဟေ့ာပေါ့စားရင်း အိုပါးးကိုငေးနေရတဲ့ အခိုက်အတန့်က နတ်ပြည်ဘုံကိုရောက်သွားသလိုပဲလို့တွေးမိတယ်။
"ရားး သဲရယ် ဘယ်လိုတောင်စားနေတာလဲ ပေနေတာပဲ ဟော့ပေါ့ တွေ လာကိုယ်သုတ်ပေးမယ်"
"အဟိ အိုပါးတစ်ကယ်သုတ်ပေးမှာနော် အဟိ"
"တကယ်ပေါ့ လာ"
ပြွတ် !
"ဟင် သဲရာ ကိုယ်ကိုအရူးရင့်အောင်လုပ်နေပြီ"
ပေနေတဲ့ အစာကို တရှုးအစား သဲသဲလေးက သူရဲ့ကိုယ်ပိုင်တရှုး အိုပါးးးရဲ့နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သတဲ့။
"ဟိဟိ အိုပါး တရှုးက သိပ်ကိုသုတ်ကောင်းတာ "
"အဆိုးလေး"
"ဟိဟိ အိုပါးးကြောင့် ဆိုးတာ"
နှစ်ယောက်သား အီစီကလီသာ လုပ်နေရင်း နာရီလက်တံက 6:23သို့ရောက်ရှိလာတယ်။
နာရီကိုကြည့်မိပြီး အိုပါးးးဘက်ကို ငိုမဲ့မဲ့လှည့်လာသော အဆိုးလေးသဲသဲ။
"အဟိ အိုပါးးးးအဆိုးလေးးးအရိုက်ခံရတော့မယ် ဟီးးး😭"
"ဘာဖြစ်တာလဲ ကိုယ်အသက်ရယ် "
"အိုပါးးး ပါးပါးက ညနေ 6:00 ဆို အိမ်ကိုအရောက်တဲ့ အဟိ သဲသဲလေး အိမ်မပြန်ရဲဘူး 🥺"
"ကျွတ် ကျွတ် မငိုပါနဲ့ သဲရယ် ကိုယ် သဲလေးကို အိမ်ပြန်လိုက်မပို့ပေးဘူး"
"ဟင် ဒါဆို ခိုးပြေးမှာလား ဝါးးး အိုပါးလုပ်လိုက်စမ်းပါ သဲလေးတို့ ခိုးပြေးကြရအောင်🤩"
"ဘာတွေလျှောက်ထင်နေတာလဲ သဲရယ် ကိုယ်အိမ်လိုက်ခဲ့ အိမ်မှာပဲအိပ်"
"ဟွန့် ခိုးပြေးတယ်ထင်လို့ ပျော်နေတာ"
"ဟာ ခိုးပြေးစရာလား သဲရာ နှစ်ဖက်မိဘတွေသဘောတူထားတာကို"
"အိုပါးး ဘာသိလို့လဲ ခိုးပြေးတဲ့ အရသာက မိဘပေးစားတဲ့ အရသာနဲ့ မတူဘူး အိုပါးရဲ့ ဒါနဲ့ မည်းကြည့်မလား သဲသဲလေး အိုပါးကို နည်းနည်းကျွေးမယ်"
YOU ARE READING
" သဲသဲလေး"[𝐎𝐧𝐠𝐨𝐢𝐧𝐠]
Fanfictionဘာမှ မဖြစ်ချင်ဘူး။ အိုပါးးးအပိုင် သဲသဲလေးပဲ ဖြစ်ချင်တာ။