Stromingen van het brein

De haastige strijd van de tijd tegen de samenleving.

In de haast van de samenleving
kennen we geen ruimte voor emotie
Enkel de drukte en commotie
en het rennen voor promotie

In de vlucht des levens zien we de kleuren langzaam wegvagen.
En grijze betonnen blokken worden geplaatst voor onomvattelijke bedragen.
En de zielen die vanaf de zijlijn smekend om verandering vragen
worden met harde hand weer terug in het gareel geslagen.

In een wereld waar het financiëel gewin het wint van empathie
en waar het kapitalisme geen ruimte laat voor de warmte van familie

Waar consumeren en geconsumeerd worden de mantra des levens is
Lijkt het alsof ieder mens barmhartigheid allang vergeten is.

Zelfs de jubilea met themas als
saamhorigheid en medelijden
worden geleid door het donkere karakter van toekomstige tijden.

Donkere wolken..
Smog in de lucht,
neem nog maar een laatste teug
slaak een diepe zucht,
want op deze vogelvlucht,
is er geen weg meer terug,
De finishlijn is bovenop, of onder op je rug.

Een nieuwe generatie vol van motivatie,
Frisse objectieve visies
Nieuwe bronnen van inspiratie
Maar dat gevoel van overwinning,
Dat gevoel van die sensatie
maakt net als in het verleden snel weer plaats voor frustratie.

Want is het goede altijd de overwinnaar?
hetgene dat weer zegeviert?
Of heeft het kwade al gewonnen?
Is zij gewoon mooi versiert?
Als een dode dennenboom..
opgetuigt met ballen en een piek,
van buiten straalt het met fonkelende lichtjes,
maar van binnen is zij ziek.

Is het camouflage van iets groters,
of is dit alles wat er is?
Gaat het op een dag beter
of blijft het voor altijd mis.
Want wat is het een gemis...

Het gelach van duizenden mensen
In landen zonder grenzen,
een ieder gelijk..
niemand heeft wat te wensen.

Want het utopie van de een,
is de horror van de ander..
want terwijl de ene graag bevriest,
wil de ander liever branden.

Is het klinken van munten of
het ratelen van pinautomaten,
de enige taal die we tegenwoordig alleen nog maar kunnen praten?
Bestaat het leven uit zaken?
Is geld de prioriteit?
Of worden we soms verleid om niet meer om te kijken naar de tijd?
want de tijd die is maar even,
het is aan jou gegeven,
vervolgens is het aan JOU wat er gebeurt in je leven.
Heb je de moed al opgegeven?

Of ga jij liever de strijd aan,
Wil je strijden met die donkere wolken voor een glimps van de sterren of de maan?
Wil je blijven strijden voor het behoud van je persoonlijkheid en je naam?
Ben je bereid om te vechten om simpelweg te bestaan?

Er is geen glazen bol,
geen profetie van de toekomst..
maar wie goed doet wie goed ontmoet,
iedereen krijgt wat hem toekomt!
vroeg of laat moet iedereen toch een keer die hoek om,
Vroeg of laat weet iedereen dat die vloek komt.

Maar deze woorden zijn geschreven,
met de tweestrijd van het leven.
Het contrast tussen overleven
of de strijd opgeven.

Maar hoe groot de strijd ook mag weze,
hoe diep het ook reikt,
is het zó onbenullig dat er niemand naar jou strijd  kijkt.
want eenieder heeft een eigen strijd,
vol met liefde en met nijd..
en ik herhaal het nog eens
Niemand wint het van de.....

Tijd
De Tijd
De Tijd