No Guns, No Entry | Gangster Academy: Book 2

#NoGunsNoEntry Friends

"Two weeks? Ganoon katagal?" paniniguro ko sa sinabi ni Bea sa akin. Dalawang araw na matapos ang pirmahan ng kontrata namin ni Gabby. Isang simpleng tango lang ang sinagot niya sa akin. Baka nga kung pwede lang hindi na siya sumagot sa tinatanong ko ay ginawa niya.

Busy kasi siya sa pagtingin sa mga magazines na deliver kanina. Para siyang sira-ulo na takang-taka sa mga taste ng mga Pilipino at sa mga pictures. Isa pa ay busy siya sa sa pagkain na nakalagay ngayon sa center table.

Habang hawak niya sa kanang kamay ang magazine ay nasa kaliwang kamay niya ang isang balot. Aga-aga balot agad. Kaninang sinabi kong sisiw ang nasa loob at kakainin niya ng buo ay isang malakas na 'What?!' ang natanggap ko.

"You're a murderer! How can you postponed the growth of the soon-to-be-fried-chicken?!"

 

Tinawag pa akong murderer. Akala mo naman hindi siya ganoon. Sus. Pagkatapos naman niyang matikman ay hindi na tinigilan. Gustong-gusto pa nga niya. Murderer pala ha.

Dahil alam kong wala akong mapapala sa matakaw na si Bea ay umalis na lang ako sa sala. Two weeks ang aabutin ng phase two. Ang tagal. Hindi pa naman ako sanay maghintay. Sana lang maging maayos.

But first, I need to go to class. I need distraction.

Pero bwakanginangpucha na yan. Sa lahat naman ng pwedeng makasalubong sa hallway eh iyong pagmumukha pa ng taong ayokong makita. Mukha siyang masaya habang nakatayo sa may pader ng classroom ata niya at nakatingin sa sahig.

Ang sarap bangasan sa pagmumukha eh. Nakakairita.

Kung magiging totoo lang ang nasa isip ko baka may lumitaw ng bomba at pinaghahagisan ko siya. Sinasabi niyang mahal niya iyong dating ako ngayon pero paanon pag nalaman na niya iyong bunga ng kag*aguhan niya?

Kung pwede lang tumagos sa pader at lumusot na lang sa lugar na walang Dark ay ginawa ko na pero hindi maari iyon. Naramdaman niya ata na may pwersang gustong pumatay ng tao sa malapit sa kaniya kaya napatingin siya sa gawing kaliwa.

"Ikaw pala. Good Morning Empress." pormal na bati niya sa akin. Medyo tumango pa siya bilang pagbati pero isa lang ang ginawa ko.

Tumaas ng kamay ko at unti-unting lumuhod ang ibang daliri ko at sinamba ang aking gitnang daliri. Sambahin mo yang middle finger ko. G*ago ka.

Alam kong nagulat siya sa ginawa ko pero hindi na siya nagkomento. Siguro nakita niya sa pagmumukha ko na wag siyang magsasalita dahil baka kung anong bagay pa ang paliparin ko papunta sa kaniya.

"Seryoso?! On sale iyong mga Barney Items?! Waaa! I-reserve mo ako, phleeaseh!" Napatigil ako sa pag-akyat sa hagdan para pumunta sa classroom ko ng makita ko ang isang malaking ube sa daan.

Ay hindi pala ube iyon. Tao nga pala siya. Mukha lang ube dahil kulang na lang pati balat niya maging violet na. Ganoon pa din pala siya.

Walang nagbago sa pagkahumaling niya kay Darney? Tarney? Marney? Pota. Basta iyong malaking butiki ata iyon. Iyong kanta ng kanta na feeling niya lahat ng tao mahal siya dahil sa 'I love you, You love me' lyrics ng song. Tsk. False hopes. Hindi naman laging kapag 'I love you' eh 'You love me' na din. Psh.