SON NOKTA

1.Bölüm İzmirden İstanbula

"Ben Mercan Kaya, onyedi yaşındayım ve lise son sınıf öğrencisiyim buraya henüz küçük bir kız çocuğuyken getirilmişim annem ve babamı hiç tanımadım yaşıyolarsa bile beni bir kere bile aradıklarını hatırlamıyorum, bu kadar."

Yurddaki odamıza yeni gelen kıza kendimizi tanıtırken aslında bir hayatım olmadığını farkettim benim belkide yaşıyolarsa bir yaşadığımı bilmeyen beni bir kere bile aramayan bir anne ve babam vardı. Küçükken bir gün en mutlu olduğum günlerden birinde anne ve babamın geleceğini söylerlerdi ama ben bu güne kadar hiç mutlu olmadım, olamadım gözlerimin dolduğunu farkedip lavaboya gittim ve yüzümü yıkadım bir kaç dakika boyunca aynada yüzüme baktıktan sonra yüzümü kurulayın içei geçtim. En iyi arkadaşım Burçak bana iyi olup olmadığımı sordu bende konuyu geçiştirerek ona iyi olduğumu söyledim.

Ertesi gün bir anons yapıldı hepimiz yurdun konferans odasına geçtik yurdun müdürü Efsun hanım bize,

"Bugün yurdumuzdaki çocuklar için çok güzel bir haberim var İstanbul'daki Mantık kolejinin müdürü Mehmet bey bir sınav İzmir geneli bir sınav yapılacağını bu sınavda ilk ona girenlere okullarında bir burs vereceklerini onların yurt odalarının ücretini karşılayacaklarını kendilerine aylık bir burs verileceğini söyledi hemen teklifi kabul ettim ve bütün lise öğrencilerimizin kaydını yaptım sınav üç gün sonra iyi bir şekilde çalışın ben hepinize yürekten güveniyorum şimdi odalarınıza geçebilirsiniz. "

Hem heyecanlanmış hemde canım sıkılmıştı Burçağın bu habere sevindiği gözlerinden anlaşılıyor du odaya geçtiğimiz an direkt masa başına geçti o an kendimi tutamayıp bir kahkaha attım gerçekten burdan kurtulmak istiyor olamazdı burası bizim iyi kötü her türlü anımızla doluydu. Hemen ona,

"Gerçektende burdan kurtulmak istiyor olamazsın değil mi?"

"Evet istiyorum, hem bütün ömrümüz boyunca burada bu yetimhanede duracak değilim bilmiyormuş, umursamıyormuş gibi davranıyorsun ama seneye reşit olacağımız için bizi burdan gönderecekler atılacağımız günü beklemekten yeni bir şehirde hayata yeni bir sayfa açar daha mutlu bir hayat sürerim. "

" Evet ama burada bu şehirde iyi de olsa kötü de olsa anılarımızla dolu ama, tekrar düşününce bende sana katılıyorum. "

Bende hemen onun yanındaki masaya geçip bir konu anlatımı kitabı açtım. Burçak gülümseyip bana;

" Hah kendine gel ya eski normal Mercan ol ya her zaman kazanmak için savaşan o kız ol. "

Sesimi çıkarmadım ve çalışmaya devam ettim ben ona o bana bilgilerimizi paylaşıyorduk. Gece olmuştu yarın sabah erken kalkmak için erken kalktık üç gün boyunca bunu tekrarladık hiç bir eksiğimiz kalmamıştı.

Sınav günü erken kalmıştık uyandığımda Burçağı yatağında göremedim tam kalkıp yüzümü yıkayacaktım ki Burçak banyo'dan çıktı sarı saçlarına fön çekmişti, siyah bir pantolon, beyaz bir tişört üstünde bir ceket giymişti bir makyaj yapmadığı kalmıştı ona gülümseyip günaydın dedikten sonra lavaboya gittim önce yüzümü yıkadım ve kısa bir duş aldım kot bir pantolon, siyah beyaz bir gömlek ve bir ceket giydim saçımı taradım ve içeri girdim. Burçak bana biraz şaşkın baksada giyim tarzımı bildiği için sesini çıkarmadı bir kol çantasına telefonumu, kimliğimi bir kalem bir silgi ve kalemtıraş koydum.

Daha sonra yemekhaneye geçtik, orada görevli olan Şirin abla bizi güzel bir şekilde karşıladı bize kahvaltımızı verdikten sonra yanımıza oturdu sınav ile ilgili biraz konuştuk geç kalmamak için biraz erken kalktık Şirin abla bize şans dinledikten sonra sınavın yapılacağı salona geçtik sınav beklediğimize de iyi geçmişti.

Yurda geçmeden önce bir kahve içtik, oradan çıktıktan sonra yurda geçtik biraz sohbet ettikten sonra ikimizde uyuyakalmıştık. Ertesi gün bir anons yapıldı sonuçların açıkladığını anlaşmıştık, çok heyecanlıyım ve biraz da korkuyordum yurdun müdürü Efsun hanım isimleri sayarken çok korkuyordum bu kadar çalıştıktan sonra eğerki kazanamazsam kendimi çatıdan atmayı düşündüm ve, bizim ismimizde okundu sevinçten ağlamak üzereydim odaya geçtim ve hiçbirley olmamış gibi davrandım ertesi gün yola çıkacaktık sabah erken kalktık hazırlandık ve otobüse bindik ama Burçak hanım yine çok süslenmişti kulağıma kulaklığımı taktım ve rastgele bir müzik açtım şarkı şöyle diyordu;

Ölümle yaşam arasında bir çizgideyim
Onca lafın arasında küfür gibiyim
Sanırım bitti barışamayız bundan sonra...