Reki:
Boynuma sarılan kollarla beraber gözlerim dolmaya başladı, kolların sahibine -Langa'ya- baktım. Beni ben olduğum için kabullenen birisi, ağlamama engel olamadım. Bende sıkıca sarıldım mavi saçlı oğlana.
***
Artık resim derslerine daha çok ilgi gösteriyordum, baştan savma birşeyler çizip hocaya göstermiyordum. Onun yerine hepsine çok özeniyordum.
Öyleki artık hayatım resimden ve kaykaydan ibaret olmuştu, hergün sadece resim çizip geceleyin S'e gidiyordum. Böyle olunca hâller uyku düzenim alt-üst olmuştu tabii.
Benimde artık saçlarım yağlıydı, diğerleri gibi. Ve artık aileme bunu açıklama kanısına vardım, ailemi karşıma aldım.
"Sevgili ailem, ben bir karara vardım. Küçükken gerçekleştirmek istediğim hayali gerçekleştirmek istiyorum."
Herkes ne hayali dermiş gibi bakarken aksatmadan ve titreye titreye devam ettim:
"Ben güzel sanatlara gideceğim!" Kapattım gözlerimi, bir tepki vermelerini bekledim.
Tek hissettiğim annemin kollarının sıcaklığıydı, açtım gözlerimi sanki bunu bekliyormuş gibiydiler. Ve ben yine ağlamaya başladım kollarımı anneme sarıp.
Merhametli annem sildi gözyaşlarımı, babam bir süre şaşkınca baktı ve sonra aferin oğluma der gibi gülümsedi. Kız kardeşlerim, büyükannem ve büyükbabam da mutluydu.
Tahmin ettiğimin aksine normal bir şekilde karşılamışlardı bunu, Tanrım sana geliyorum!
"Niye daha önce söylemedin ki oğlum, önceden söyleseydin seni güzel sanatlar lisesinin yetenek sınavına sokardık." Gülümseyerek sordu anneciğim.
"Ben... Korktum, herkes aynı şeyleri konuşuyordu çünkü. Resim para getirmez, yok böyle yok şöyle. Bende korktum, sizinde öyle olmanızdan."
Utancımdan yere geçebilirdim şuan, ailemi yargıladığım için pişmandım. Aileme nasıl o aptal insanlara benzettim, hâlâ şaşırıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dumb Teen Boy || Renga//Fluff
Storie brevi"Ve sonra kendi tertemiz saçlarıma bakıyorum, bu da benim tembelliğimi simgeliyordu sanırım. Nitekim ben kaykayımla ve arkadaşlarımla mutluydum, çalışsam birşey başarabilir miydim?" Not: Kitapta bakış açıları sadece Reki ve Langa olarak değişiyor
