Ode aan poep

1 0 0
                                    

Soms moet ik plassen
maar veel vaker moet ik poepen
want na de eerste bak koffie
begint de anus al te roepen

Soms is het vloeibaar
En soms heb ik drollen
soms heb ik ronde keutels
die ik als knikkers laat rollen

soms is het bruin
en soms is het groen
soms doe ik het in me broek
en kan ik er niks aan doen

soms is het een papje
soms bevat het klontjes
soms leg ik allemaal mooie vormen
driehoekjes, sterren en rondjes

Soms creeer ik kneiterharde strontjes
dan eindig ik weer met een rectum vol wondjes
Soms is het rennen en ben ik nét op tijd
soms zitten me sokken volgelopen met mijn ontbijt

Soms is de geur niet te harden
soms net een luchtje van Dior
Soms is het weg na sprayen met luchtverfrisser
soms  blijft de lucht hangen in mijn snor

Soms dan ruikt het naar bloemen
soms verdorven en verrot
soms kan ik goed richten
en soms schijt ik naast de pot

Soms is er geen papier meer
dan maar een donald duckie
Soms heb ik geluk
dan is er nog een stukkie

soms vindt ik in mijn poep een vorm van waarheidsvinding
En soms kokhals ik door de geur van ontbinding
Af en toe zit ik onder
besmeur ik mijn perineum
maar dan draai ik me weer om en denk ik; dit hoort toch in een museum

Soms zijn de drollen groot
soms zijn de drollen klein
maar hoe gek ze er ook uitzien
ze zullen altijd een deel van mij zijn

Dus voor ik ze doorspoel
en druk op die beruchte knop
geef ik ze altijd een laatste saluut
en nog een kus op de kop.

Stromingen van het breinWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu