Ayrılık Mı? Yoksa Kavuşma Mı?

63 6 21
                                    

(Bu bölümde çok fazla zaman atlaması yapmış oldum ve bölüm çok geç geldi şimdiden özür dilerim iyi okumalar.)

Sabah Yazar Anlatımından

Olivia dışında herkes sandalyelerin arkasında Reginald'ı bekliyordu. Birkaç dakika sonra yüzündeki tatlı tebessümle Grace geldi.

Grace:Babanız bugün kahvaltıda olmayacak çocuklar siz oturabilirsiniz.

Hepsi oturup yemeye başladı normalde babalarının kuralları yüzünden masada konuşamazlardı ama babaları yoktu bu da onların rahat ve mutlu bir şekilde kahvaltı yapabileceklerini gösteriyordu.

Luther:Hey,Olivia nerde?

Allison:O ceza aldı 1 hafta boyunca görevler dışında odasından çıkmayacak.

Five merakına yenik düşüp ilk defa bir şey söyledi.

Five:Neden?

Klaus:Uu neden merak ettin Five

Five:Saçma saçma konuşma Klaus merak ettim sordum.

Vanya:Dün bara gidecektik ama babam bizi yakaladı ve Olivia suçu üstlendi.

Rebekah:Neden yaptı ki bizimde suçumuz.

Diego:Klaus'un suçu.

Rebekah: Diego! Hepimizin suçu var.

Ben:Ben demiştim demeyi sevmem ama, ben demiştim. Kötü bir fikir demiştim ama beni dinleyen yok.

O sırada Olivia odasında kahvaltısını yapıyordu ve düşünüyordu. 'Ben nasıl buraya geldim?' 'Hayatım ne kadar çabuk değişti?''Neden bu kadar hızlı kabul ettim?''Şimdi ne olacak?''Ne yapacağım?' Aklındaki soru işaretleri bir türlü sönmüyordu. Aklında bir ton şey vardı ve hiçbirine bir çözüm bulamıyordu. Ama bir yandan da mutluydu. Sonuçta en azından uzaktan da olsa görmeyi istediği insanların yanındaydı. Hatta yanında olmaktan da iyisi onlarla kardeşti. Ama içindeki üzüntü bir türlü geçmiyordu. Annesini,Emily'i ve Serene'yi çok özlüyordu. Reginald onları görebileceğini söylemişti ama onları görememişti. Kahvaltısı bittikten sonra odaya Grace geldi ve tabakları tepsiye koyup götürdü. Olivia biraz kitap okumaya karar verdi ve eline kitabını alıp yatağına uzandı,yarım saat  sonra kapısı tıklandı ve kapı yavaşca açıldı

Olivia Anlatımından

Odamda kitap okurken kapı tıklandı ve yavaşca açıldı.Gelen Diego'ydu.

Diego: Olivia nasıl gidiyor? Sıkıldın mı?

Olivia:Biraz sıkıldım aslında. Tüm gün odada durmak çok sıkıcı.

Diego:Babam yok aşağıya gelebilirsin,bu  arada bu kadar kısa sürede bile sana gerçekten çok alıştım hatta hepimiz çok alıştık yokluğun anında fark ediliyor. Ayrıca dün yaptığın için de herkes adına teşekkür ederim. Suçu  üstlenmek büyük cesaret ister. Sevdim seni.

Olivia:Sorun değil ayrıca sadece odamda duracağım o kadar da kötü değil.

Diego ensesini kaşımaya başladı sanki bir şey söyleyecek ama söyleyemiyor gibiydi.

Olivia:Ne söyleyeceksin söyle Diego.

Diego:Aslında söylemekten çok isteyeceğim. Rebekah'nın sevdiği biri var mı öğrenebilir misin? Allison veya Vanya'dan istesem kesin ağızlarından bir şey kaçırırlar.

Olivia:Uuu niye sordun.

Diego:Öhm, kardeşim sonuçta merak ettim.

Olivia:Hı hı inandım bende.

Impossible /Five Hargreeves Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin