Stromingen van het brein

Tegenstrijd

Steeds vaker hangt je nek gebogen en kijk je naar beneden
Zovaak wil ik je aan kijken, maar sluiten je oogleden

Elke keer hoop ik dat ik je aan het lachen kan maken
Maar terwijl ik je wil laten lachen lijk ik je alleen maar te kraken

Als ik die blik in je ogen zie, zie ik geen stralen meer van geluk
Ik zie alleen je verdriet en je gaat eraan onder gebukt

En als ik je hand pak, voel ik telkens die twijfel
Al ben ik absoluut geen vreemde merk ik dat je twijfelt

Met elke stap die ik zet voel ik je ogen in me nek branden
Ik voel het soms in de gewoonte of de aanraking van je handen

Ik voel het als ik tegen je aan kruip,
en als je op je tenen loopt
Je loopt erbij als een schone parel, maar gebroken en gesloopt.

Elke dag kijk ik in de spiegel
Denk ik, is dit het monster dat ik ben?
Ik zal je zeggen dat ik mezelf soms niet terug herken.

Steeds als ik denk, nu gaat alles goed
Wordt het feestmaal opeens weer volgestrooit met roet.

En steeds als ik naast je lig en hoop op een betere morgen
Kan ik niks anders doen dan piekeren en rondlopen met zorgen..

Want als echte liefde niet gelukkig maakt, hoe kan je geluk dan definiëren?
Is het net zoals een spel?
Iets wat je steeds weer kunt proberen?

Ik koos voor jou, omdat ik je gelukkig wilde maken
Het is niet me bedoeling om je keer op keer te raken

Maar geluk, lieve schat dat straal je echt niet uit
En deze relatie, je haalt er ook lang niet alles uit.

En in mijn wereld is geen andere weg dan samen of apart,
Met helemaal niets, of de ziel en het hart

Het is geven en nemen als een team met elkaar
En als je daar niks voor voelt, schatje geef dan geen gemaar.

En laat me dan gaan, want ik vreet mezelf op.
Jou verdriet getekent op je gezicht is voor mij een langzame strop.

Die me traag komt verstikken, en ik kan me niet verdedigen
Breng me terug naar dat wat compleet is en haal me uit het ledige

Ik heb nog nooit om iemand gegeven zoveel als ik om jou geef,
Het is zelfs zo heftig dat ik momenteel alleen nog maar voor jou leef..
Maar ik bespeur de twijfel, de argwaan en de pijn
Dat het niet is geworden hoe je hoopte dat het zou zijn.

Ik zal niet lang meer hebben,
Mijn laatste dagen zijn geteld
Sterf als de slechterik
En voel me verre van de held
Maar het enige dat telt

Is dat ik geluk kan verspreiden,
Maar wat als de enige uitweg is, dat ik dan dus moet verdwijnen?
Ben je echt nog wel mijne?

Want je gedachten zijn niet langer met me
Ik wil graag met je verder maar je verdriet het belet me,
ik verdrink, ik vraag je mijn allerliefste red me.
Laat me er voor je zijn schat en heb me.

Wat we hebben is uniek en speciaal
Er is niemand die me kan betoveren met haar tovertaal
Of haar blikken en haar aanrakingen en hoe het ooit was
Dit is een kaarten spel zonder de joker of pas

Als je denkt aan opgeven,
Dan is dít het moment
Hou me niet aan het lijntje omdat je denkt dat je me kent
Probeer me niet te veranderen want ik ben altijd dezelfde vent
Maak je zelf gelukkig zelfs als ik de ware niet voor je ben.

Ga weer stralen... 
ook al is het zonder mij
Ga weer lachen...
al is het zonder een ik en een jij
Wordt gelukkig....
ook al is er geen wij
Wordt je eigen dekking...
en vergeet die zij aan zij
Kies voor je geluk...
en maak jezelf dan vrij.

Ik hou van jou,
Meer dan iemand ooit om je heeft gegeven
Ik zweer het schat voor jou geef ik zelfs mijn hele leven
Maar al is het voor even
Ik wil jou tranen niet hebben op mijn geweten.
Ik heb mezelf teveel verweten
Te vaak op m'n lip gebeten.

En je moet het zelf weten

Ik respecteer elke keuze
Maar de wereld bestaat niet uit elfjes en reuzen
Er is geen tovenaar en er is geen heks
Het is geen sprookjesland prins op de heg
Dit komt niet mer herkansingen
het is echter dan echt.

De emotie tussen ons
Symboliseert voor mij ware liefde
Twee zielen, 1 gedachten..  twee mensen twee verliefden
Het staat voor overwinning van waar we zijn gekomen
Happily ever after
Had ik nooit niet durven dromen.

Maar nu is het daar, en ben jij mijn vrouw
Ik weeg er heel zwaar aan als je zegt dat je van me houdt.
Dat is een zielsbelofte waar je je voor altijd aan houd
Zie het als woorden en daden van zilver en goud.

Niet omdat het moet
Maar omdat je niks liever zou willen
Omdat de gedachte van uit elkaar zijn je handen doen trillen
Omdat wanneer je terug denkt aan onze liefde... die prille
Is het een herinnering waar je dan niet meer te zwaar aan mag tillen.